نگهداری از مارهای بال پیتون تاریخ ایجاد 1390/01/14 مشاهده 15478 بازگشت نگهداری از مارهای بال پیتون Ball Python Click this bar to view the full image. بال پیتون ها را معمولا با نام «رویال پیتون» (پیتون سلطنتی) میخوانند. آنها به خاطر حالت دست آموز و آرامی که دارند شناخته شده هستند. آنها برخلاف بسیاری از مارهای خانواده پیتون، رشد زیادی (از نظر طولی) نمیکنند و همین امر سبب میشود که دست زدن به آنها و در دست گرفتن آنان ساده تر باشد. این مارها در اصل بومی مناطق غربی و مرکزی قاره آفریقا محسوب میشوند. در این مناطق آنها ساکن جنگل ها و چمنزارها هستند. آنها حیواناتی شب فعال هستند و ترجیح میدهند که در طول روز خود را در گودال ها پنهان کنند. به خاطر توسعه تجارت به عنوان حیوان خانگی، خرید و فروش پوست و نابودی محل زندگی طبیعی، هم اکنون تعداد این مارها در طبیعت رو به کاهش نهاده است. خانه سازی همانند اکثر خزندگان، بهترین محل زندگی این حیوان در منزل، یک تانک آکواریوم است که میتوان در آن به سادگی مار را مشاهده کرد. با اینکه این روش، بهترین و موثرترین روش برای خانه سازی بال پیتون ها نیست و روش های جایگزین دیگری نیز وجود دارند اما این روش هنوز به عنوان محبوب ترین شیوه خانه سازی برای بال پیتون ها مورد استفاده قرار میگیرد. حداقل محفظه لازم برای زندگی یک بال پیتون، تانکی با حجم 40 گالن (به عنوان مثال تانکی با 110 سانتی متر طول، 50 سانتی متر عرض و 40 سانتی متر ارتفاع) (ترجیحا دارای سطح بیشتر نسبت به ارتفاع) است که البته اندازه بزرگتر تانک میتواند گزینه مناسب تری باشد. همانند تمامی خزندگان، بخصوص مارها، باید درپوش قابل اطمینان و غیر قابل فراری را برای محفظه محل زندگی بال پیتون فراهم کنید. بال پیتون ها مارهایی بسیار فرصت طلب هستند و از هر درپوشی که شل شده باشد و امکان فرار داشته باشد برای گریز استفاده خواهند کرد. مسلما شما تمایلی نخواهید داشت که یکی از افرادی باشید که مارشان در منزل گم شده است. امروزه تجهیزات فراوانی برای افزایش ایمنی محفظه زندگی مارها به فروش میرسد. انواعی از محفظه های مخصوص نگهداری از مارها با درپوش های قفل دار به سادگی در فروشگاه های مختلف در دسترس هستند. این محفظه ها غالبا از تمام جهات دارای قفل هایی از سمت بیرون هستند. یکی دیگر از شیوه های خانه سازی برای مارها استفاده از جعبه ها و کانتینرهای پلاستیکی است. این محفظه ها این امکان را فراهم میکنند که فضای بیشتری در اختیار داشته باشید و بتوانید چند مار را (به عنوان مثال یک فروشنده) در کنار یکدیگر قرار دهید. بیشتر این جعبه ها (جعبه های عرق گیر) (sweater box) کاملا تمیز بوده و امکان مشاهده مارها را برای شما فراهم میکنند. این جعبه ها، ارزان قیمت بوده و رطوبت بیشتری را نسبت به آکواریوم های مرسوم در خود حفظ میکنند. تعجب برانگیز نیست که با توجه به محاسن استفاده از این جعبه ها، بسیاری از علاقه مندان به نگهداری از بال پیتون ها، از این جعبه ها به عنوان محل اولیه و ابتدایی نگهداری از مار خود استفاده میکنند. یکی از شیوه های خانه سازی پر طرفدار برای بال پیتون ها این است که آن را به سلیقه شخصی خود بسازید. ترکیبی از چوب و شیشه میتواند محیط زیبا و جذابی را برای زندگی یک بال پیتون فراهم آورد. این محفظه ها غالبا قیمت های بالاتری نسبت به گزینه های قبلی دارند ولی قابلیت های مثبت جعبه های عرق گیر را در کنار جذابیت و کشش تانک های آکواریوم دارا هستند. چنین محفظه ای میتواند علاوه بر داشتن جلوه زیبا، امکان زندگی مناسب و