---

خبرگزاری مهر: آرزواندیشان در جام جهانی 2010 افریقای جنوبی دست به دامان حیوانات شده‏اند تا با پیشگوییهای آنها، شواهدی در تأیید آرزوهای خود بیایند. هشت‏پای آلمانی و دلفین و لاک‏پشت آرژانتینی سه تن از این پیشگوها هستند که البته فعلاً نمونه آلمانی از رقبای خود پیش افتاده است. به نظر می‏رسد آرزواندیشی همه‏گیرتر از آن شده است که دیگر بتوان برای آن حد و حدودی متصور شد. این بار جام جهانی فوتبال 2010 عرصه دیگری برای جولان آرزواندیشان شده است. مسابقات فوتبال از آن دست رخدادهایی هستند که کمابیش غیرقابل پیش‏بینی محسوب می‏شوند. تا آنجا که گاه نتایجی متفاوتتر از آنچه می‏توان تصور کرد در پی دارند.
شاید همین مسئله سبب می‏شود که پای بسیاری از خرافات یا دست‏کم امور عجیب و غریب به این عرصه باز شود. این‌چنین است که آرزواندیشان دست به دامان حیوانات می‏شوند تا با پیشگویی‌های آنها، شواهدی در تأیید آرزوهای خود بیایند.
هشت‏پای آلمانی و دلفین و لاک‏پشت آرژانتینی سه تن از این پیشگوها هستند که البته فعلاً نمونه آلمانی از رقبای خود پیش افتاده است. این هشت‏پای پیشگو که "پل" نام دارد و در آکواریومی در اوبرهاوزن آلمان زندگی می‏کند، پیش از این نیز در بازیهای جام یوفا در سال 2008 توانست نتایج 80 درصد از بازیهای تیم ملی آلمان را به درستی پیشگویی کند. (خبرگزاری مهر، پنجم و نهم تیرماه 1389)
این جانور اما باز در بازیهای جام جهانی 2010 افریقای جنوبی، وارد میدان شده است تا در نقش یار دوازدهم تیم ملی فوتبال آلمان، آینده این تیم را پیشگویی کند. گویا پل تا اینجای کار نقش خود را به‌خوبی ایفا کرده است و دو پیشگویی وی مبنی بر پیروزی آلمان در برابر انگلیس و آرژانتین، او را به بازیکن فیکس آلمانیها تبدیل کرده است.
اما داستان لاک پشت 70 ساله آرژانتینی‌ها، در کنار دلفین هم وطنش نیز در نوع خود جالب است. این دو که قرار بود رقیب هشت‏پای آلمانیها باشند، پیشگویی کرده بودند که آرژانتین در بازی با آلمان به پیروزی خواهد رسید، اتفاقی که نه تنها رخ نداد، بلکه نتیجه این بازی چیزی جز تحقیر آرژانتینیها را در پی نداشت.
با این همه اما سخنان فدریکو کورئا، مربی آکواریومی که این لاک‏پشت در آن نگهداری می‏شود، پیش از بازی آرژانتین و آلمان، در این خصوص خواندنی است: "آکواریم ما نسبت به پیشگویی هشت پای آلمانی نگران شد و تصمیم گرفت که از لاک پشت سالمند که بزرگ این آکواریم است کمک گیرد. این لاک‏پشت از سال 1984 با ما زندگی می‏کند و حرف آن برای ما نشانه خوبی است. ما برای تشکر از این پیشگویی به لاک پشت خود غذای محبوبش یعنی میگو دادیم".
و یکی از هواداران تیم ملی آرژانتین هم اظهاراتی جالب داشته است: "به هر حال لاک‏پشت از پل هشت‏پا پیرتر و بنابراین فاضلتر است و حرفش می‏تواند بیشتر از حرف یک هشت پای جوان اعتبار داشته باشد." (خبرگزاری مهر، 11 تیرماه 1389)
جدای از اینکه پیشگویی‌های پل هشت‏پا تا کجا به درستی پیش خواهد رفت، می‏توان در موارد فوق به وضوح مشاهده کرد که آرزوهای افراد می‏تواند تا چه اندازه آنها را به سمت و سویی سوق دهد که تنها در پی شواهد مؤید آرزوهای خود باشند بی آنکه خود بکوشند با توصیفی تا حد ممکن واقع‏بینامه از شرایط موجود، در جهت سیر به سوی وضعیت مطلوب خود برنامه‏ریزی و تلاش کنند.
این چنین رویکردی است که احتمالاً در نهایت می‏تواند مربیان و بازیکنان را به مشتریان ثابت رمالان و جادوگران تبدیل کند تا میل کام گرفتن بی مزد و منت از آرزوها و رؤیاها برای آنها میسر شود؛ وسوسه‏ای که می‏تواند هر کسی را بفریبد و به میلی عام در میان عامه تبدیل شود.
پی‏نوشت: بعد از این داستان پیشگویی‌های حیوانات در رابطه با نتایج مسابقات فوتبال در جام جهانی 2010 فریقای جنوبی، شاید بد نباشد به اظهارات کریم باقری در رابطه با حضور تیم ملی فوتبال ایران در این مسابقات هم نگاهی بیندازیم.
تاکنون ابراز تأسفهای بسیاری از "اقشار مردم و مسئولان"، به‌ویژه رییس محترم فدراسیون فوتبال شنیده یا دیده شده است، مبنی بر اینکه جای تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی خالی است و ما اگر بودیم چه می‏شد و قس علی هذا.
اما بعد از همه خرده‏گیریهایی که از سخنان مغالطه‏آمیز و همراه با آرزواندیشی این افراد در این باره (در همین سلسله یادداشتها) صورت گرفته، شنیدن سخنانی جسورانه از کریم باقری، کاپیتان تیم فوتبال پرسپولیس که بی هیچ آرزواندیشی به این پرسش که "آیا جای تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی خالی نیست؟" پاسخ داده است می‏توند جای ستایش بسیار داشته باشد.
پاسخ باقری صریح و شاید تا حدی تلخ است: "نه. اصلاً! جای ایران به هیچ‌وجه در جام‌جهانی خالی نیست. این یک حقیقت است که تیم‌هایی باید به ‌جام‌جهانی صعود کنند که لیاقت حضور در بزرگترین تورنمنت فوتبال جهان را داشته باشند. حضور در جام‌جهانی لیاقت می‌‌خواهد که متاسفانه ما نداشتیم".(خبرگزاری مهر، 13 تیرماه 1389)
این سخنان کریم باقری نشان دهنده شجاعتی است که وی در اعتراف به چیزی دارد که خود نیز بخشی از آن بوده و هست. وی بی آنکه گرفتار آرزواندیشیهای معمول شود، به ضعفی اعتراف می‏کند که وجود دارد، تا شاید با توصیفی واقع‏بینانه از وضعیت موجود، امکان سیر به سوی وضعیت مطلوب حاصل شود. چرا که بی شرط نخست، امکان تحقق وضعیت مطلوب که حضور در جام جهانی است میسر نخواهد شد.