زمانی که عامل ترس به خوبی شناخته، و روشهای درمانی آغاز می شود باید از برخورد حیوان با عامل
ترس در فاصله دو جلسه درمان خودداری کرد تا جواب بهتری از درمان گرفته شود.
سگی که به بیماری
ترس مبتلا است باید زیر نظر دامپزشک قرار گیرد و به تجویز دکتر دامپزشک توسط داروهای
ضد اضطراب مورد درمان قرار گیرد.
اگر صاحب سگ از قبل اطلاع دارد، محیطی که قصد ورود به آن را دارد همراه با یکی از عوامل
ترس سگ می باشد، لازم است تا با دامپزشک مشورت کرده تا درمان دارویی را قبل از مواجهه با محرک
ترس آور به حیوان بخوراند.
مصرف دارو
بعد از بروز واکنشهای ترس تاثیری به مراتب کمتر دارد. دوز داروی مصرفی باید با تجویز دامپزشک به صورت تدریجی و مدتی پس از بدست آمدن تاثیر دلخواه کاهش داده شود.
از بین داروهای موثر در کاهش
ترس می توان به فنوتیازین، فنوباربیتالها و بنزودیازپین ها اشاره
کرد. همه آنها قادر به کاهش واکنشهای ترس در سگها هستند. اما داروهای گروه اول باعث شل شدن عضلات حرکتی در حیوان می شوند. بنزودیازپین ها این عارضه را ندارند اما ممکن است باعث بروز تهاجم ناشی از
ترس شود بنابراین مصرف آن در سگهایی که نشانه های تهاجمی نیز در رفتارشان مشاهده می شود باید با احتیاط انجام شود.
در تشخیص تفریقی واکنش ترس باید به مواردی مثل افزایش قند خون (هایپر گلیسمی) توجه کرد. این عارضه باعث واکنش هیجان در
سگ می شود.
________________
تدوین و ترجمه: سارا رنجبر
زیر تخت مخفی می شوند یا اگر امکان فرار داشته باشند ممکن است تا مسافتهای طولانی بدوند.
مشغول هستید صدا را با ولم پائین پخش کنید. سعی کنید در این زمان بلند گوها تا حد ممکن بالاتر از سر حیوان قرار داشته باشد.
بدون واکنش جدی در کنار شما قرار گرفت یا توانست ارامش خود را حفظ کند، لازم است بلافاصله تشویق شود.
نسبت به اصوات مختلف دارد استفاده نمایید.
ترس از خودرو
بسیاری از سگها علاقه شایانی به سواری و گردش با خودرو را دارند و برخی نیز به شدت
از آن واهمه نشان می دهند.
توله ها تا زمانی که به حرکت ماشین عادت کنند ممکن است بارها دچار حالت تهوع شوند.
علل ترس سگ از خودرو و روش برطرف کردن آن
ترس از خودرو به
دلایل مختلف در سگ ایجاد می شود.
گاهی حیوان از ابتدا از سوار شدن به ماشین وحشت دارد، به دلیل سابقه تهوع و استفراغ دل خوشی از سوار شدن به خودرو ندارد و یا این
ترس به دلیل سابقۀ تصادف و حتی بردن همیشگی حیوان به دامپزشکی در
سگ بوجود آمده است و این حالت
ترس ممکن است به حدی حاد باشد که
سگ ابدا حاضر نباشد سوار خودرو شود.
برای برطرف شدن
ترس سگ باید حیوان را به آرامی به خودرو نزدیک کرد. برای این کار توپ و یا اسباب بازی مورد علاقۀ
سگ را به سمت ماشین پرتاب کنید و زمانی که
سگ به آن نزدیک شد حیوان را تشویق کنید و یا ظرف آب و غذای
سگ را در کنار ماشین قرار دهید این دو
روش باعث می شود که
سگ بدون
ترس به خودرو نزدیک گردد. هیچگاه برای برطرف کردن
ترس سگ حیوان را
با اجبار کنار ماشین نبرید.