خوبی را در یک محل دلخواه برای بال پیتون شما فراهم آورد. دما میزان دمایی که برای هر خزنده ایجاد میکنید نیاز به دانستن احتیاجات گرمایی آن حیوان دارد و بال پیتون ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. یعنی دمای محفظه محل زندگی بال پیتون ها در اسارت باید مناسب شرایط زندگی آنها باشد. برای ایجاد این دما بسیاری از صاحبان بال پیتون ها از پد های حرارتی مخصوص قسمت زیرین محفظه استفاده میکنند که به خوبی بخاری های سرامیکی عمل میکنند. هر دوی این موارد مستعد این هستند که بیش از اندازه گرم شوند، بنابراین بهتر است که در قسمت تاریک محفظه و به صورت متصل به رئوستات یا ترموستات (برای کنترل بهتر بر دمای دستگاه) باشند. این دستگاه ها میتوانند میزان الکتریسیته دستگاه اصلی را تا حدی تنظیم کرده و در نتیجه میزان گرما را تحت کنترل بگیرند. Click this bar to view the full image. بسیاری از دوستداران بال پیتون ها، همچنین برای مدت شب از نورهای سیاه، آبی و قرمز استفاده میکنند. به دلیل اینکه این لامپهامعمولا نور زیادی تولید نمیکنند، میتوانید آنها را به صورت روشن در محفظه رها کنید. محدوده مناسب دما برای تانک در حدود دمای بین 26 الی 28 درجه سانتیگراد است. این در حالی است که دمای منطقه گرم (محل آفتاب گرفتن) باید 32 درجه سانتیگراد و دمای منطقه خنک محفظه نیز 26 درجه سانتیگراد باشد. دمای طول شب بین 24 الی 26 درجه سانتیگراد قابل قبول است. ثابت نگاه داشتن دمای محفظه میتواند از بروز عفونت های تنفسی جلوگیری کرده و یا احتمال آن را کاهش دهد. بر دمای داخل محفظه کاملا نظارت کنید تا هرگونه تغییرات اندک دمایی را متوجه شوید و دما را در سطح دلخواه نگه دارید. نظارت بر دما این امر بسیار مهم است که همیشه به طور مستقیم بر دمای داخل محفظه محل زندگی بال پیتون ها نظارت داشته باشید. این کار را میتوانید به وسیله دماسنج انجام دهید. انواع مختلفی از دماسنج ها با توجه به میزان بودجه ای که میخواهید برای این کار هزینه کنید در اختیار شما قرار دارد. توصیه میشود که از دو دماسنج در دو سمت مختلف تانک (قسمت سرد و قسمت گرم) استفاده کنید تا نظارت درستی بر دما داشته باشید. برخی از دماسنج هایی که در فروشگاه های حیوانات خانگی به فروش میرسند دقت لازم در تعیین دمای محفظه را دارا نیستند. همچنین قابلیت تشخیص دما در محدوده های مختلف محفظه را نیز ندارند. شما برای محفظه محل زندگی مارتان نیاز به دماسنجی دارید که بتواند میزان دقیق دما را به شما گزارش کند. دماسنج های دیجیتالی و تفنگ های مادون قرمز بهترین گزینه برای انجام این کار هستند و دقت خوبی در تعیین دمای محفظه دارند. رطوبت فراهم کردن میزان رطوبت مطلوب برای یک بال پیتون معمولا ساده است. بیشتر منابع به شما خواهند گفت که رطوبت را باید بین 50 % الی 60 % تنظیم کنید و اگر رطوبت محفظه از این میزان تجاوز کند، میتواند به مشکلات سلامت در پیتون بیانجامد. قرار دادن یک ظرف آب در محفظه، علاوه بر اینکه محلی را برای خیساندن در اختیار پیتون شما قرار میدهد میتواند به تامین رطوبت مورد نیاز نیز کمک کند. (گرچه معمولا بال پیتون ها به خواست خود در درون ظرف آب نمیروند.) Click this bar to view the full image. مارها توانایی این را دارند که زمانی که نیاز به رطوبت بالا داشته باشند این موضوع را متوجه میشوند و در این هنگام سعی در بالا آمدن میکنند تا به رطوبت بیشتری برسند. با وجود اینکه در بیشتر منابع مطالعه، عنوان شده است که رطوبت برای بال پیتون ها باید در محدوده 50 الی 60 % باشد اما