1389/08/26

سرکار خانم ملکه بریتانیا، Hello
اگر جسارت نباشد می‌خواستم بپرسم: How are you today؟

من یک دانشجوی جوان و نخبح‌ای هستم که بi خاطر صواد زیاد و رطبه بالا که توی امتحان تست‌‌زنی کلاس کنکورمان اخذ کرده‌ام، مطمئن می‌باشم که به زودی با دعوت دانشگاه آکسفورد یا یکی از کالج‌های شهر کمبریج، در کشور قشنگ و مالامال از مهربانی شما سکونت خواهم گزید. به همین دلیل و از آنجا که به عشق مملکت‌تان گرفتار شده‌ام، می خواهم تا حرف دلم را گفته و مکنونات قلبی خویش را در کمال صحت و سلامت عقل براتون بازگو کنم؛ تا بدانید که من عاشق انگلستان و نظام حکومتی اون هستم.


من عاشق انگلستانم چون:


• انگلستان عشق من، حکومتش خیلی پیشرفته است. هنوز مثل قرون وسطی دارای ملکه و شاه اینطور چیزهاست و این خیلی خوبه.


• انگلستان عشق من، سابقه استعماری نداره و تا الآن و در طول تاریخ به هیچ کشوری حمله نکرده و جائی رو اشغال نفرموده. به جز چند مورد استثنائی مثل: هندوستان، ایران، عراق، افغانستان، فلسطین و... که زیاد هم مهم نیست.


• انگلستان عشق من، خیلی نگران مردم کشورهای دیگه هست؛ تا اونجا که براشون تلویزیون مجانی به زبان مادری خودشان راه می‌اندازه تا سرگرم بشن و صوادشون بره بالا. مثل بی بی سی فارسی و بی بی سی عربی.


• انگلستان عشق من، خیلی نگران دانشجوهای ایرانیه؛ تا اونجا که از یه طرف حتی اعتراضات و راهپیمایی‌های دانشجوهای خودش رو پوشش خبری نمیده، اما از طرف دیگه اگر 4 نفر یه نخ سبز به خودشون ببندن و تو دانشگاه دورآباد واحد کورآباد به مدت سه دهم ثانیه توقف کنن، بلافاصله اقدام به پوشش خبری ماجرا می‌کنه.


البته کلی دلیل دیگه برای عشق من به انگلیس عزیز وجود داره که اگه از علاقه زیاد به این کشور آفتابی!!! نمردم، حتماً براتون می‌نویسم.