كریس آنجل شعبده‌باز قابلی است. اصلا شكی در این نیست. همین كه جایی مانند انجمن شعبده‌بازان جهانی استاد شعبده‌های روز آمریكایی را به‌عنوان مرد سالشان انتخاب كرده و اسمش را جزو شش شعبده‌باز تاثیرگذار 25 سال گذشته‌می‌آورد یعنی اینكه مرد جوان خیلی بیشتر از باور همه كارش را بلد است و می‌داند كه چطور ذهن و حواس بیننده را با خودش همراه كند.
به نوشته همشهری جوان؛ همه مهارت تردست جوان همین است: اینكه جوری نمایش‌اش را اجرا كند كه بیننده ذره‌ای به دیده‌هایش شك نكند و خیال برش دارد كه هر چه هست و نیست یك ماجرای واقعی است و آن كسی هم كه دارد روبه‌رویش ژانگولر می‌زند نه یك تردست ماهر بلكه آخر همه كمالات و معنویات روحی و این‌جور چیزهاست. خواب خوش بیننده‌های مبهوت كریس آنجل زمانی از بین می‌رود كه بفهمند همه كارهای او فقط یك شعبده است. تر دستی مردی كه مهارتش خیره‌كننده است و باورنكردنی!

بلند شدن از روی زمین
می‌‌گویند در هندوستان مرتاض‌هایی هستند كه روزهای متوالی می‌توانند بدون تكیه‌‌گاه یا به پشتوانه عصای ساده چهار زانو در هوا معلق بمانند و بدون اینكه لب به آب و غذا بزنند مدت‌ها همان بالاها سر كنند. این كار هم، دیگر پیچیدگی‌هایش را از دست داده. دیوید بلین و كریس آنجل دو شعبده‌باز مشهوری هستند كه بدون ریاضت مرتاض‌های هندی می‌توانند به ادعای خودشان هروقت كه خواستند از زمین بلند شوند و بر جاذبه زمین غلبه كنند.
كریس آنجل حتی دیگر به چند سانتی‌متر بلند شدن از روی زمین هم رضایت نمی‌دهد و هرازگاهی در فاصله بین دو تا آسمان‌خراش بلندبالا نوك دماغش را راست می‌گیرد و جلو می‌رود بدون اینكه یك لحظه نگران خالی شدن زیر پایش باشد. یكی از مشهورترین كلیپ‌های او همین است. یكی دیگرش هم ماجرای پرواز او برفراز زمین گلف است كه تا چشم كار می‌كند خالی از جنبنده است و فقط آقای شعبده‌باز است و دست‌هایی كه مانند دو بال از هم باز كرده و هر لحظه بیشتر و بیشتر به آسمان می‌رود!

رازگشایی :
با روشی كه كریس آنجل و دیوید بلین آمریكایی كشف كرده‌اند دیگر هر كسی می‌تواند برای خودش یك مرتاض هندی باشد. فقط كافی است كمی تمرین كرده باشد و از آمادگی جسمی خوبی هم برخوردار باشد. برای بلند شدن از روی زمین كارهای زیادی می‌شود انجام داد. جایی كه ارتفاع زیاد است و دور و بر شعبده‌باز هم فقط فیلم‌بردار است و یك سری آدم از گروه خودش، كافی است فقط دنبال یك جرثقیل بزرگ بود و نوارهای نایلونی بسیار ظریف اما قوی كه از هر طرف شعبده‌باز را گرفته‌اند و نمی‌گذارند پایین بیفتد.

نوارهایی كه آنجل در حقه راه رفتن بین دو ساختمان به كار گرفته بود آن قدر تابلو بود كه تماشاچی‌های روی زمین به راحتی می‌توانستند آن را ببینند، مخصوصا زمانی كه دم غروب شد و نورافكن‌ها روشن شدند. نوارهای نایلونی فقط زمانی كاملا ناپدید هستند كه از پشت دوربین‌های فیلم‌برداری به آنها خیره شده باشید. در ماجرای به هوا رفتن آقای شعبده‌باز در زمین گلف هم داستان همین است.
یك جرثقیل معمولی و رشته‌های نایلونی كه شعبده‌باز را به آسمان می‌كشند. سختی‌اش اینجاست كه فقط بدن باید آمادگی خوبی داشته باشد تا با آن همه نخ و ریسمان آویزان بماند. آنجایی هم كه شعبده‌باز در سالن است و جلوی چشم هزار تا تماشاچی مات و مبهوت، كار فقط با یك آهن‌ربای قوی انجام می‌شود و ماشین بالابری كه پرده نمایش آهن‌ربای چسبیده به تن شعبده‌باز را بالا و پایین می‌برد! زمان‌هایی هم كه آنجل تا نیم متری از زمین بلند می‌شود داستان دیگری در جریان است. اینجا فقط تجهیزات خاص به كمك شعبده‌باز می‌آید.
یك شلوار سبك و ساده كه از پشت پا یك شكاف مخفی دارد و كفشی سبك‌تر كه به راحتی به شلوار بچسبد. اگر هم كفش پایش نباشد كه چه بهتر. معمولا در این جور صحنه‌ها حتما یك میز، چهار پایه یا صندلی كوتاه هم هست. شعبده‌باز اول یك پایش را پشت آن یكی قایم می‌كند و بعد در یك لحظه آن را روی صندلی یا چهارپایه پشت‌اش می‌گذارد و خودش را می‌كشد بالا. این وسط فقط شعبده‌باز باید یك ورزشكار حسابی باشد تا بتواند چنین كاری را انجام دهد. دقت كرده‌اید كه بلین و آنجل هیكل‌های ردیفی هم دارند!

