فضاپیمای ibex ناسا موفق به کشف "دماغه سامانه خورشیدی" که نشاندهنده مسیر و حرکت خورشید زمین در میان کهکشان راه شیری است، شده است.


این یافته بر اساس اطلاعات جدیدی به دست آمده است که توسط ماهواره ibex منتشر شده، ماهواره زمین گردی که از سال 2008 تا به امروز در حال تصویربرداری از سامانه خورشیدی بوده است.

همزمان با حرکت خورشید در میان سامانه خورشیدی، بادهای خورشیدی یا همان ذرات بارداری که از سطح خورشید فوران می کنند، با گازهای کیهانی برخورد کرده و در اطراف خورشید پیله ای به وجود می آورند که هلیوسفیر نام دارد. لبه خارجی این پیله در فاصله 14.5 میلیارد کیلومتری از سطح خورشید قرار دارد.

به گفته "ناتان شوادرون" دانشمند ارشد این پروژه در دانشگاه نیوهمپشایر فضاپیمای ویه جر اولین فضاپیمایی است که توانست به این مرز دسترسی پیدا کرده و اطلاعات بسیار متمرکز شده ای را در اختیار دانشمندان قرار دهد. اما ماهواره ibex ویژگی های کلی این لایه از خورشید را به نمایش گذاشته است.

پرتوهای کیهانی به صورت ثابتی در حال بمباران سامانه خورشیدی هستند اما هلیوسفیر از زمین در برابر بسیاری از این تشعشعات محافظت می کند. هنوز مقادیر کمی از این تشعشعات که از میان این لایه عبور کرده و به زمین می رسند می توانند ماهواره ها و لوازم الکترونیک را از کار انداخته و سلامت فضانوردان را تهدید کند.

در سال 2009 ibex رشته ای عظیم از اتمها را کشف کرد که در لبه سامانه خورشیدی در حرکت بود، این روبان اتمی از روند تصویربرداری از کل هلیوسفیر جلوگیری می کرد.

اکنون شوادرون و همکارانش توانسته اند تشعشعات شدید این روبان اتمی را زدوده و بینی یا دماغه سامانه خورشیدی را آشکار کنند. این ویژگی که به دماغه کشتی شباهت دارد در برجسته ترین لبه هلیوسفیر دیده می شود. به نظر می رسد این دماغه هم سو و هم جهت صورت فلکی کژدم است، از زاویه دید زمین، این صورت فلکی در مسیری بیضی شکل به دور خورشید در حرکت است.

محققان هنوز در تلاشند اطلاعات به دست آمده از این ماهواره را با دقت بیشتری رمزگشایی کنند، اما به نظر می رسد خورشید در حال پیروی از مسیری موج مانند و کوتاه است که این ستاره را در هر بار چرخش در مرکز کهکشانی، به بالاتر یا پایین تر از صفحه کیهانی هدایت می کند.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، محققان باور دارند کشفیات ibex می تواند درک انسان را از حباب هلیوسفیر بهبود بخشد.

برای مثال این حباب می تواند متناسب با فعالیتهای خورشیدی و فشار گازهای کیهانی متورم شده و دوباره به حالت اول خود بازگردد، پدیده ای که می تواند بر روی حیات، زمین و اکتشافات فضایی انسانها تاثیر گذار باشد.
کنجکاو