راز
توانايي اهالي تبت براي
زندگي در "بام دنيا" احتمالا در دي ان آ آنها نهفته است.
به گزارش ايرنا از بي بي سي، پژوهشگران دانشگاه يوتا در آمريکا 10 ژن را شناسايي کرده اند که به
اهالي تبت امکان مي دهد در
ارتفاعات بلند کوهستاني که ساير افراد در آن بيمار مي شوند
زندگي کنند.
دو مورد از اين ژن ها سطح هموگلوبين خون را کنترل مي کند که ماده انتقال دهنده اکسيژن به سراسر بدن است.
مردم
تبت در طول تکامل خود بيشترين سازگاري را براي
زندگي در کوهستانها و
ارتفاعات به دست آورده اند.
پزشکان مي گويند تحقيقات آنها مي تواند به ارائه درمانهاي جديدي براي اشکال شديد بيماري هاي مرتبط با افزايش ارتفاع و ديگر بيماري ها منجر شود.
يکي از اين بيماري ها " بيماري ارتفاع" خوانده مي شود و به شرايطي اطلاق مي شود که در آن بدن با کمبود اکسيژن در
ارتفاعات بالا مواجه مي شود.
در
ارتفاعات کوهستاني هوا رقيق تر است و فشار گازهاي جو کاهش مي يابد. به همين دليل مردم
تبت نسبت به جمعيتهاي ساکن جلگه ها ميزان کمتري اکسيژن تنفس مي کنند.
اين در حالي است که هزاران سال تکامل، سازگاريهاي موثري را براي تضمين تنفس حتي در
ارتفاعات بيش از چهار هزار متري را در اختيار اين جمعيتها قرار داده است. به طوري که با وجود ميزان کم اکسيژن در خون، تبتي ها
توانايي بالايي در عملکرد ريه ها و اتساع رگهاي خوني دارند. اين
توانايي به افزايش انتقال اکسيژن به سلولها کمک مي کند.
دانشمندان براي تحقيقات خود دي ان آ خون 75 بومي
تبت را که در ارتفاع چهار هزار و 500 متري
زندگي مي کنند بررسي کردند.
آنها دريافتند
اهالي تبت ژنهايي دارند که ديگر افراد ساکن در بلندي ها مانند کوهستان آند از اين ژنها بي بهره اند.
اين محققان همچنين با مشاهده اينکه
اهالي تبت تعداد زيادي گلبول قرمز توليد نمي کنند، قصد دارند با
کشف دليل اين امر شيوه هايي براي درمان بيماري هاي انساني ارائه کنند.
نتايج اين تحقيقات در نشريه ساينس منتشر شده است.