 

 

Click this bar to view the full image.

در محلی كه شعبده‌باز برای پرواز انتخاب می‌كند همیشه باید دنبال پله یا چهارپایه‌ای باشید

 

 

 

Click this bar to view the full image.

شلوار شعبده‌باز جوری است كه او راحت می‌تواند پایش را از آن درآورد در حالی كه كفشش هنوز به آن چسبیده است

راه رفتن روی آب
راه رفتن روی آب همیشه برای مردم دنیا كار پیچیده‌ای بوده تا جایی كه اگر كسی می‌توانست چنین كاری بكند و با وزن چند ده كیلویی‌اش روی آب راه برود - بدون اینكه آب از آب هم تكان بخورد- انگار كاری كرده بود در حد و اندازه معجزه. اما اینكه كسی در قرن بیست و یكم، آن هم با آن سر و شكل امروزش، بخواهد پابرهنه روی آب قدم بردارد جای حرف زیادی دارد.
آنجل با ترفند راه رفتن روی آب خیلی از مردم عامه جهان را كه عشق ژانگولر زدن دارند با خودش همراه كرد. گل سر سبد برنامه‌های اول مجموعه «مایندفریك» هم همین راه رفتن روی آب بود؛ كلیپی كه در آن نشان می‌داد مرد جوان در حالی روی آب به آرامی قدم برمی‌دارد كه یك عالم آدم بالغ و عاقل دور و برش در استخر دارند بی خیال شنا می‌كنند.

رازگشایی:
قاعده بازی آبكی كریس آنجل خیلی زودتر از آنچه كه انتظار می‌رفت فاش شد. كلیپ و عكس‌های زیادی كه خبر از حقه ساده تردست جوان می‌داد و اینكه او به چه راحتی و فقط با كمك گرفتن از دو، سه لایه شیشه و یك فیلم‌بردار وفادار و چند نفری كه همیشه از سیاهی لشكرهای او به حساب می‌آیند از خجالت هر چه شعبده‌باز و تردست دنیاست درآمده و برای مدت زیادی عالم و آدم را سر كار گذاشته بود. ماجرا ساده‌تر از این حرف‌هاست.
یك میز شیشه‌ای بسیار ظریف كه البته از نمونه‌های دیگر محكم‌تر و سخت‌تر است و می‌تواند وزن 80 كیلویی آقای شعبده‌باز را تحمل كند جوری در استخر قرار گرفته كه با زاویه‌ای كه فیلم‌بردار از آنجل نمایش می‌دهد به هیچ صورتی دیده نمی‌شود و آن قدر هم ظریف است كه حتی در نمای بسته‌ای كه از كف پای آنجل هم گرفته شده هیچ اثری از پیچ و تاب‌های جنس شیشه‌ای میز نیست!
كریس آنجل برای واقعی‌تر شدن ماجرا كارهای دیگری هم كرده؛ اینكه بعضی از قسمت‌های میز را باز نگه داشته تا هرازگاهی آنهایی كه داشتند زیرآبی می‌رفتند سری بیرون بیاورند، نفسی بكشند، تشویقی كنند و دوباره به آب تنی‌شان ادامه بدهند!

 

 

Click this bar to view the full image.

شعبده‌باز روی لایه‌ای از شیشه ظریف و محكم راه می‌رود.در حالی كه همه تصور می‌كردند روی آب پا می‌گذارد

 

 

 

Click this bar to view the full image.

میز شیشه‌ای آنقدر ظریف ساخته شده كه به‌راحتی قابل دیدن نیست.

رد شدن نخ از گردن
كریس آنجل كارهای زیادی كرده است. از نصف كردن آدمیزاد وسط خیابان گرفته تا درآوردن پروانه از دل و روده خودش. همه‌اش را هم در چشم‌زدنی انجام داده بدون اینكه كسی لحظه‌ای بخواهد به حقیقت كارهای شعبده‌باز شك كند. كلیپ‌های هر كدام از این تردستی‌ها هم در اینترنت زیاد است.
این وسط رد كردن نخ از وسط گردن بدون اینكه ذره‌ای خون روی زمین بریزد از آن كارهایی بود كه مو به تن همه سیخ كرد و خیلی‌ها همان‌جا به اوج كار شعبده‌باز پی بردند. در یكی از از كلیپ‌های مایندفریك، كریس آنجل رو به دوربین بدون اینكه بخواهد كار اضافه‌ای كند نخی را روی گردنش می‌كشد و آن قدر این كار را ادامه می‌دهد كه نخ كم‌كم توی گلویش فرو می‌رود و دیگر دیده نمی‌شود. فقط دو سر نخ باقی می‌ماند و تلاش بیشتر شعبده‌باز برای در آوردن دوباره نخ از بیخ گلویش!