با این حال بسیاری از صاحبان این مارها رطوبت زیادی را در محفظه اعمال میکنند که موجب بیماری های مزمن در مار و در نهایت از پای در آمدن مار میشود. باید دقت کنید که میزان رطوبت نباید کمتر و یا بیشتر از میزان تعیین شده باشد. اگر میزان رطوبت در حد مطلوب نباشد منجر به بروز عفونت های تنفسی خواهد شد. ادامه دارد ... نوردهی بال پیتون ها به قرار گرفتن در معرض نور UV نیاز ندارند، اما مانند اکثر خزندگان دیگر، به شبیه سازی شبانه روز (از نظر نور) نیازمند هستند. این شبیه سازی را میتوانید به شکل 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی برای آنها فراهم کنید. نوردهی بدون وقفه (24 ساعته) مارها را دچار اضطراب کرده و در نهایت به مشکلات پیچیده جسمی و رفتاری در آنها می انجامد. بهترین روش برای ایجاد دوره زمانی روزانه این است که لامپ محفظه را به یک دستگاه زمان سنج متصل کنید. زمان سنج به شما اجازه میدهد که زمان دقیق روشن و خاموش شدن لامپ را معین کنید. استفاده از دستگاه زمان سنج درواقع امکان بروز اشتباهات سهوی توسط صاحبان مار را در زمان خاموش و روشن کردن نور، از بین میبرد. نور داخل محفظه به مار شما کمک میکند که محیط مناسب و مطلوبی را در منطقه آفتاب گرفتن خود داشته باشد. بستر روزنامه در واقع ساده ترین و ارزان ترین بستری است که شما میتوانید برای بال پیتون خود استفاده کنید. بسیاری از علاقه مندان، به دلیل خاصیت جذب روزنامه، مار خود را بر روی همین روزنامه ها قرار میدهند زیرا گزینه آسان و ارزان قیمتی است. تمیز کردن کف محفظه نیز در صورت استفاده از روزنامه، معمولا ساده تر خواهد بود زیرا تعویض کردن آن بسیار ساده و کم دردسر است. بسیاری از صاحبان مارها برای اینکه جلوه زیباتری به جایگاه زندگی مار خود بدهند از پوست تراشیده شده درختان و گیاهان استفاده میکنند. تراشه های سدر (cypress) و صنوبر و کود صنوبر میتوانند گزینه های مناسبی به عنوان بستر باشند. توجه داشته باشید که هرگز نباید از چوب سدر (cedar) به عنوان بستر برای بال پیتون استفاده کنید. موارد زیادی از مسموم شدن مارها به وسیله این بستر گزارش شده است. صنوبر نیز هم اکنون از مواردی است که استفاده از آن مورد بحث قرار گرفته و ظن به این مورد وجود دارد که استفاده از چوب صنوبر به عنوان بستر نیز منجر به مشکلات مشابهی شود. Click this bar to view the full image. جایگزین های دیگر به عنوان بستر میتوان به «کلوخ های چمنی» (astroturf) (چمن مصنوعی) و تولیدات مشابه اشاره کرد. این چنین بسترهایی را میتوانید به عنوان یک بستر مناسب و ترجیحا دو عدد از آن تهیه کنید تا در صورت کثیف شدن یکی از آنها، از بستر دیگر استفاده کنید. در این مدت میتوانید بستری را که کثیف شده است شسته و استریل کنید. این گونه بسترها گزینه مناسبی هستند زیرا میتوانید آنها را در اندازه های دلخواه بریده و در جایگاه قرار دهید. البته این گونه بسترها معمولا رطوبت مناسبی را در خود حفظ نمیکنند. (اگر از یک بستر سست استفاده میکنید در هنگام غذا دادن به مار باید دو چندان مراقب باشید. در صورتی که به طور اتفاقی این مواد توسط مار هضم شوند، منجر به انسداد دستگاه گوارش مار خواهد شد. در این گونه موارد بهتر است که هر زمان که قصد غذا دادن به مار را دارید او را به محفظه جدیدی منتقل کنید. یک محفظه پلاستیکی میتوانید بهترین انتخاب شما به عنوان محل غذا دادن به مارتان باشد.) مخفیگاه مرطوب استفاده از مخفیگاه مرطوب، بیشتر در زمان هایی کاربرد دارد که مار در زمان پوست اندازی بوده و یا یک مار ماده