مشرق: تصور كنید در یكی از زمین‌های خاكی فقیرنشین شهری دور افتاده بازی می‌كنید، پدرتان هم یك موتور گازی دارد و با پنج برادر و دو خواهرتان در یك خانه اجاره‌ای تنها در 50 متر جا زندگی می‌كنید اما در این جای كم هم شما در و دیوار اتاق را از عكس فوتبالیست‌ها یا ماشین‌های پر زرق و برق پر كرده‌اید. البته استعداد فوتبالی شما هم بی‌نهایت زیاد است، در مدتی كم و اعجاب‌آور از یك تیم شهرستانی به سرعت به لیگ برتر می‌آیید و پول داخل جیب‌تان از چند هزار تومان در ماه به میلیون‌ها تومان می‌رسد، تنها در مدت كمی عكس شما هم روی دیوار رفته است و یكی از همان ماشین‌های شیكی كه روزی عكسش را به دیوار می‌زدید را خریده‌اید. شاید این تصور كمی ساده‌لوحانه به نظر برسد اما این اتفاق حداقل برای چندین نفر در سال رخ می‌دهد و این افراد را به آرزوهای دور از ذهن‌شان می‌رساند، آرزوهایی كه به دلیل نوع و خواستگاه اجتماعی و سن این افراد بعضا تازه به دوران رسیده اكثرا در خودرو‌های لوكس منعكس می‌شود، البته اكثر افراد مشهور و پولدار عاشق ماشین‌بازی هستند ولی ماشین‌بازی فوتبالیست‌ها چیز دیگری است. بیشتر فوتبالیست‌ها از علی دایی گرفته تا علی پروین خودروباز هستند.
پیكان‌داران
جالب است كه برخی از فوتبالیست‌ها ماشین بازی را از پیكان شروع كرده‌اند. ناصر حجازی دروازه‌بان اسطوره‌ای فوتبال درباره پیكان سواری‌اش گفته است من زمانی كه دستم به جیبم رسید و توانستم از فوتبال به نان و نوایی برسم، یك پیكان جوانان خریدم. البته كمی نگذشت كه پیكان را عوض كردم و یك فولكس خریدم. ناصر حجازی مدت‌ها عاشق یك ب‌ام‌و 2002 بود، ولی تنها او نبود كه در آن زمان كه ایران‌خودرو با تولید پیكانش برو بیایی داشت، به سراغ پیكان رفت، بلكه علی پروین نیز زمانی پیكان سوار بوده است. علی آقا زمانی كه در تیم پیكان بازی می‌كرد، از این تیم یك پیكان جوانان گرفت و مدتی سوارش شد. پیكان در آن روز با آنكه خودرو اول اكثر بازیكنان جوان بود، اما تا آنها كمی وضع‌شان بهتر می‌شد به سراغ خودرو دیگری می‌رفتند، چرا كه در دهه 50 شمسی تنوع در بازار ایران اعجاب‌آور بود. در آن زمان یا فوتبالیست‌ها به سراغ خودروهای عضلانی آمریكایی مانند شورلت، كامارو یا فورد موستانگ می‌رفتند یا بنز و ب‌ام‌و را برمی‌گزیدند.
اسطوره‌ها چه سوار می‌شوند
ماشین‌بازی فوتبالیست‌ها گویی با عمق بازی آنها و درك‌شان از فوتبال رابطه مستقیم دارد، هرچه كه ماشین‌بازی جوانان تازه به دوران رسیده فوتبالی سطحی و خلاصه شده برای پاسخ به نداشته‌های قبلی یا بیشتر مطرح شدن در خیابان برای جلب توجه است، ماشین‌بازی اسطوره‌ها عمقی‌تر است. شاید اصلا جای تعجب نداشته باشد كه برخی از اسطوره‌های فوتبال ایران كلاسیك باز باشند یا آنقدر درباره خودرو اطلاعات داشته باشند كه طرف مقابل شك كند این افراد كارشناس خودرو هستند یا فوتبالیستند. علی پروین، علی دایی و علی كریمی هر سه از اسطوره‌های فوتبال ایران هستند كه شاید آنها را بتوان یك كارشناس كامل خودرو دانست. علی دایی شاید چون مهندس است یك ماشین باز قهار است، شاید بودن او در آلمان و مهد صنعت خودرو از او یك ماشین دوست حرفه‌ای ساخته و شاید هم تاجر پیشه بودنش او را به این سمت كشانده، هرچه كه باشد علی دایی از خودروشناس‌ترین فوتبالیست‌های ایرانی است. علی دایی ماشین بازی را با پیكان شروع كرد اما رفتنش به آلمان ورق را برگرداند، او در مهد فوتبال جهان سواری را از ب‌ام‌و، فولكس و پورشه تجربه كرده تا آئودی، البته دایی عاشق بنز است و بیش از همه تیونینگ معروف شركت باراباس روی محصولات بنز را می‌پسندد، او در انتخاب آپشن برای