دکتر کاتارینا ویرنیتزر، دانشمند، نویسنده و ورزشکار وگان (گیاهخوار کامل) می باشد، پیشینه علمی دکتر ویرنیتزر در زمینه های فیزیک و علوم ورزشی است. او پایان نامه ی دوره فوق لیسانس خود در رشته فیزیک را در مورد چتربازی نوشت و پس از آن در علوم ورزشی مدرک دکترا دریافت کرد.
او پایان نامه یدوره دکترای خود را در مورد خود نوشت، زنی ورزشکار با رژیم وگان که در مسابقات سخت دوچرخه سواری در کوهستان شرکت می کرد.

دکتر کاتارینا ویرنیتزر از سن ۱۴ سالگی، علاقه زیادی به رشته ی دوچرخه سواری در کوهستان داشت. پس از موفقیت در مسابقه "ترانس آلپ" در سال ۲۰۰۳، دکتر کاتارینا ویرنیتزر همزمان با آماده شدن و شرکت در مسابقه ترانس آلپ سال ۲۰۰۴، تحقیقات خود در زمینه علوم ورزشی را نیز انجام می داد.



در این مسابقه، که سخت ترین مسابقه یدوچرخه سواری در کوهستان شمرده می شود، دکتر ویرنیتزر در زمره ی برترین های جهان در دوچرخه سواری کوهستان قرار گرفت و توانست با رژیم وگان به این موفقیت دست یابد.
مسابقه ترانس آلپ مهمترین و دشوارترین مسابقه دوچرخه سواری در کوهستان است. تصور کنید که: در دوچرخه سواری جاده ای ۳ تور عمده دوچرخه سواری وجود دارند که همه آنها را می شناسند؛ و "تور دو فرانس" نهایت مسابقه دوچرخه سواری در جاده است. پس از این مدل، مسابقه ترانس آلپ در سال ۱۹۹۸ آغاز شد. این مسابقه ۸ روز ادامه داشت و در هر یک از روزها، باید مسافتی طی می شد.

Click this bar to view the full image.

تصور کنید که شرکت کننده باید روزانه به طور متوسط بر ارتفاع ۳ هزار متر غلبه می کرد که می توان گفت این مقدار برابر است با ارتفاع ۳ کوه و همچنین باید مسافتی در حدود ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در روز، رکاب می زد و خود را با این شرایط وفق می داد و شما می توانید فشار جسمی و روانی چنین چیزی را تصور کنید؛ و همچنین دمای زیاد هوا در آن شرایط را. وجود این مسائل بغرنج در این چالش خاص، همان چیزی است که این مسابقات را خاص می کند.

برای اولین بار، دکتر ویرنیتزر به طور علمی رژیم وگان را به این مسابقه ورزشی وارد کرد. او ابتدا در مورد مراحل این ورزش تحقیق کرد، از جمله در مورد مسابقه ترانس آلپ تا دریابد که از نظر جسمی چقدر دشوار است و اصلی ترین سوژه مورد تحقیق در این پروژه خود او بود، زنی ورزشکار که می خواست در مسابقه چند روزه دوچرخه سواری در کوهستان شرکت کند. او همچنین از رژیم وگانش در مسابقات ترانس آلپ سال ۲۰۰۴، خبر داد. دکتر کاتارینا ویرنیتزر علاوه بر ارائه اطلاعات جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته در پایان نامه دکترایش، در کتاب انتشار یافته اش "نهایت دوچرخه رانی" نیز آنها را ارائه داد.

Click this bar to view the full image.

اصولاً توانایی شرکت دریک مسابقه ۸ روزه، یعنی به شدت از نظر جسمی و ذهنی آماده شدن به مدت یک یا دو سال؛ بسیار هدفمند، و با تمرینات مداوم، که باید به طور فردی کنترل و طرح ریزی شوند. اما از سوی دیگر، باید مسابقه را تجربه کنید، چون شما نمی دانید که بدن تان چطور واکنش می دهد، وقتی که قرار باشد در طول ۸ روز، هر روز در خط آغاز مسابقه باشید، شاید کشش این کار را نداشته باشید و این فشار روانی که باید هر روز بیش از ۸ ساعتروی دوچرخه باشید و با شرایط بسیار سخت سازگار شوید و گرمای ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد را تحمل کنید؛ و به اندازه کافی غذا و آب بخورید، همه باید مورد توجه قرار گیرند و این مسابقه مسائل بسیار پیچیده ای دارد، و اساساً از دوچرخه سواری در جاده بسیار سخت تر است و این پیچیدگی، مسابقه را برای شرکت کنندگان بسیار پیچیده و بغرنج می کند.


