صفحه نخست » خزندگان » روشهای نگهداری ایگوانا » تصویری

امنیت واژه ای است که به دنبال خود کلمه آرامش را به همراه دارد و هر یک می تواند مکمل دیگری باشد یعنی زمانی که از امنیت سخن می گوییم، احساس آرامش داریم و زمانی که احساس آرامش داشته باشیم یعنی امنیت خاطر نیز داریم. اما چگونه می شود که به خاطر امنیت آرامش را از شما سلب کرد؟

مدتی است که در برخی ایالت های آمریکا برای تامین امنیت پرواز ها و جلوگیری از انجام عملیات های تروریستی دستگاه های نمایشی آمده است که با اسکن کل بدن توسط اشعه از جا سازی هر وسیله ای مطلع می شوند.

حال که  می بایست با چنین دستگاه هایی مسافران احساس امنیت کرده و با آرامش و اطمینان خاطر سوار هواپیمای خود شوند، اما در این میان ، حریم شخصی و سلامتی خود را در خطر می بینند و نه تنها آرامشی ندارند که اضطراب آسیب های اشعه ایی دستگاه از یک طرف و زیرنظر گرفتن و دیده شدن بدنشان که جزیی از حریم شخصیشان می باشد از سوی دیگر آن ها را به واکنش واداشته است.

در این جا چند سوال مطرح است؟

1.    آیا حقیقتا اشعه این دستگاه ها آسیب زننده هستند؟ اگر این طور نیست چرا در محیط های بیمارستانی و موسسات عکس برداری با علامت هشدار از اتاق های مربوط به عکس برداری یاد می شود؟ اما از طرف دیگر چه کسی را دیده اید که بر اثر عکس برداری با اشعه آسیب دیده و اتفاقی برایش افتاده باشد؟

2.    شما به شخصه ترجیح می دهید به هنگام بازرسی های فرودگاه توسط شخصی که شما را کاملا بررسی می کند کنترل شوید و از این بابت مجبور شده  کفش ها و کت و کمر بند و سایر وسایل خود را کنار بگذارید و وارد شوید یا این که به نظرتان لباس بر تن تنها همانند متهم ها دستتان را بالا بگیرید وارد اتاقکی شوید و خارج شوید در حالی کل بدنتان اسکن شده بر روی صفحه نمایش نشان داده شود؟

3.    آیا تا به حال در فرودگاه های دنیا احساس نکرده اید که حریم شخصی تان حتی بدون این دستگاه ها هم زیر سوال بوده است؟ بعد از گذاشتن کل وسایل شخصی خود بر روی دستگاهی که داخل آن را کاملا  می بینند، همیشه یک نفر دستکش به دست انتظار شما را می کشد.

4.    زمانی که کل وسایل مرتب چیده شده شما در چمدان به چشم بر هم زدنی بر روی میز ریخته می شود، این احساس امنیت است که با بند بند انگشتانتان احساس می کنید و یا حس غریبی از عصبانیت و ناراحتی و یا...؟
سوالات بسیاری همراه با تردید و تامل از این بابت در ذهن بسیاری از مسافران موج می زند  و در این میان اگر امنیت پرواز شما تامین است، امنیت خاطری و آرامشی دیده نمی شود.

آنچه که این روزها در فرودگاه های آمریکا و در ایام عید پاک می گذرد تلفیقی از عصبانیت و نا امنی و اضطراب است و پیر و جوان و کودک نمی شناسد. از طرف دیگر ترافیک بازرسی ها و طولانی شدن این مراحل  بر ناراحتی آنان افزوده است. پیران و کودکان را بی تاب و جوان ها را منفعل تر ساخته است.

شرکت های هواپیمایی هم به علت همین طولانی شدن مراحل و امکان تاخیر پرواز های نگران ضرر های مالی خود هستند.
در این فضا که بنا است امنیت و آرامش فراهم گردد، آیا کسی اثری از شادی روز عید می بیند؟