باردار داشته باشید که از مخفیگاه به عنوان بستر تخمگذاری خود استفاده کند. برای ساختن چنین مخفیگاهی، باید یک سوراخ در دیواره یک محفظه پلاستیکی ایجاد کنید و این سوراخ به اندازه ای باشد که دقیقا فقط برای ورود و خروج مار تعبیه شده باشد. ترجیحا باید این دریچه در قسمت بالایی محفظه باشد اما حداقل باید 1 اینچ (2.5 سانتی متر) از کف محفظه ارتفاع داشته باشد. مقداری خزه اسفاگنوم که کمی مرطوب شده باشد یا مشابه آن را برای ایجاد رطوبت کافی در محفظه قرار دهید. مرطوب بودن محتویات داخل مخفیگاه نباید به حدی باشد که وجود آب کاملا آشکار باشد و همچنین نباید به حالت خشک باشد. بهترین راه برای اینکه بتوانید این محتویات را به درستی مرطوب کنید، این است که آنها را در یک دست گرفته و با دست دیگر بر روی آن آب بریزید. سپس خزه هایی را که در دست دارید بفشارید تا آب درون آن (آبی که در حال چکه کردن است) خارج شود. بدین شکل میتوانید خزه را به میزان متعادلی مرطوب کنید تا آماده استفاده باشد. غذادهی بال پیتون های کوچک را باید با یک موش (Mice) یا موش صحرایی (Rat) کوچک تغذیه کنید. شما باید اندازه طعمه مناسب را با توجه به قطر بدن مارتان انتخاب کنید. همانند مارهای دیگر، برای بال پیتون ها هم بهتر است که اندازه طعمه بیشتر از 1 الی 1.5 برابر قطر بدن مار (ضخیم ترین بخش بدن) نباشد. در این شرایط، هضم کردن طعمه برای مار ساده تر خواهد بود. شما میتوانید هفته ای یک بار به بال پیتون خود غذا بدهید با وجود این، برای یک بال پیتون بالغ بهتر است که هر 10 الی 14 روز یک بار غذا بخورد. البته برخی از صاحبان بال پیتون های بالغ، به مار خود در هر 3 الی 4 هفته یک بار غذا میدهند. بال پیتون ها اصالتا ودر طبیعت از جربوآها (موش های دو پای بیابانی) (Jerboa) تغذیه میکردند (و همچنان نیز میکنند) که مشکلات زیادی را از نظر تغذیه ای برای آنان به وجود می آورد. این یکی از معضلات اصلی است که ممکن است برای بال پیتون هایی که از طبیعت گرفته شده اند رخ داده باشد. اصولا موش ها (Mice) طعمه ی معمولی برای بال پیتون ها در طبیعت محسوب نمیشوند. این مورد خصوصا در مورد موش های آلبینو و سفیدی که توسط فروشندگان به فروش میرسند صادق است. در طبیعت تعداد موش ها چندان زیاد نیست. بیشتر بال پیتون های وحشی در طبیعت هرگز با این موش های سفید رو به رو نمیشوند و بنابراین این موش ها گزینه مناسبی به عنوان غذای آنها نیستند. برخی از بال پیتون ها نیز تمام فصل زمستان را بدون غذا سپری میکنند. این نشان دهنده یک مشکل جدی نیست. معمولا غذا نخوردن در بازه های زمانی طولانی برای مارها، در صورتی که بر اثر عدم سلامت نباشد، مشکلی ایجاد نمیکند و اگر بال پیتون شما به طور افراطی از خوردن غذا سر باز زند، باید او را تحریک و تشویق به خوردن غذا کنید تا به طعمه ها، واکنش نشان دهد. پیش از اینکه اقدام به این کار کنید باید از مناسب بودن شرایط محل زندگی پیتون و دقت کافی در ایجاد شرایط، اطمینان حاصل کنید. این موارد شامل دما، مخفیگاه مناسب و ... است. در صورتی که محفظه و شرایط زندگی بال پیتون شما مناسب نباشد، اضطراب زیادی به این حیوان وارد میشود و میتواند به اعتصاب غذا در پیتون شما منجر شود. همچنین ایده خوبی است اگر تصمیم بگیرید که در مدت شب به مار خود غذا دهید. ممکن است غذا دادن در مدت روز، موجب اجتناب پیتون شما از غذا خوردن شود. اگر تمامی شرایط محیط و محفظه محل زندگی بال پیتون مناسب بود و همچنان مار شما از غذا خوردن اجتناب میکرد، شما باید او را تهییج و تحریک به غذا خوردن