در مسابقه ترانس آلپ، شرکت کنندگان با این چالش روبرو هستند که در مقابل عناصر اقیلمی قرار دارند، و هر روز باید در یک مسیر ۱۰۰ کیلومتری مسائل اقلیمی مربوط به ارتفاعات ۳هزار متری را نیز تحمل کنند. چنینشرایط خسته کننده ای،مستلزم تحمل ارتفاعات، قدرت و تغذیه مناسب است.

Click this bar to view the full image.

مشخصه اصلی مسابقات غیر جاده ای این است که فرصت برای خوردن و آشامیدن بسیار محدود است و این مشکل وقتی حادتر می شود که هوا بسیار گرم باشد و فرد نیازمند انجام کارهای فیزیکی زیادی باشد، چون می خواهد برنده شود و یا حداقل مجدداً روی سکو قرار گیرد. به عنوان مثال، فرد باید برای مدت بسیار، بسیار طولانی کارهای سخت زیادی انجام دهد و اگر از نظر نوع تغذیهاشتباه کند، مثلاً زود یا دیر آب بخورد یا نوشیدنی انرژی زای اشتباهی مصرف کند، به مشکل دچار می شود و در طولانی مدت، شانسی برای برنده شدن ندارد، چون انرژی اش کاهش می یابد و دچار کاهش توان می شود، که دیگر در خلال مسابقه فرصت بازیابی آن را ندارد، و لذا در این روز، فرد قویتر برنده می شود نه او، و این چالش هایی که فرد باید بر آنها غلبه کند در خلال یک مسابقه بسیار پیچیده اند.


بعد از هر بخش مسابقه، اولین کاری که باید انجام گیرد، از یک طرف سالم نگه داشتن دوچرخه است، چون بدون یک وسیله با عملکرد بهینه امکان ادامه کار نیست و نمی توان به خوبی مسابقه را پایان داد و دومین کار این است که بدنش را مجدداً قوی سازد.

دکتر ویرنیتزر در مسابقه ترانس آلپ سال ۲۰۰۴ به موفقیتی خارق العاده دست یافت. او به عنوان ورزشکار غیر حرفه ای، شاهکاری انجام داد که او را در این مسابقه سخت کوهستانی در گروه نخست قرار داد، که تقریباً از افراد حرفه ای تشکیل شده بود.

مسلماً مسابقه ترانس آلپ ۲۰۰۴ از کارهای مهم من است. ما با هدفی بسیار واقع گرایانه در زمره ۲۰ گروه برتر قرار گرفتیم، و یک نکته عالی این بود که ما از این مرز هم فراتر رفتیم واینک در ردیف ۱۶ ام هستیم، و به عنوان تیم غیر حرفه ای با جهان بزرگان مرتبط شدیم و این واقعاً عالی است.

دکتر کاتارینا ویرنیتزر با به پایان بردن تحسین برانگیز این مسابقه و تحقیقاتش در زمینه علوم ورزشی، در سراسر اروپا به سخنرانی دعوت می شود تا به ارائه و رواج یافته های خود در گردهمایی های بین المللی علمی بپردازد. در سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹، یافته های او در تعدادی از مجله های معتبر علمی در سراسر جهان، منتشر می شد. در سال ۲۰۰۵، او در گروه "آموزش ورزشی"از دانشگاه پراگ، جایزه محقق جوان را دریافت کرد.

Click this bar to view the full image.

