صفحه نخست » دیگر حیوانات » همستر و خرگوش شکلان » جوندگان

همۀ ما کم و بیش چیزهایی دربارۀ سگ‌ها و گربه‌ها می‌دانیم، اما اطلاعات کمی دربارۀ خرگوش‌ها داریم. محققان و دامپزشکان، بعد از سال‌ها تحقیق، دیگر می‌دانند که میانگین عمر خرگوش‌ها چه قدر است، چه چیزهایی باید بخورند یا نباید بخورند، چه چیزهایی برایشان خطرناک است و خیلی اطلاعات دیگر. اگر شما خرگوش دارید یا می‌خواهید خرگوشی را به سرپرستی بگیرید، نوشتۀ زیر را بخوانید تا بیشتر دربارۀ آن‌ها بدانید. دانستن ماینگین عمر خرگوش‌ها ممکن در تصمیم شما برای آوردن این دوست کوچک پشمالو تاثیر داشته باشد.

عمر خرگوش‌ها ی خانگی به‌طور متوسط بین 8 تا 12 سال است، برعکس خرگوش‌های جنگلی که فقط چند سال عمر می‌کنند و خیلی زود یا بیمار می‌شوند یا شکار حیوانات بزرگ‌تر.

خرگوش‌ها نژادهای مختلف دارند و در نقاط مختلف دنیا زندگی می‌کنند و نمی‌توان گفت کدام نژاد طول عمر بیشتری دارند، ولی به‌طور کلی خرگوش‌هایی که جثۀ بزرگ‌تری دارند عمر کوتاه‌تری نسبت به خرگوش‌های کوچک‌جثه دارند. با این حال این حکم قطعی نیست و گاهی خلاف آن دیده می‌شود.

این روزها مردم بیشتر به خرگوش‌هایشان اهمیت می‌دهند و خرگوش‌های خانگی، به لطف کمک‌های دامپزشکان و اطلاعاتی که محققان به دست می‌آورند، عمری طولانی‌ و با کیفیت دارند. برای آنکه خرگوشتان سالم و طولانی زندگی کند شما باید همیشه مراقب او باشید. در اینجا نکاتی را که رعایت آن‌ها به خرگوش شما کمک می‌کند تا سالم و سرحال باشد به چهار دسته تقسیم می‌کنیم:

1. غذا
غذای اصلی خرگوش شما باید یونجه باشد. در رژیم غذایی آن‌ها باید خوراکی‌هایی باشد که فیبر زیاد دارند، مثل کلم‌پیچ و کاسنی فرنگی. در دادن تشویقی به خرگوش‌ها خسیس باشید. تشویقی او می‌تواند چند برگ نعنا یا یک تکه هویج یا تکه‌ای از میوۀ فیبردار دیگری باشد.

2. محیط زندگی
بهتر است خرگوش شما در خانه باشد و او را در حیاط و فضای باز نگه ندارید. درست است که خرگوش‌ها در جنگل زندگی‌ می‌کنند، اما عمر خرگوش‌های جنگلی بسیار کوتاه‌تر از خرگوش‌های خانگی است. در خانه‌تان یک اتاق یا فضای محصور برای خرگوشتان فراهم کنید. کارشناسان می‌گویند بهتر است فضایی که به او اختصاص می‌دهید حداقل یک مترمربع باشد. روزی سه، چهار ساعت او را بیرون بیاورید تا در خانه گردش کند. برای حفظ سلامت خرگوشتان و جلوگیری از خراب شدن وسایلتان، سیم‌های روی زمین را بپوشانید، کتاب‌های طبقۀ پایین کتابخانه‌تان را بردارید و در کل مراقب باشید که وسایلتان در دسترس او نباشد. خرگوشتان را در جایی که پله دارد آزاد نگذارید. خرگوش‌ها به راحتی از پله، یا هر ارتفاع دیگری، بالا می‌روند، ولی نمی‌توانند راحت پایین بیایند و دست و پایشان آسیب می‌بیند.

3. مراقبت‌های دامپزشکی
در انتخاب دامپزشک خرگوش خود دقت کنید. دامپزشکی را انتخاب کنید که در زمینۀ معاینه و درمان خرگوش تجربه داشته باشد. قبل از اینکه خرگوشتان را به خانه بیاورید او را نزد دامپزشک ببرید تا از سلامت او مطمئن شوید و از آن به بعد، هر سال او را برای چکاپ سالیانه به دامپزشک نشان دهید، بخصوص زمانی که خرگوشتان پیر شده است؛ زیرا در این سن در مدت کوتاه تغییرات زیادی می‌کنند. اگر خرگوش مادۀ خود را عقیم کنید، احتمال ابتلای او به سرطان پستان و رحم کم می‌شود.

بیماری استاز گوارشی در خرگوش‌ها بسیار شایع است و اغلب منجر به مرگ آن‌ها می‌شود. این بیماری علل بی‌شماری دارد، مانند استرس، کم‌آبی و انسداد روده. از علائم آن بی‌اشتهایی و غذا نخوردن و فضله‌های کوچک‌تر از معمول است. گرمازدگی، آسیب‌های داخلی، مسمومیت، بیماری‌های واگیردار، سرطان و حملۀ قلبی ناشی از ترس و اضطراب از دیگر اسباب مرگ خرگوش‌هاست.

مراقب باشید! خرگوش‌ها معمولا بیماری خود را پنهان می‌کنند، در نتیجه زمانی متوجه حال غیرطبیعی او می‌شوید که مدتی از بیماری او گذشته است.

4. بازی و سرگرمی
خرگوش‌ها خیلی زود از اسباب‌بازی‌هایشان خسته می‌شوند و اگر سرگرم بازی نشوند و حوصله‌شان سر برود به سوراخ کردن فرش یا جویدن قرنیز دیوار مشغول می‌شوند. برای او اسباب‌بازی‌های جدید تهیه کنید. لازم نیست مدام برای خرید اسباب‌بازی او هزینه کنید. می‌توانید خودتان برایش اسباب‌بازی بسازید، مثلا یک لولۀ مقوایی دستمال توالت که با یونجه پر شده است برای خرگوش شما اسباب‌بازی محبوبی است.