کنید. برطرف کردن مشکل اعتصاب غذا معمولا کمی دشوار است. در اینجا چند روش برای این کار به شما پیشنهاد میکنیم. Click this bar to view the full image. (هرگز از طعمه زنده ای که از بچه موش پرزدار (fuzzy) بزرگتر باشد استفاده نکنید. موش های بزرگتر توانایی آسیب زدن های جدی را به مار شما دارند. برای این منظور، همواره از موش های یخ زده و باز شده (frozen thawed) (f/t) و یا موش های تازه کشته شده (freshly killed) (f/k) استفاده کنید. موش های کشته شده را با انبر یا پنس بردارید. این کار حقه ای است که باعث میشود مارها گمان کنند که طعمه زنده است. این روش بهترین گزینه برای حالتی است که مار شما در مخفیگاه خود پنهان شده است. این حقه را در ورودی (درگاه ورودی) مخفیگاه اجرا کنید. رنگ طعمه را هر چند وقت یک بار تغییر دهید. اگر به طور معمول از موش های سفید رنگ استفاده میکنید، بهتر است که برای اغوا کردن مارتان از موش های قهوه ای یا رنگ های تیره دیگر استفاده کنید. تفاوت در رنگ میتواند موجب ایجاد تغییر در این زمینه شود. موش را در مایع مرغ بخیسانید تا کمی از طعم آن را به خود بگیرد. این کار گاهی میتواند مار را مشتاق به غذا خوردن کند. ادامه دارد ... میتوانید یک موش تازه کشته شده را نیز در طول شب در محفظه رها کنید. مطمئن شوید که تمام قسمت هایی از محفظه که مار از آنجا بتواند فضای خارج را ببیند مسدوده کرده اید. تا زمانی که مار به دنبال سیاحت و گردش باشد کمتر به خوردن غذا تمایل خواهد داشت. البته دقت کنید که در این هنگام، تهویه محفظه را مسدود نکنید. مار و موش تازه کشته شده (در اندازه مناسب) را در داخل یک جعبه یا کیسه قرار دهید. سپس این جعبه یا کیسه را به داخل محفظه (برای مدت شب) منتقل کنید. میتوانید موش خوراکی را به وسیله همستر یا جربیل (gerbil) بودار کنید. شما میتوانید این کار را به شکل ساییدن و مالش بستر به موش یا موش صحرایی و یا مالیدن مستقیم دو جونده به یکدیگر انجام دهید. تغییر بوی طعمه میتواند در اغوا کردن و وادار کردن مار به غذا خوردن کمک کند. برای این کار میتوانید از بچه موش زنده نیز به عنوان طعمه استفاده کنید. تا زمانی که بال پیتون، به راحتی غذا میخورد لزومی برای متوسل شدن به این روش ها وجود ندارد اما در صورت اعتصاب باید از این روش ها استفاده کنید. میتوانید مغز طعمه را برای مارتان بشکافید. این کار در واقع از آخرین روش هایی است که میتوانید به آن متوسل شوید و قصد از انجام این کار، ایجاد حالت تهوع و استفراغ نیست. شما باید شکافی در قسمت بالایی سر طعمه ایجاد کنید تا پس از آن، حفاظی در برابر مغز او وجود نداشته باشد. بویی که از مغز طعمه می آید میتواند اشتهای مار را تا حد زیادی تحریک کند. به زور غذا خوراندن به مار (Force-feeding) معمولا ضررهای بیشتری نسبت به منفعت های آن دارد، به همین دلیل نیز ما این کار را به شما توصیه نمیکنیم. اگر مار شما بر اثر غذا نخوردن دچار کمبود وزن زیادی شده باشد، شما احتیاج به یک دامپزشک متخصص در این زمینه خواهید داشت. ترفند هایی که بیان شد، درواقع روش های جایگزین برای اغوا کردن مار هستند. اگر این روش ها همچنان نتوانستند مار شما را وادار به غذا خوردن کنند، باید هرچه سریعتر به دامپزشک متخصص مراجعه کنید. (در هنگام غذا دادن به مار دقت کنید که بستر محفظه به همراه غذا توسط مار خورده نشود. این اتفاق حتی اگر به صورت تصادفی رخ دهد، باز هم ممکن است موجب انسداد دستگاه گوارش گردد. اگر از بسترهای نرم استفاده میکنید بهتر است که در هنگام غذا دادن، مار خود را از