مراحل بازیابی، جنبه مهمی از استقامت یک ورزشکار هستند. از نظر علمی ثابت شده که مراحل بازیابیبرای یک شخص وگاننسبت به غیر گیاهخوارانبسیار کوتاهترند، زیرا مصرف محصولات حیوانی بدن فرد را در حالت اسیدی قرار می دهد، حتی در حالت استراحت.
مشکل این است که بدنبه حداقل ۸ تا ۱۶ ساعت زمان برای بازیابی نیاز دارد، تا بتواند روز بعد با ذخیره انرژی کامل مسابقه را آغاز کند و اگر من نتوانم چنین کاری را ممکن سازم، یعنی روز بعد در مرحله آغاز توانایی بدن من کاهش یافته و نمی تواند از توان بالقوه ی اجرایی خود استفاده کند و اگرچه من چنین چیزی را می خواهم، اما بدن من امکان این کار را به من نمی دهد. به همین خاطر، بازیابی در مراحل مسابقهمسئله بسیار مهمی است.

دکتر کاتارینا ویرنیتزردر خصوص رواج شایعات در مورد پروتئین حیوانیتوضیح می دهد

اگر منابع علمی را به طور دقیق بررسی کنیم، تصویر متفاوتی ظاهر می شود که مدارک آن از ارجحیت رژیم وگان (گیاهخواری کامل) خبر می دهد. تحقیقاتی نظیر این از یک قرن پیش تا به حال همواره وجود داشته اند.
همچنین تحقیقات زیادی بوده است که به مقایسه مردم گوشتخوار با گیاهخواران پرداخته. در پایان قرن نوزدهم و در آغاز قرن بیستم، تحقیقاتی نظیر اینها انجام شده که در مراحل اولیه آن ارجحیت رژیم گیاهخواری یا وگان نشان داده شد، و مدارکی در مورد فواید گوناگون رژیم وگان در آنها بود. اما از آن زمان کسی از این نتایج مثبت حرفی نزده و به آنها بی اعتنا بوده ایم و جالب است که بین سالهای ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰، انواع تحقیقات علمی در زمینه تغذیه صورت گرفت؛ و حتی اهمیت کربوهیدارت هابه عنوان سوخت اصلی بدن انسان در استرس روزانه و همچنین مفید بودن آن برای تمرینات جسمی نشان داده شد و نکته جالب این است که از آن زمان تاکنون، این یافته ها سربسته ماندند و مورد بی اعتنایی قرار گرفتند.
و متأسفانه اگرچه این نتایج آنجا بودند و اما آن دانشمندان با حامیان گوشت و لبنیات، ارتباط نزدیکی داشتند و از طرفداران سرسخت پروتئین بودند و حتی بر این باور بودند که انسان پروتئین کافی بدست نمی آورد و همه کسانی که ثروتمند بودند یا می خواستند متمدن جلوه کنند، تا حد امکان، گوشت، شیر، پنیر و تخم مرغ می خوردند. با وجودیکه همانطور که گفتم در آن زمان معلوم شده بود که سوخت ارجح برای بدن انسان کربوهیدارت است نه پروتئین. این مسئله در طول قرن ها مورد بی اعتنایی قرار گرفته و ریشه این سوء برداشت هنوز عمیقاً پابرجاست و استحکام یافته است.

ورزشکاران دارای رژیم وگاندوره بازیابی بسیار کوتاهتریدارند.آنها قدرت و استقامت بیشتری دارند و همیشه توانمندتر هستند

Click this bar to view the full image.

به طور خلاصه، در مقایسه ورزشکاران گوشتخوار با ورزشکارانی که رژیم وگان (گیاهخواری کامل) دارند، ورزشکاران گیاهخوار یا وگاناز قدرت، پایداری،و توانایی های استقامتی ایبالغ بر ۳ برابر ورزشکارانگوشتخوار، برخوردارند. به عنوان مثال آنها توانستند بیشتر دوچرخه سواری کنند، در یک سری تست های خاص، استرس بیشتری را تحمل کنند یا در دوره هایی طولانی تر تمرین نمایند، و دوران بازیابی آنها بسیار کوتاهتر است، که یک پنجم زمانی است که همه چیز خواران یا گوشتخواران نیاز دارند تا بر خستگی خود غلبه کنند و اینها، نتایجی متحول کننده اند، و هر چند که ۱۰۰ سال است وجود دارند، اما ورزشکاران به ندرت از آنها با خبر هستند و به نظر من این اطلاعات هنوز هم مهیج هستند.