رازگشایی:
حقه است! آن هم به روشی كه حل آن برای من و شمای بی‌‌خبر از همه جا كمی سخت است. البته اگر كمی با فوت‌و‌فن‌های شعبده‌بازی آشنا باشید متوجه می‌شوید!
شعبده‌باز قبل از انجام تردستی‌اش ماده‌ای خاص به گردنش مالیده كه بعد از هر بار تكان نخ ضخیم‌تر شده و مانند خمیر و به رنگ بدن او نخ را به درون خودش راه می‌دهد بدون اینكه از پوست گردن جدا شود. اینجاست كه تماشاچی فكر می‌كند خمیری كه روی گردن شعبده‌باز است همان پوست برآمده اوست كه با تكان‌های نخ دارد متورم می‌شود!

Click this bar to view the full image.

یك نخ پلاستیكی تنها وسیله‌ایست كه شعبده‌باز با آن كارش را شروع كرد

Click this bar to view the full image.

خمیر پلاستیكی در مدت كوتاهی كاملا به رنگ پوست شعبده‌باز در‌می‌آید

Click this bar to view the full image.

ماده‌ای كه آنجل برای فرو كردن نخ در گردنش استفاده می‌كند، فقط یك وسیله خاص شعبده‌بازها است

رد شدن غلتك از روی بدنحتی كسی مانند كریس آنجل معروف هم با آن دك و پزش یك جاهایی برای اینكه حواس مردم كوچه و بازار ینگه دنیا را سمت خودش جلب كند به وسط خیابان می‌آید و با آن قد و قامت نه چندان پهلوانی‌اش خودش را به زیر یك غلتك چند صد تنی می‌اندازد. این اجرا یكی از پربیننده‌ترین كلیپ‌های آقای شعبده‌باز بود كه یك روز تابستانی در نیویورك اجرا شد. برای كریس آنجل پارچه‌ای بزرگ روی زمین پهن كردند و رویش هم یك عالم خرده شیشه ریختند. غلطك را هم كمی عقب‌تر گذاشته بودند. كریس به وسط میدان آمد. روی پارچه دراز كشید و شكمش را به روی شیشه‌ها گذاشت.
بدون اینكه حتی یك قطره خون از بدنش بریزد. بعد هم غلتك آسفالت كاری راه افتاد و از روی انگشت‌های پای شعبده‌باز رد شد و تا كمر او جلو آمد. آه و ناله شعبده‌باز بود كه بلند شد. مردم هم بدتر! بعد هم غلتك كنار می‌رود و كریس جوان خودش را از زیر آن بیرون می‌كشد. شعبده‌باز زنده است بدون اینكه حتی خراشی برداشته باشد!

رازگشایی:
كریس آنجل بیشتر از اینكه شعبده‌باز خوبی باشد داستان رد شدن غلتك از بدن شعبده‌باز هم یكی از آن ماجراهایی است كه او به خوبی از پس آن برآمد. اولا كه شیشه‌ها واقعی نبودند و از جنس همان شیشه‌هایی بودند كه این روزها در تهیه فیلم‌های سینمایی و صحنه‌های اكشن آنها زیاد به كار گرفته می‌شود. آنجایی كه بطری شیشه‌ای توی سر دشمن می‌شكند یا طرف از بالای یك برج چند طبقه با یك عالم شیشه خرده شكسته به پایین می‌آید.
این جور شیشه‌ها ساختگی هستند و هیچ آسیبی به بدن نمی‌زنند. اما اصل ماجرای غلتك اینجاست كه قبل از اجرای شعبده‌باز‌ دار و دسته او به محلی كه آنجل قرار بود در آن اجرا داشته باشد رفتند و مساحتی به اندازه بدن او را كندند. جایش را هم با یك اسفنج نرم و انعطاف‌پذیر پر كردند و رویش را هم پارچه كشیدند و خرده شیشه ریختند. با رد شدن غلطك از روی پاهای شعبده‌باز بدن او به پایین می‌رفت و هیچ آسیبی نمی‌دید!

Click this bar to view the full image.

غلتك آسفالت‌كاری در حالی از روی تن شعبده‌باز رد شد كه زیر بدن او پر از خرده‌شیشه بود

Click this bar to view the full image.

یك نوار اسفنجی پهن زیر بدن شعبده‌باز قرار می‌گیرد تا بافشار غلتك آسیبی به او نرسد

Original thread: رازگشایی از معروف ترین شعبده های كریس آنجل, Author: varona, Site: تالار گفتگوی پرشین پت(مای پت)