محفظه خارج کنید. جعبه های پلاستیکی میتوانند محل های مناسبی برای غذا دادن به مار باشند.) آب بال پیتون ها باید در تمام مدت شبانه روز آب تازه به میزان کافی در یک ظرف نسبتا بزرگ در دسترس داشته باشند تا بتوانند خود را در آن بخیسانند. این ظرف میتواند با تبخیر آب، به ایجاد رطوبت مناسب در داخل محفظه نیز کمک کند. پوست اندازی بال پیتون ها، مانند تمامی مارهای دیگر، به صورت دوره ای، پوست اندازی میکنند. این یک اتفاق طبیعی است و شما باید در این هنگام، توجه خاصی به رفتار و ظاهر مار خود داشته باشید. Click this bar to view the full image. یکی از علائم واضح پوست اندازی مار، این است که پیش از شروع پوست اندازی، رنگ پوست مار به حالت کدر و تیره در می آید. برای افراد تازه کار معمولا علائم واضح تری همچون کدر شدن چشمان مار و رنگ متمایل به صورتی در قسمت زیرین شکم میتوانند کاملا قابل تشخیص باشند. رنگ بدن مارها غالبا کمتر تغییر میکند اما رنگ چشمان آنها به طور واضحی کدر و تیره (کاملا قابل تشخیص) میشود. در زمان پوست اندازی به دلیل دشواری این عمل برای مارها و کدر شدن چشمانشان، تا حدی عصبی و بدخلق میشوند. ایده خوبی است اگر تصمیم بگیرید که در مدت پوست اندازی، مار را تنها بگذارید. هنگامی که تشخیص دادید پوست اندازی مار نزدیک است باید رطوبت داخل محفظه را افزایش دهید. میتوانید برای این کار، روزانه چندین مرتبه، محیط داخل محفظه را مرطوب کنید تا پوست اندازی مار به اتمام برسد. ممکن است مار شما در مدت پوست اندازی، مرتبا در مخفیگاه مرطوب تردد کند و یا خود را در ظرف آب بخیساند. این امری طبیعی است و نگرانی در این زمینه وجود ندارد. اضافه کردن هر تجهیزاتی که به خیساندن، مرطوب کردن محفظه و ایجاد مخفیگاه مرطوب کمک کند میتواند در شل شدن پوست مار در هنگام پوست اندازی مفید واقع شود. زمانی که مار احساس کند که پوستش به میزان کافی برای کنده شدن، شل شده است، شروع به ساییدن خود به اجسام داخل محفظه میکند. این روشی برای کندن پوست های کهنه است. مارها پوست خود را به صورت یکجا (نه تکه تکه) می اندازند. اگر مشاهده کردید که مار شما در حال پوست اندازی تکه تکه است باید رطوبت محفظه را افزایش داده و یا حتی مار خود را در آب گرم (نه داغ) بخیسانید. پس از اتمام پوست اندازی، بررسی کنید که آیا لایه روی چشم مار نیز به درستی این مرحله را طی کرده است یا خیر. این قسمت یکی از مناطق حساس بدن مار است که نیاز به توجه زیادی دارد. اگر بخش روی چشم مار به طور موفقیت آمیز، پوست اندازی نکرده باشد مار شما نیازمند حمام آب گرم مکرر است تا پوست این ناحیه نیز نرم شود. در صورتی که این بخش از پوست اندازی به درستی انجام نشود مار شما همواره عصبی و کلافه خواهد بود. اگر به صورت مکرر (در چند پوست اندازی پیاپی) این اتفاق بیفتد ممکن است منجر به کور شدن یا ضعف شدید بینایی در مار شود. این پوست گاهی حتی با حمام آب گرم نیز جدا نمیشود و در این زمان شما نیاز به مراجعه به دامپزشک متخصص خواهید داشت تا با روشی که ایمنی خوبی داشته باشد این پوست را جدا کند. هرگز سعی نکنید که این پوست را خودتان جدا کنید. این کار ممکن است منجر به بروز زخم هایی شود که دید مار را تا حد بسیار زیادی از بین ببرد. مقدمه تکثیر بال پیتون ها تکثیر بال پیتون ها کار چندان دشواری نیست اما نیاز به تشخیص ها و زمان بندی های خاصی دارد. ترجیحا بهتر است که از بیش از یک پیتون ماده استفاده کنید گرچه در نهایت، جفتگیری فقط بین یک نر و یک ماده انجام میشود. پس از اینکه مشخص شد شما یک بال