دکتر کاتارینا ویرنیتزردر مناطق زیبای روستاییدر کشور اتریش، در میان کوهساران و جنگل هابزرگ شد.او و خانواده اش به طبیعت و ورزش عشق می ورزیدند




اساساً من عاشق طبیعت هستم. که شامل دویدن، دو ماراتون، پیاده روی نوردیک،کوه پیمایی، ساعتهای بسیار پیاده رویدر میان برف در زمستان،دوچرخه سواری در کوهستان، مسابقه دوچرخه سواری به عنوان آموزش و همچنین دوچرخه رانی در سرازیری می شود تا بتوانم طرز راندن دوچرخه را به خوبی فرا گیرم و در حد عالی کار کنم، زیرا در مسابقه، تعیین کارایی نیز اهمیت زیادی دارد. اینکه چطور می توانم با مشکلات مقابله کنم، با مشکلات فنی در پایین جاده، باید در این زمینه آموزش دید. لذا همه چیز به پشتکار، طبیعت، کوهستان، جنگل، ربط دارد و اینها زندگی من هستند.



کاتارینای جوانبا این علاقه شدید به طبیعت،طوری بزرگ شده که به حیوانات نیز عشق می ورزد.او در دوران نوجوانی،وقتی در مورد ظلمی کهدر پرورش حیواناتبرای مصرف گوشت شانبه آنها می شد،مطلع شد، تصمیم گرفت گیاهخوار شود

 

Click this bar to view the full image.

من در ۱۶ سالگیگیاهخواری را شروع کردم، زیرا مطلع شدم که حیوانات به خاطر غذای من شکنجه می شوند و به خاطر اطلاعاتی که در آن زمان جمع آوری کرده بودم، دریافتم که حیواناتبه خاطر رژیم غذایی منرنج می کشند و من این را نمی خواستم و این برای من در سن ۱۶سالگی یک عامل مهم بود.
دست کشیدن از گوشت و لبنیات روندی بود که بین ۱۶ تا ۲۵ سالگی ام روی داد و در من شکل گرفت، بویژه وقتی در مورد این تضادها، انسان ها، حیوانات، ورزش و رژیم غذایی، تحقیق می کردم، و به خاطر مدارک یا اسناد علمی ای که جمع آوری می کردم.



اگرچه انگیز دکتر ویرنیتزربرای پیروی از رژیم وگان،عشق او به حیوانات بود،او به زودی به فواید دیگررژیم گیاهخواری پی برد

انگیزه شخصی من اخلاقی بود. اما از دیدگاه یک ورزشکار در زمینه ورزشی در واقع رژیمی بهتر و مؤثر تر از رژیم وگان وجود ندارد.

برای من مهم بود که دوچرخه سواری کوهستانی را تحقیق و بررسی کنم، این مسابقات در فضای آزاد در کوهها برگزار می شود. بنابراین، من تصمیم گرفتم که در فشار واقعی رقابت، مطالعه ای در محل انجام دهم. و پایدار ماندن تا پایان در این پژوهش بعلت شرایط پیچیده

Click this bar to view the full image.

کلی، چالش بسیار دشواری بود. زیرا در این رقابت، تیم ها هر روز در نقطه شروع و پایان جدیدی مستقر می شدند.


این شرایط کلی همراه با محل اقامت، با بهداشت، با غذا، خیلی چالش برانگیز بودند و من واقعا سعی کردم که ورزشکاران بررسی کنم و موضوعاتی که من تحقیق کردم، حقیقتا تحت فشار واقعی رقابت بود. برحسب توانایی، مثلا، تجزیه و تحلیل ضربان قلب یا انتقال مایعات در بدن که نتایج بسیار خوبی داد.


یا نمودار استقامتی دوچرخه - سواران کوهستانی چگونه است کسانی که حتی می توانند بعد از هشت روز تمام کند؟

و در این زمینه تحقیقی انجام نگرفته بود. بنابراین انجام دادن این مطالعه توسط خود من مهم بود، زیرا این فشار واقعا نوع بسیار متفاوتی بود، اینکه آیا من یک مسابقه۱٫۵ ساعتی را در یک میدان انجام دهم که تا حالا ۴ یا ۵ دفعه توانسته ام آنرا انجام دهم و مشکلات تکنیکی آن برای من شناخته شده است، یا اینکه از عهده مسابقات ترانس آلپ بربیایم که در خط شروع نمی دانستم مشکلاتی که آنروز باید با آن برخورد کنم چی هستند.



