در این مطلب به بررسی پرنده‌ای زیبا، یکی از اعضای خانواده طوطیها می‌پردازیم که یکی از محبوب‌ترین پرندگان زینتی هستند.
طوطی برزیلی Lovebird)) یکی از نه گونه جنس Agapornis است )به یونانی:αγάπη آگاپه ‘عشق‘؛ «پرنده» όρνις ornis). آنها طوطی‌های کوچک، اجتماعی و مهرباین هستند. هشت گونه آن بومی قاره آفریقا هستند و طوطی برزیلی سرخاکستری بومی ماداگاسکار است. نام خود را از قدرت پیوند بین جفت‌ها و ساعات طولانی که پرندگان با هم صرف می‌کنند گرفته‌اند. طوطی‌های برزیلی در گله‌های کوچک زندگی می‌کنند و میوه، سبزیجات، علف و دانه می‌خورند. همچنین طوطی برزیلی سیاه بالدار حشرات و انجیر می‌خورد. بعضی از گونه‌ها به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند. چند جهش رنگ انتخابی در پرورش مد نظر است. متوسط طول عمر خود را ۱۰ تا ۱۵ سال است.
توصیف
طوطی برزیلی
طوطی برزیلی ۱۳ تا ۱۷ سانتی‌متر طول و ۴۰ تا ۶۰ گرم وزن دارد. آنها در میان کوچک‌ترین طوطیها قرار دارند، دارای یک دم کوتاه بدون نوک و نسبتا بزرگ و منقار تیز هستند. طوطی برزیلی‌های وحشی عمدتا سبز با انواع رنگ‌ها در قسمت بالای بدن هستند. طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی‌های سیاه گونه، و طوطی برزیلی نقاب‌دار یک حلقه برجسته سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند. رنگ بسیاری از گونه‌های محبوب، در پرورش انتخابی تولید شده است.
طبقه بندی
طوطی های برزیلی
طوطی برزیلی شامل نه گونه به شرح زیر است:
طوطی برزیلی گلگون یا طوطی برزیلی صورت هلو (Agapornis roseicollis)
طوطی برزیلی زرد یقه یا طوطی برزیلی نقاب‌دار (Agapornis personatus)
طوطی برزیلی فیشر (Agapornis fischeri)
طوطی برزیلی لیلیان یا طوطی برزیلی (Agapornis lilianae) Nyasa
طوطی برزیلی سیاه گونه (Agapornis nigrigenis)
طوطی برزیلی کله خاکستری یا طوطی برزیلی ماداگاسکار (Agapornis canus)
طوطی برزیلی بال سیاه یا طوطی برزیلی حبشه‌ای (Agapornis taranta)
طوطی برزیلی کله قرمز یا طوطی برزیلی قرمز رو (Agapornis pullarius)
طوطی برزیلی سوین درین یا لبیریایی (Agapornis swindernianus)
طوطی برزیلی
مراقبت و تغذیه
طوطی برزیلی
در زندگی وحشی، طوطی برزیلی از دانه‌ها، انواع توت‌ها، میوه‌ها، غلات، علف‌ها، جوانه برگ، محصولات کشاورزی ذرت، ذرت و انجیر تغذیه می‌کنند. ظروف آب و غذا اگر سفال یا چینی باشد بهتر است زیرا آنها پلاستیک را می‌جوند.
تنظیم رژیم غذایی
طوطی برزیلی
یک رژیم غذایی تنظیم شده یک تغذیه خوب فراهم می‌کند به طوری که به ویتامین اضافه شده احتیاج نباشد. با این حال آنتی‌اکسیدان باید به رژیم غذایی اضافه شود. همچنین، طوطی با توجه به فقدان تنوع در رژیم غذایی فرموله شده می‌تواند بی‌حوصله شود.
رژیم غذایی دانه
طوطی برزیلی
خوراک دانه به تنهایی در رژیم غذایی به ویتامین و کلسیم اضافی نیاز دارد. مقدار خوراک برای هر طوطی برزیلی ۶۰-۴۵ گرم در روز است.
مکمل هایی برای
طوطی برزیلی
مکمل‌ها عبارتند از سبزیجات تازه، سبزی، بعضی از میوه‌ها و ارزن. برخی از میوه‌هایی که به عنوان مکمل استفاده می‌شوند شامل انواع توت‌ها، سیب، انگور، گلابی، موز و کیوی است. برخی از سبزی‌ها و مکمل‌های گیاهی شامل اسفناج، کاسنی فرنگی، شاهی، تربچه، جعفری، هویج، ذرت، نخود فرنگی، کاسنی فرنگی، کاهو است. بهتر است از برخی از بادام زمینی‌های بدون پوشش و همچنین فندق، گردو و شاه بلوط استفاده شود. استخوان، شن و صدف در یک ظرف جداگانه می‌تواند برای فراهم کردن کلسیم استفاده نموداز آووکاده برای تغذیه استفاده نشود چراکه ممکن است برای پرنده‌ها سمی باشد. ویتامین‌ها می‌توان به غذا یا آب اضافه شود.
آب
طوطی برزیلی آب زیادی می‌نوشد، بنابراین باید هرروز آب تازه برای پرنده فراهم شود.
استحمام پرنده
بیشتر طوطی برزیلی‌ها علاقه‌ی بسیار زیادی به استحمام دارند.
شرایط نگهداری
طوطی برزیلی
طوطی‌های برزیلی پرنده‌‌های بسیار فعالی هستند. جهت فراهم کردن قفس بهتر است لانه بزرگ و فضای زیادی در نظر گرفته شود.
اندازه قفس: کمترین ابعاد بهتر است ۸۰ در ۵۰ در ۵۰ سانتی‌متر برای یک جفت با چند چوب برای نشستن و جای غذا، آب و استحمام درنظر گرفته شود.
نشیمن‌گاه پرنده: باید در کنار ظرف غذا و آب و همچنین با فاصله مناسب از آنها قرار گیرد تا هم دسترسی مناسب داشته باشند هم از وارد شدن فضولات به ظروف جلوگیری شود.
جعبه مخفی پرنده: طوطی برزیلی مکان‌های مخصوصی را برای استراحت دوست دارند، که این مکان‌ها می‌تواند جعبه‌هایی در بالای قفس باشد.