پیتون نر و یک ماده دارید وارد مرحله «پیش تکثیر» (pre-copulation) خواهید شد. در این مدت محفظه محل زندگی و برنامه غذایی بال پیتون شما، نیازمند تغییراتی است. Click this bar to view the full image. مرحله پیش تکثیر تکثیر در اسارت معمولا در ماه های نوامبر تا مارچ اتفاق می افتد. پیش از اینکه پیتون ها را به یکدیگر معرفی کنید، باید آنها را وارد دوره سرما (cooling) کنید. در طبیعت معمولا این مرحله در ماه های دسامبر و ژانویه رخ میدهد و این زمانی است که دمای هوا در حدود 21 درجه سانتیگراد (یا کمتر) است. همچنین در این زمان بال پیتون ها دست از غذا خوردن میکشند. همین شرایط باید برای بال پیتون هایی که در اسارت زندگی میکنند نیز فراهم شود. در ماه اکتبر به آرامی و به طور ملایمی دما را در طول شب کاهش دهید. خاموش کردن منبع گرما در مدت عصر، میتواند این مهم را به انجام رساند. در فاصله دو هفته مانده به شروع سرد کردن محفظه، باید غذا دادن به مار را به طور کلی متوقف کنید تا معده حیوان کاملا خالی شود. در این زمان، مارهای مولد شما باید کاملا سالم و فربه باشند. همچنین در این مقطع زمانی باید نوردهی در طول روز را به 8 الی 10 ساعت تقلیل دهید. دمای ایده آل در این مدت همان دمای عادی اتاق (بین 20 تا 22 درجه سانتیگراد) است. زمانی که مار شما به آب و هوای جدید خو گرفت (که معمولا این اتفاق در اولین هفته ماه دسامبر رخ میدهد) و با آب و هوای جدید سازگاری پیدا کرد، باید مارها را به هم معرفی کنید. تغییرات دمایی روز و شب و تغییر ساعات نوردهی، به سرعت واکنش های فصل جفتگیری را در مارها برمی انگیزد. جفتگیری جفتگیری به فاصله چند دقیقه پس از کنار هم قرار دادن بال پیتون ها، انجام میشود. بهترین گزینه این است که به مدت 5 الی 7 روز، مارهای مولد را با هم تنها بگذارید. در این مدت مار نر چندین بار با مار ماده جفتگیری خواهد کرد. سپس میتوانید آنها را به مدت یک هفته از هم جدا کرده و مجددا به مدت 5 الی 7 روز، در کنار هم قرار دهید. همین چرخه ی تکرار را باید 3 الی 5 بار طی کنید. در این زمان، مار ماده باید باردار شده باشد. Click this bar to view the full image. خوابیدن بر روی تخم ها معمولا قسمت زیرین شکم مارهای ماده باردار به سمت بالا متمایل میشود. این نشانه ای از رشد تخم ها در داخل بدن حیوان ماده است. بسیار حیاتی است که در مورد نگهداری از تخم ها تمام تجهیزات مورد نیاز را در اختیار حیوان ماده قرار دهید. اگر هنوز هم گوشه ای از محفظه را به شکل مرطوب (کنج مرطوب) برای خوابیدن مار بر روی تخم هایش آماده نکرده اید، هم اکنون زمان انجام این کار فرا رسیده است. برای این کار از دستورالعمل ساخت «کنج مرطوب» (moist retreat) استفاده کنید که حدودا فضایی معادل دو برابر مخفیگاه مرطوب عادی را نیاز دارد. مرحله جوجه کشی (دستگاه جوجه کشی) دستگاه جوجه کشی دست ساز معمولا به وسیله پرورش دهندگان بدین منظور استفاده میشود. این دستگاه ها به پرورش دهنده اجازه میدهد که بتواند نظارت خوبی بر تخم ها داشته و در صورت لزوم، آنها را جا به جا کند. برای اینکه تخم ها را در دستگاه دست ساز جوجه کشی قرار دهید لازم است که ابتدا آنها را از مادر بگیرید. ممکن است تخم ها به یکدیگر چسبیده باشند که در این صورت نباید سعی در جدا کردن آنها داشته باشید. مطمئن شوید که در هنگام جا به جا کردن تخم ها، قسمتی را که رو به بالا است نچرخانید زیرا موجب چرخیدن محتویات داخل تخم خواهد شد. سپس تخم ها را در دستگاهی که قبلا آماده کرده اید و دمای بین 30 تا 32 درجه سانتیگراد