"نهایت دوچرخه رانی" نام کتابی است که در واقع از پروژه علمی ام خلق شد. ایده این کتاب این بود تا دشوا

Click this bar to view the full image.

رترین مسابقه دوچرخه سواری کوهستانی را بطور کلی برای اولین بار بررسی کند.


پروژه دکترا و همچنین این کتاب بسیار خاص و انقلابی هستند. زیرا من در رشته علوم ورزشی اولین دانشمندی هستم که برای اولین بار تا به امروز، مسابقه ماراتون دوچرخه سواری کوهستانی را تحقیق کرده است.
نکته دوم اینکه؛ در مقیاس جهانی، من اولین کسی هستم که مسابقه مرحله ای را تحقیق کرده و نمودار استقامتی دوچرخه سواران کوهستانی را مشخص کنم.
بعلاوه من اولین زنی هستم که این استرس مفرط را در طول یک ورزش استقامتی تحقیق کردم.
و یک نکته مهم دیگر که در تحقیقاتم کاملاَ جدید است: من برای اولین بار رژیم وگان را در زمینه ورزشهای سنگین آوردم، که هیچگاه قبلاً انجام نشده بود.
این پنج عامل هیچگاه در علوم ورزشی مطالعه نشده است. این کتاب ، پنج عاملی که کاملاً قلمروی جدید را روی نقشه علوم ورزشی، مخصوصاً دوچرخه سواری کوهستانی تشکیل می دهد، گرد هم می آورد.


و واکنش کسانی که در این زمینه ورزشی هستند و از طرف افرادی که بسیار درباره دوچرخه سواری، درباره آموزش، تغذیه اطلاع دارند –خیلی مثبت است.
آنها کتابم، کارم، تحقیق علمی ام را بطور متفاوتی برمی گزینند: یا بعنوان ملاکی که با آن آموزش و برنامه ریزی را بطور بهینه طراحی کنند،یا بعنوان مطالعه پایه برای برای آن دوچرخه سوارانی که در مسابقات ترانس آلپ شرکت می کنند، یا ورزشکاران، یا فقط بعنوان راهنما برای دوندگان ماراتون، برای ماراتونهای دوچرخه سواری، چه این رقابت برای یک روز باشد، چه برای چندین روز. بنابراین بطور کلی، واکنش خیلی مثبت است.

بهترین تغذیه برای ورزشکاران چیست؟

Click this bar to view the full image.

برای حداکثر کارآیی در ورزشکاران تغذیه صحیح خیلی مهم است. ورزشکاران اغلب نگران این هستند که چگونه پروتئین خود را تامین کنند؛ بطورکلی، پروتئین یک ماده غذایی است که بیشترین سؤتعبیر و سؤتفاهم را دارد و حالا مایلم که بوضوح تاکید کنم:


شما باید بدانید که چنین توصیه های تغذیه ای برای همه چیز خواران توسط مافیای صنعت گوشت و لبنیات ارائه می شود که میخواهند محصولی را بفروشند که بدن واقعا به آن نیاز ندارد!


در مورد یک فرد متوسط وگان، حجم کربوهیدرات ها افزایش می یابد و سهم پروتئین به یک سوم تقلیل می یابد، که بطور علمی نشان می دهد و ثابت شده است که به پروتئین چقدر بهای اضافه داده شده است که در جهت استراتژی بازاریابی است.


براساس آزمایشات من در سال 2004 در ماراتن دوچرخه سواری ، نشان داده می شود که بالای 80% حجم انرژِی فرد از کربوهیدرات ها تامین می شود و این نوع انرژی بالاترین میزان کارایی را به فرد در شرایط سختی مانند دوچرخه سواری کوهستان می دهد.


همچنین این تحقیق نشان می دهد که بدن ورزشکار تنها احتیاج به 12 -13% پروتئین دارد و با این سطح دریافت بالاترین میزان کارائی را ارائه می دهد و اگر بیشتر از این مقدار پروتئین دریافت کند دچار اختلالات می شود.



