به قبل خواهد داشت، اما باز هم می تواند مانند دیگر همنوعانش زندگی شاد و راحتی داشته باشد.

اگر حیوان خانگی شما اخیرأ نابینا شده و یا حیوان نابینای خود را به مکان جدیدی منتقل کرده اید، نکاتی را باید رعایت کنید تا نابینایی او مانعی برای زندگی روزانه اش نباشد.
مهم ترین امر در نگه داری از یک حیوان کور،« صبر» داشتن است. به زودی حیوان خواهد آموخت که چگونه بدون دیدن اطراف جهت یابی کند و مسیر خود را پیدا کند به طوری که اگر در خانه خودش باشد، به سختی می توان فهمید که نابیناست.



حیواناتی که به تدریج بیناییشان را از دست می دهند، بهتر خود را با وضعیت جدید وفق می دهند تا آنهایی که به طور ناگهانی کور می شوند. حیوانی که بینایی اش را به سرعت از دست دهد ممکن است ناهنجاری های رفتاری نشان دهد مثلأ متهاجم ، افسرده و یا ترسو شود، اما در هر دو مورد با کمی صبر می توان به حیوان یاد داد که به شرایط جدیدش عادت کند.



نابینایی برای حیوانات خانگی آنطور که برای انسان مشقت دارد، نیست. برای انسان به معنای عدم توانایی در خواندن، رانندگی و از دست دادن استقلال است ولی برای حیوانات اینطور نیست.


حواس دیگر حیوانات بسیار قویتر از انسان است در این شرایط باید او را تشویق کرد تا از دیگر حواسش مثل بویایی، شنوایی و لامسه استفاده کند و آنها را تقویت کند. 


برای او اسباب بازی های صدادار تهیه کند، مثل توپ های زنگوله دار یا جغجغه. وقتی کنارش راه می روید با او صحبت کنید تا حیوان بتواند با دنبال کردن صدای شما مسیرش را تشخیص دهد. حتی می توانید حیوان خانگی دیگری به منزل بیاورید تا راهنمای حیوان نابینای شما باشد و با استفاده از بو و صدای آن مسیر خود را بیابد.


می توانید به حیوان نابینا آموزش دهید که هر اتاق منزل را با بوی آن بشناسد. برای این کار فقط کافی است که در هر اتاق یک شمع معطر با یک عطر خاص قرار دهید، دقت کنید که نیازی نیست شمع را روشن کنید. به این ترتیب حیوان می آموزد که بین هر مکان و رایحۀ آن مکان ارتباطی برقرار کند.بهتر است از خوشبو کننده های هوا استفاده نکنید، چون حیوانات شامۀ بسیار تیزی دارند و چون این خوشبو کننده ها بوی تندتری نسبت به شمع دارند، ممکن است حیوان این بوها را قاطی کند!



همچنین می توانید پایه مبلمان و اثاثیه منزل را معطر کنید تا به این صورت حیوان بفهمد که این وسائل کجا هستند.



لوازم منزل را طوری بچینید که حیوان با آنها برخورد نکند و از تغییر چیدمان اجتناب کنید. حیوان طوری جای وسایل را به خاطر می سپارد که شاید شما را متعجب کند.تغییر چیدمان وسایل، این نظم فکری او را به هم می زند و ممکن است مجبور شوید آموزش هایش را از سر بگیرید.



اگر در خانۀ شما پله وجود دارد یا چارچوب دربرجسته است و یا هر مانع دیگری که ممکن است جلوی حرکت حیوان نابینایتان رابگیرد، می توانید از یک قالیچه یا پادری که بافت و جنسی متفاوت از فرش و کفپوش سایر قسمت ها دارد استفاده کنید و آن را در بالا و پایین پله ها و یا در دو طرف چارچوب در بیندازید. به این ترتیب حیوان پس از مدتی خواهد آموخت که هر وقت آن بافت را زیر پایش حس کرد بداند مانعی در جلو قرار دارد.



سعی کنید هر فعالیت مربوط به او را در یک اتاق منزل انجام دهید و وسایل آن را درخانه پخش کنید. به این ترتیب حیوان شما در تمام فضای منزل احساس راحتی خواهد کرد و می داند برای انجام هر کاری باید به جای خاصی برود. مثلأ وقتی گرسنه است باید به آشپزخانه برود، وقتی می خواهد بخوابد باید به اتاقی برود که جای خوابش در آن است و یا وقتی می خواهد بازی کند 

باید به اتاقی برود که اسباب بازی هایش در آن است. این کار هم به شما کمک می کند که بفهمید حیوانتان در چه حالتی است و هم حیوان را مجبور به جهت یابی گردش و استفاده از حواس دیگرش می کند.


اگر تمام وسایل حیوان را (مثل ظرف غذا و آب، جای خواب و اسباب بازی ها) در یک جا قرار دهید. او در همان قسمت از خانه خواهد ماند و در حقیقت او را تشویق به منزوی بودن کرده اید.
سگ یا گربۀ نابینا را باید مجبور به انجام تمرین و فعالیت کرد تا از افزایش وزن بی رویه او جلوگیری شود. اما برای اینکار حیوان حتمأ باید قلاده داشته باشد و یا در محیطی امن و حصار کشی شده باشد.



از جمله خطرات برای یک حیوان نابینا استخر شنا، خیابان و بالکن است. هرگز حیوان خود رابدون قلاده بیرون از خانه نبرید و حتمأ به او آموزش دهید تا با شما هم قدم باشد و در کنار شما راه برود و نه جلوتر.



اگر در خانه استخر دارید دور آن را حصار کشی کنید تا حیوان در آن نیفتد، در غیر این صورت نباید اجازه دهید حیوان بدون اینکه کسی مراقبش باشد اطراف استخر برود. همچنین بهتر است استخر را پر از آب نگه دارید تا اگر حیوان نابینا در آن افتاد صدمه نبیند و راحتتر بتواند خارج شود.



اگر سگ یا گربه شما به دلیل کاتاراکت نابینا شده بهتر است چشم های او را هر روز بررسی کنید و هر تغییری که در آنها پیش آمده را به دامپزشک گزارش دهید چرا که این تغییرات ممکن است نشاندهندۀ شروع گلوکوم یا uveitis باشد که برای حیوان دردناک است. قرمز شدن سفیدی چشم، بزرگ شدن اندازه چشم و پنجه زدن و مالیدن چشم می توانند از این دست تغییرات باشند.



و در آخر به تمام افراد خانواده به خصوص بچه ها شرایط حیوان نابینا را گوشزد کنید و به آنها آموزش دهید حتمأ قبل از نوازش کردن و یا برداشتن حیوان او را صدا کنند و با صدا کردن او را از این کار آگاه کنند تا برداشتن ناگهانی حیوان باعث ترس او نشود.

سایت جامع حیوانات ایران 


PersianPet Forum - www.mypet.ir http://persianpet.org/forum/thread150471.html#ixzz3Fuv0LzmV 
Under Creative Commons License: Attribution 
Follow us: @persianpet on Twitter | mypersianpet on Facebook