خودروهای بنز مهارت خاصی دارد. دایی آنقدر عاشق بنز است كه در سال 82 زمانی‌كه می‌خواست به ایران بازگردد، بنز باراباس مشكی خود را به ایران آورد. خودرو زمانی‌كه واردات خودرو ممنوع بود، پشت در گمرك‌گیر كرد، دایی باید در آن زمان بیش از 80 میلیون پول ترخیص بنز خود را می‌داد ولی دایی اسطوره فوتبال ایران از راه دیگری وارد شد و این خودرو پس از مدتی خاك خوردن در گمرك، وارد خیابان‌های تهران شد، دایی پس از این بنز مدل‌های دیگری از جمله بنز s كلاس را هم سوار شد. جدیدا هم علی دایی سواری بر یك پورشه پانامرا كه یكی از ‌گران‌قیمت‌ترین خودروهای كمپانی پورشه است را تجربه می‌كند. البته وقتی فوتبالیست‌های تازه به دوران رسیده سوار خودروهای لوكس چند صد میلیونی می‌شوند، چرا نباید آقای گل فوتبال جهان كه در تجارت هم مانند فوتبال تجربه زیادی دارد كه تنها پوشاك دایی نمونه كوچك آن است، چنین خودروهایی را سوار نشود. دیگر اسطوره فوتبال ایران هم مانند دایی از خودرو سر رشته زیادی دارد، البته برخلاف دایی او بنز باز نیست، بلكه ب‌ام‌و باز است، شاید مزاج متفاوت دایی و كریمی در فوتبال برای همه عیان باشد ولی این دو در خودرو بازی هم كاملا روبه‌روی یكدیگر هستند، ب‌ام‌و در مقابل بنز. اگر با علی كریمی هم كلام شوید از تاریخچه ب‌ام‌و به راحتی برایتان تعریف خواهد كرد و خصوصیت هر یك از مدل‌های قدیمی و جدید این شركت آلمانی را شرح می‌دهد. خودش در مصاحبه با هفته‌نامه دنیای خودرو گفته است باید رك به شما بگویم كه از ب‌ام‌و بهتر، خود ب‌ام‌و است تا زمانی كه با ب‌ام‌و زندگی نكرده باشی، نمی‌توانید معنی این جمله من را درك كنید. او از سری سه تا سری هفت ب‌ام‌و را داشته است و به گفته خودش با تیونیگ‌های انجام گرفته روی این خودرو‌ها تا حدود 400 میلیون تومان را خرج خرید این خودروها كرده است. اگر از دایی و كریمی بگذریم به سلطان خودرو بازی می‌رسیم، این سلطان كسی نیست جز علی پروین شاید بسیاری گمان كنند علی پروین تنها در فوتبال، دستی بر آتش دارد ولی زمانی لوكس‌ترین خودروها از طریق بنگاه او وارد ایران می‌شد. شاید هیچ‌كس را در تاریخ فوتبال ایران نتوان مانند علی پروین ماشین باز دانست. او مدت‌ها بنگاه فروش ماشین داشت و زمانی‌كه واردات خودرو ممنوع بود در نمایشگاهش خودروهای بنز و ب‌ام‌و را داشت كه معلوم نبود چگونه سر از آن نمایشگاه در آورده‌اند.
فوتبالیست‌ها چقدر پول خودرو می‌دهند
فوتبالیست‌ها چقدر پول خرید خودرو و ماشین بازی می‌دهند، این سوال را به آسانی نمی‌توان پاسخ داد ولی قطعا فوتبالیست‌های ایرانی بیشتر از هنرپیشه‌ها كه مانند فوتبالیست‌ها دستمزد‌های نجومی دارند، پول خود را صرف خرید خودرو و تقویت آن می‌كنند. شاید وقتی آنها بیش از 100 میلیون تومان سالانه خرج خرید خودرو می‌كنند، زیان سالانه 20 میلیون تومانی برای ماشین بازی برایشان چیز چندان زیادی نباشد. در این میان فرهاد مجیدی بنز ML و انواع مدل‌های ب‌ام‌و را تجربه كرده، هاشمیان و جواد نكونام انواع مدل‌های بنز را رانده‌اند، كریم باقری هم از انواع مدل‌های بنز تا ‌گران‌قیمت‌ترین مدل‌های ب‌ام‌و را داشته است. شاید در میان هنرپیشه‌ها كمتر كسی را بتوان مانند گلزار ماشین باز پیدا كرد اما در میان فوتبالیست‌ها به سختی می‌توان فردی را پیدا كرد كه پول خود را صرف خرید خودرو و تغییر پیاپی آن نكند، شاید مهدی هاشمی‌نسب كه مدتی بدون ماشین و تنها با آژانس به سر تمرین می‌رفت، از نوادر باشد. البته بگذریم كه روی نیمكت، مربیانی مانند فیروز كریمی هستند كه موتور سواری آن هم از نوع هوندا سی‌جی 125 را به هرچه خودرو سواری است، ترجیح می‌دهند.