بررسی ها نشان می دهد که بدن با حجم پروتین بین 8-12% تمام نیاز های روزانه خود را برطرف کرده و به طور بهینه عمل می کند و کل اسید آمینه های لازم را دارا می باشد.


و این مطلب که فقط گوشت اسید آمینه های ضروری را داراست توسط مخالفان رژیم وگان و مافیای صنعت گوشت و لبنیات گفته می شود و این مطلب کاملا بی معنی است و می توان بخوبی اینرا بطور علمی اثبات کرد.


رژیم گیاهی همه اسید امینه های ضروری را دارد. در کل فقط ۸ اسید امینه ضروری وجود دارد که انسانها باید هر روز بخورند که بیش از اندازه نیازهایشان را برآورده می کند.
مطالعات بر روی گیاهخواران و وگانها به وضوح نشان می دهد که گیاهخواران نیازهای پروتئینی شان و نیز آهن شان، (دومین ماده غذایی بحرانی و غالبا مورد انتقاد)، به مراتب زیادتر است. بنابراین، اصلا موضوع کمبود پروتئین برای گیاهخواران مطرح نیست.
بلکه برعکس، در واقع وقتی فردی مقدار زیادی پروتئین دریافت می کند، بار زیادی را به بدن تحمیل می کند و ۳۰% پروتئین، خیلی زیاد است.


کاملا واضح است، انسانها، چه ورزشکاران یا غیرورزشکاران، بین ۸ % و۱۲-۱۳% پروتئین در ارتباط با کل مقدار انرژی که انسانها در روز مصرف می کنند، بیشتر نیاز ندارند.


به غیر از اینکه این محصولات گوشتهای گیاهی خیلی خوشمزه هستند و من نمی خواهم آنها را ترک کنم زیرا لیست غذایی را به میزان زیادی غنا می بخشد، چه پنیر گیاهی یا حتی استیک های گیاهی و غیره باشدکه واقعا لازم نیست که این محصولات جایگزین گوشت را مصرف کنیم.
در حقیقت اگر شما بدانید که اگر یک کاسه سالاد لوبیا، مثلا از لوبیای چیتی یا لوبیا قرمز بخورید، یک نان قهوه ای خوشمزه از غلات کامل بخورید، این ۱۰ % پروتئین روزانه را در بر خواهد گرفت. بنابراین من بطور منظم نان غلات کامل یا ماکارونی با آرد گندم کامل میخورم و آنوقت این پروتئین مورد نیاز بدن حتی بیش از اندازه پوشش داده خواهد شد.


برای روی آوردن به این رژیم سالم ابتدا برای من معیار های اخلاقی اهمیت بسیاری داشت چون دوست نداشتم که برای لذت من موجود زندۀ دیگری آزار ببیند، برای شخص من جدا شدن از این رژیم غذایی غلط (گوشتخواری) بمراتب آسانتر بود تا دیدن آزار و شکنجه حیوانات؛ همچنین برای انتخاب این شیوه زندگی اقدام به تهیه اطلاعات علمی کردم که عمل من را تائید می کرد.

Click this bar to view the full image.

اهداف دکتر ویرنیتزر در آینده چیست؟

از نظر علمی، تعداد بی شماری ایده در سرم دارم. رشته علمی ای که وارد آن شده ام هنوز ناشناخته های بسیار زیادی دارد که واقعا سرم از ایده های بزرگ در رشته دوچرخه سواری کوهستانی لبریز است، همچنین در رشته رژیم وگان. از نقطه نظر یک ورزشکار، من کمی از ورزشهای رقابتی کنار کشیده ام. من روزها در طبیعت هستم و به رقابت با دیگران نیازی ندارم.
در واقع برای من راه برگشتی وجود ندارد. این بهترین و مهمترین و منطقی ترین تصمیم زندگیم بود که وگان زندگی کنم. من به گوشت و رنج هیچ حیوانی که از درون و بیرون زیبا هستند نیازی ندارم تا خشنود و سالم باشم.

پس وگان شوید، جهان را نجات دهید،سلامتی خود را تضمین کنید و از نظر فیزیکی فعال باشید.

منبع:phce.org

منابع اصلی:
bikeeXtreme.org
wirnitzer.at
Dr. Katharina Wirnitzer 13.08.2010