در مرحله بعدی می توانید در خودرو را باز گذاشته توپ را به داخل آن پرتاب کنید و سگ را به آوردن آن تشویق نمایید، زمانی که اطمینان پیدا کردید که
سگ نسبت به نزدیک شدن به ماشین ترسی ندارد حیوان را بغل کرده با خود به داخل خودرو ببرید، بهتر است پارچه، پتو، رختخواب و یا اسباب بازی مورد علاقۀ
سگ در این زمان در ماشین قرار گرفته باشد، این وسایل حس امنیت بیشتری به
سگ خواهد داد در این زمان سگ را نوازش کنید و برای تشویق از خوراکی لذیذ و مورد علاقۀ
سگ استفاده کنید.
در مرحلۀ بعدی آموزش از فردی بخواهید تا ماشین را برای مدت کوتاهی روشن کند در این زمان بدن
سگ را به بدن خود نزدیک کنید تا
سگ احساس امنیت را از دست ندهد و به مرور زمان روشن بودن ماشین را طولانی تر کنید و حرکت خودرو را به آن بیفزایید.
سعی کنید مراحل آموزش به آرامی و در یک یا دو هفته صورت گیرد.
روشهای جلوگیری از حالت تهوع سگ در خودرو
لازم است که صاحبان نیم ساعت قبل از سوار کردن حیوان به داخل خودرو از دادن آب و غذا خودداری کنند. در زمان سفر به جای آب، یخ در اختیار
سگ قرار گیرد و اگر
مسافت سفر کمتر از 7 ساعت است در طی آن غذایی به سگ داده نشود و اگر مدت سفر بیشتر از 10 ساعت می باشد، باید غذایی با حجم کم و رقیق در اختیار
سگ قرار داده و بعد از عمل دفع حیوان حرکت صورت گیرد.
استفاده از داروهای ضد تهوع مانند دیفن هیدرامین نیم ساعت قبل از سوار شدن
سگ به خودرو می
تواند مانع از استفراغ شود که مقدار مصرف و دوز دارو فقط در صلاحدید دکتر دامپزشک می باشد و ایشان دارو ضد تهوع را به میزان سن و جثه سگ تجویز خواهند کرد.
حمل سگ و توصیه های ایمنی در طی سفر
سفر کردن حیوانات در داخل ماشین باید با رعایت نکات ایمنی همراه باشد. در سفر باید حتما از
باکسهای مخصوص حمل و نقل سگ استفاده شود. بارها دیده شده است که به واسطه انواع تحریکهای خارجی،
سگ با حال وحشت زده به بغل صاحب خود پریده است و باعث بروز حادثه های رانندگی شده و یا خود را از شیشه خودرو به بیرون پرت کرده است. و در طی سفر بارها دیده ایم
که سگ بر روی فرمان در بغل راننده نشسته و یا شیشه عقب به علت خوابیدن
سگ مسدود شده است و راننده هیچ دیدی به عقب خودرو ندارد، این رفتار کاری بسیار خطرناک و اشتباه است. حیوان ابزار نمایش و تفریح در طی سفر نیست.
برخی رانندگان به
سگ اجازه می دهند تا سر خود را از شیشه بیرون ببرد و این کار حیوان را
هیجان زده می کند و ممکن است ناگهان با دیدن یک گربه و یا یک موضوع جالب توجه به بیرون بپرد.
گاهی تهدید یا توجه مردم بیرون از ماشین بخصوص موتورسوارها نسبت به
سگ باعث عصبانیت حیوان می شود. صداهای ناهنجار خیابان و ترافیک هم جای خود دارد. خیلی اوقات
بعد از بروز سوانح رانندگی، حیوان وحشت زده از خودرو به بیرون می پرد و خود را به کشتن می دهد که دلیل این حادثه ها فقط بی توجه بودن صاحب در تهیه یک باکس مناسب برای حمل حیوان در مسافرت می باشد.
برای حمل
سگهای بزرگ نیز می توان از باکس های مخصوص حمل استفاده کرد و یا از خودرویی استفاده شود که قسمت عقب ماشین به وسیله گارد فلزی از جلوی ماشین و راننده مجزا شده باشد.
قرار دادن
سگ در صندق عقب خودرو کاری بسیار خطرناک است بخصوص در هوای گرم که
باعث می شود سگ به واسطه شوک ناشی از گرمازدگی تلف شود و یا به علت نشت دود اگزوز به داخل صندق عقب حیوان دچار خفگی شود.
_______
سارا رنجبر