ظاهرشناسی: قد و قواره کوچکی داشته ولی سگی درشت و گشتالو بوده، سری بسیار بزرگ دارد. وزن: نرها kg25-24، ماده‌ها kg23-22. با این که استانداردی برای قد ذکر نشده لیکن قد آن مابین cm35-30 در تغییر است. سر درشت (به هر میزان درشت‌تر باشد به همان اندازه مقبول‌تر خواهد بود) و انگار چشم‌هایش روی گونه‌هایش واقع شده‌اند. پوست روی قلۀ سر و پیشانی چین‌خورده است. صورت کوتاه و کند، پوزه بزرگ، سیاه و با سوراخ‌هایی گشاد. لب بالا افتاده بوده و آروارۀ پایین بسیار کوتاه است. چشم‌ها: گرد، تیره‌رنگ و حد فاصلشان وسیع، گوش‌ها: کوچک و ظریف و عقب‌شان مثل یک گل مطبق، گردن: انحناءدار، چین‌خورده، دم: کوتاه به حالت افتاده، موها: کوتاه و نرم، قهوه‌ای مایل به زرد و سفید و یا طیف‌های متفاوت رنگ سفید. رنگ سیاه پذیرفته نیست.
رفتارشناسی: تا قرن نوزده جانوری مهاجم، درنده و خون‌ریز محسوب می‌شد به طوری که رومی‌ها حضور زنجیر شده آن را نیز در خیابان‌ها ممنوع کرده بودند. سال‌ها بعد علی‌رغم حفظ ظاهر تهدیدآمیزش، به شکل سگی خوش‌خلق، آرام، متین، صادق، خانگی، تمیز و اشرافی درآمد و حتی عنوان «زیبای زشت» را به خود گرفت.
کارایی: با پایان پذیرفتن کاراکتر گلادیاتوری‌اش، در مسئولیت‌های نگهبانی، عملیات پلیسی و در پست‌های امدادی ارتش به کار گرفته شد. در ایالات متحده در زمان جنگ یک سگ بول‌داگ به خاطر نشان دادن قابلیت‌های چشمگیر با پنج مدال و یک نشان برتر مورد تقدیر قرار گرفت و به یکی دیگر درجه سرگردی اعطا شد!
توجه: به سبب داشتن سر درشت، معمولاً زایش توله‌ها با سختی همراه است و عموماً سزارین الزام پیدا می‌کند. در ضمن اکثر ماده‌ها عقیم می‌باشند. این فاکتور بر ارزش بول‌داگ می‌افزاید.
گروه نژادی: Mastiff
کشور منسوب: بریتانیای کبیر