دارد قرار دهید. تخم ها باید در این دما بعد از 50 الی 65 روز سر از تخم بیرون بیاورند. Click this bar to view the full image. بال پیتون های تازه به دنیا آمده در ابتدا این بچه پیتون ها، فضای باز و هوای آزاد را تنفس کرده و زرده تخم به تدریج از آنها زدوده میشود. در این زمان شما میتوانید بچه ها را از دستگاه خارج کرده و در محفظه محل زندگی شان قرار دهید. در عرض چند هفته، آنها پوست اندازی میکنند و به پس از آن میتوانید به آنها غذا دهید. بچه موش های کوچک زنده میتوانند اشتهای بچه های بال پیتون را به خوبی تحریک کنند. پس از اینکه آنها 3 وعده (یا بیشتر) از این غذا خوردند، میتوانید غذای آنها را به موش های یخ زده و باز شده (f/t) یا موش های تازه کشته شده (f/k) تغییر دهید. Click this bar to view the full image. فهرست انواع مورف ها (ریخت ها) در بال پیتون ها این فهرست مسلما کامل نیست و هر زمان ممکن است مورف جدیدی به آن اضافه شود. علاوه بر این، جهش های ژنتیکی هم میتوانند مواردی را به این فهرست بیافزایند: · Axanthic VPI Ball Python · Axanthic Jolliff Ball Python · Axanthic Snake Keeper Ball Python · Banded Ball Python · Black Backed Ball Python · Black Head Ball Python · Black Pastel Ball Python · Blonde Pastel Ball Python · Burgundy Ball Python · Butter Ball Python · Calico Ball Python · Caramel Albino Ball Python · Cinnamon Pastel Ball Python · Clown Ball Python · Congo Ball Python · Coral Glow Ball Python · Desert Ghost Ball Python · Enchi Pastel Ball Python · Faded Albino Ball Python · Fire Ball Python · Genetic Striped Ball Python · Ghost - Hypo Ball Python · Goblin Ball Python · Granite Ball Python · Het Ivory Ball Python · Ivory Ball Python · Lesser Platinum Ball Python · Lilly Ball Python · Leucistic - Black Eye Ball Python · Leucistic - Blue Eye Ball Python · Mojave Ball Python · Pastel Jungle Ball Python · Pearl Ball Python · Phantom Ball Python · Piebald Ball Python · Pinstripe Ball Python · Platinum Ball Python · Red Axanthic Ball Python · Ringer Ball Python · Spider Ball Python · Spot Nose Ball Python · Sugar Ball Python · Super Cinnamon Pastel Ball Python · Super Goblin Ball Python · Super Pastel Ball Python · Super Enchi Pastel Ball Python · Vanilla Ball Python · Woma Ball Python · Yellow Belly Ball Python مترجم : محمد مسعود کشوری منبع : herpcenter.com The underlying connection was closed: An unexpected error occurred on a send. 0 0 چهار گروه اصلی خزندگان اصول نگهداری از اژدهای ریش دار (ترجمه
ارسال به دوستان نام شما ایمیل شما ایمیل گیرنده توضیحات کد امنیتی کدی که در زیر نمایش داده شده است را وارد نمایید
کاربران با این تگها این مقاله را پیدا کرده اند : امریکایی سلطنتی ایا ساده جوجه غذای بین فروش اسب مار فروشگاه هــــا لوازم علاج مشخص غذا تهران خزنده تانک وقت خرید غذادهی مخصوص چینی زندگی محل مثل خانه خاص احـســاس خیلی جفت خزندگان اکواریوم گربه آبزی نخوردن ارزان همستر اصول سانان وسایل نگهداري اسبها وزغ علامت جعبه نگهدار باردار رتیل اعتصاب وحشی کش ایرانی ماده ساخت بـه حس کمک روش علت جفتگیری راه دیدن مارهای پیتون خانگی سگ تخم بـا بیماریهای کلاغ پرشین کانگرو گيري ایگوانا نگهداری آکواریوم فوری نر ایران بیماری انسان بال مارها عکس ماهی حیوانات اولیه فصل