عصر ایران: این دومین سالی است که این جشن در چنین سطحی و با حضور مقاماتی از سایر کشورها در ایران برگزار می شود.

در این باره ذکر نکاتی چند حائز اهمیت است:

1 - بزرگداشت نوروز به عنوان یک میراث باستانی و ملی و برپایی جشن جهانی نوروز ، یکی از اقدامات مهم و ارزشمند دولت احمدی نژاد است که باید بر سبیل انصاف آن را ستود و به عنوان نقطه ای درخشان در کارنامه دولت دهم به ثبت رساند.

2 - برخی جریان های فکری بعضا متنفذ در هفته های منتهی به آغاز سال جدید تلاش های گسترده ای برای لغو جشن جهانی نوروز داشتند و بیم آن می رفت که این برنامه لغو شود.مع الوصف چنین اتفاقی رخ نداد و جشن جهانی نوروز برگزار شد.
مقاومت در برابر این فشارها ، ارزش کار را دو چندان می کند.

3 - عده ای بر این باور بودند که چون در بحرین ، تعدادی از مردم توسط حکومت مستبد آن کشور کشته شده اند ، باید جشن نوروز در ایران لغو می شد. این جریان حتی با ارسال انبوه اس ام اس به اشخاص مختلف به ویژه به فعالان رسانه ای و سیاسی ، سعی در فضا سازی برای رسیدن به هدف خود داشت.

در این که باید با انسان های ستمدیده ابراز همدردی کرد و در صورت توان کمکی نمود ، تردیدی نیست ولی واقع مطلب این است که ماجرای بحرین ، بهانه ای بیش نبوده و نیست و اصل مطلب ، همان مبارزه و مخالفت دیرینه با نوروز باستانی ایرانیان است و الا چگونه در جریان 8 سال دفاع مقدس که هر روز در این کشور شهید می دادیم ، مردم جشن نوروز بپا می کردند و حتی در جبهه های نبرد نیز ، رزمندگان در روز اول فرودین ، با امکانات موجود در منطقه جنگی ، سفره های هفت سین بپا می کردند و برای این که هفت سین شان جور شود ،حتی گاه از سیمینوف و سیم خاردار هم استفاده می کردند؟!

4 - آیین و رسوم نوروز به عنوان میراث معنوی جهانی و نماد فرهنگ صلح در سال 1388 در سازمان یونسکو و در سال 1389در مجمع سازمان ملل به ثبت رسید.
این مهم با تلاش های متعدد ایران تحقق یافت و کشورمان به عنوان رأس جشن نوروز رسمیت جهانی یافت.
قطعاً ثبت جهانی نوروز ، فقط ثبت یک کاغذ نبوده است بلکه این مهم ملزوماتی دارد که اولین و بدیهی ترینش ، برپایی هر چه باشکوه تر نوروز است.
بنابراین اگر جشن جهانی نوروز هر سال برگزار نشود ، آن ثبت جهانی هم در گذر زمان رفته رفته کم رنگ و کم رنگ تر می شود و یا آن که نوروز ، صاحبان جدید پیدا می کند!
بنابراین ، برپایی جشن جهانی نوروز ، تثبیت موفقیت ثبت جهانی نوروز است.

5 - و نکته پایانی هم نصیحتی از سر دلسوزی به مخالفان نوروز است: نوروز ، جشنی است که در این سرزمین قدمت چندین هزار ساله دارد و پیش از شما نیز بسیار بوده اند اشخاص و جریان های مخالف ایران و ایرانیت که خواستار برچیده شدن مظاهر تمدنی و آیین های اصیل این سرزمین بوده اند ؛ اما مگر می شود در برابر خواست عمومی یک ملت تاریخی ایستاد؟ آنها نتوانستد ، شما هم - که حتی از گفتن تبریک نوروز دریغ می کنید - نخواهید توانست؛ پس نه عرض خود برید و نه زحمت مردم دارید ؛ هر چند که مردم اساسا در برپایی عید نوروزشان ، کاری به شما ندارند و کار خود می کنند.

حواس تان به تاریخ هم باشد که درباره شما این گونه ننویسد که یک عده می خواستند جشنی برجای مانده از هزاران سال قبل را براندازند و ناکام ماندند. حیف است نام آدمی در تاریخ به بدی ثبت شود.
همچنین در مخالفت خود با نوروز ، از دین خدا مایه نگذارید که این مردم در عین دلبستگی به دین و مذهب شان ، نوروز زیبای خود را دوست دارند و تضادی بین آن و این قائل نیستند و قرآنی که بر سفره هفت سین می نهند و رسمی که بزرگ خانواده عیدی را از لای قرآن سفره هفت سین به کوچکترها می دهد گواه این هم نشینی مهر آمیز است.