خشونت علیه حیوانات شامل قصور و رها کردن نیز می شود به این معنی که افراد به درستی از حیوانات تحت سرپرستی خود مراقبت نمی کنند. مانند موقعیت هایی که حیوان را بدون آب، غذا و سرپناه به حال خود رها می کنند یا مراقبتهای پزشکی مورد نیاز را از او دریغ می کنند.
در غالب این موارد، این عمل را ناشی از ناآگاهی فرد تعبیر کرده و قبل از احضار به دادگاه یا بازداشت، سعی در آموزش فرد خاطی خواهد بود.
گرچه شاید ناآگاهی را بتوان عامل این حوادث دانست اما عامل اصلی که موجب بی تفاوتی و کوتاهی فرد می شود این است که “اصلا اهمیتی قائل نیست”.
چرا که افرادی با حداقل اطلاعات در مورد حیوانات هم می تواند تشخیص دهد که حیوانی از فرط گرسنگی پوست و استخوان شده.
بسیار پیش می آید که حیوانات به عنوان پت خریداری می شوند ولی به سرعت فراموش می شوند.
حیواناتی که در چنین شرایطی قرار می گیرند، تنها گرد فراموشی بر آنان نمی نشید بلکه کم کم از گرسنگی می میرند یا تمام آب بدنشان را از دست می دهند، به دلیل ابتلا به انگل دچار خونریزی می شوند یا به تدریج با قلاده ی خود خفه می شوند.
بدرفتاری
ظلم فعال به این معناست که فرد با نیتی بدخواهانه و کاملا آگاهانه اقدام به آزار حیوانات می کند. از این نوع از خشونت علیه حیوانات با عنوان (None-Accidental Injury) NAI یعنی “صدمات غیر تصادفی” یاد می شود.
خشونت عمدی یکی از ناراحت کننده ترین هاست و باید به عنوان نشانه ای آشکار از اختلالات روانی فرد انگاشته شود. چنینی رفتاری غالبا مربوط به رفتارهای جامعه ستیزانه بوده و باید جدی گرفته شود.
حیوان آزاری در در خانه ها اشکال مختلفی دارد و به دلایل متعددی رخ می دهد. در بسیاری از موارد والدین یا هم خانه ای بدرفتار ممکن است برای تهدید سایر افراد خانواده حیوانات خانگی را بکشد یا تهدید به این کار نماید. یا برای اینکه آنان را در برابر آزار فعلی یا گذشته وادار به سکوت کند دست به چنینی اعمالی بزند. و یا حتی صرفا به این دلیل که قربانیان خود را از لحاظ عاطفی شکنجه دهد و قدرت خود را به رخ بکشد.
ترجمه: The Almighty
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.
