جهان ورزش : بعد از سال ها فیلمی از رختکن تیم ملی بعد از بازی با آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ منتشر شد که در آن علیرضا منصوریان آواز می خواند وعلی اکبر استاد اسدی از خوشحالی می رقصید.

اکبر استاد اسدی گفت که چون در ان زمان این بازی سیاسی شده بود و بازیکنان خیلی تحت فشار بودند،بعد از پیروزی در این بازی از خوشحالی نمی دانستند چه کار کنند.

من چیزی یادم می آید.می دانید چند وقت از آن روزها گذشته است؟حالا فقط من می رقصیدم؟

بله.همه خوشحال بودند ولی فقط شما می رقصیدید؟

خوب در آن بازی ما خیلی تحت فشار بودیم و بازیکنان خیلی استرس داشتند.بازی ها در آن زمان سیاسی شده بود و به گفته بودند باید بازی را ببریم و به همین دلیل بغد از برد همه خیلی خوشحال بودند.

چه کسی از همه بیشتر خوشحال بود؟

فکر کنم احمدرضا از همه خوشحال تر بود.او خیلی خوب بازی کرده بود و بعد از بازی از خود بی خود شده بود.

ولی مثل شما نمی رقصید؟

یادم نیست او در رختکن چه کار می کرد.

بازیکنان دیگر چه کارهایی انجام می داند؟

من فقط یادم هست که خیلی خوشحال بودند.در این بازی یک سری ایرانی به استادیوم آمده بودند که که علیه ما شعار سیاسی می دادند.جالب است که ما انتظار داشتیم آمریکایی ها با ما رفتار بدی بکنند ولی آنها خیلی با ما با احترام برخورد کردند.حتی بعد از بازی به رختکن ما آمدند و این برد را تبریک گفتند.بعضی از بازیکنان ما هم بعد از بازی پیراهنشان را با آمریکایی عوض کردند.

در رختکن بازیکنان به هم چه می گفتند؟

همه می گفتند اگر آلمان را ببریم می توانیم به دور بعد صعود کنیم.

واقعا امید داشتید که آلمان را ببرید؟

بله.ما می توانستیم بازی را ببریم ولی جلال طالبی،سرمربی تیم ترسو بود وگرنه می توانستیم بازی را ببریم