زمانه زتابايت
محبوبيت فزاينده شبکه هاي اجتماعي، سرويس هاي ويديويي آنلاين، سايت هاي به اشتراک گذاري عکس، رشد چشمگير اينترنت موبايلي، ايميل و جست و جو در وب در کنار تمايل دولت ها، شرکت ها و سازمان ها به ثبت اشکال مختلف اطلاعات، حجم بي سابقه اي از اطلاعات ديجيتالي را فراهم کرده که در نتيجه، واژه
"زتابايت" (Zettabyte) استفاده گسترده تري يافته است.
تحقيقات نشان مي دهد حجم اطلاعات دنياي ديجيتال در سال ميلادي گذشته نسبت به سال 2008، 62 درصد رشد داشته است. به طور دقيق تر، کاربران سراسر جهان در سال 2009، 800 هزار پتابايت اطلاعات ديجيتال از خود به جا گذاشتند.
اين حجم وسيع اطلاعات برابر با حافظه
75 ميليارد دستگاه آي پد يا صد سال ارسال بي وقفه توييت يا همان پيام کوتاه از سوي تمام ساکنان کره زمين است.
هر پتابايت معادل يک ميليون گيگابايت يا 8 دهم
زتابايت است.
کارشناسان با مقايسه تفاوت فاحش بين خروجي نسل ديجيتال و نسل ماقبل ديجيتال پيش بيني مي کنند تمام استفاده هاي زباني مردم جهان از ابتداي تاريخ تاکنون، حدود 5 هزار پتابايت فضاي ديجيتالي اشغال مي کند.
اين رقم کمتر از يک درصد تمام اطلاعات ديجيتالي توليد شده از زمان اختراع اولين کامپيوتر است.
اما براساس چهارمين بررسي ساليانه
شرکت تحقيقاتي IDC، انتظار مي رود محتواي ديجيتالي کره زمين در سال 2010 به 2/1
زتابايت برسد.
جالب اينجاست که يک زتابايت، 500 هزار بار بزرگ تر از تمام عناوين کتابخانه هاي دانشگاه هاي آمريکاست.
گفتني است بسياري از رسانه هاي قديمي در حال دگرگوني و تغيير به شکل ديجيتال هستند. براي مثال تعداد زيادي از روزنامه ها و ناشران کتاب به پلات فورم هاي ديجيتال روي آورده اند و از حجم انتشارات چاپي خود کاسته اند.
از سوي ديگر به روز رساني محتواي ديجيتال کنوني به اشکال پيشرفته تري چون
ديسک هاي بلو-ري يا فيلمهاي
سه بعدي، ذخيره اطلاعات ديجيتالي را افزايش خواهد داد. در اين حال کاربران بيشتري به
شبکه هاي اجتماعي، سايت هاي به اشتراک گذاري عکس و تصاوير ويديويي و در مجموع ذخيره و به اشتراک گذاري محتواي ديجيتالي خواهند پرداخت.
تلفن هاي همراه و ابزارهاي الکترونيکي ديگري چون دوربين هاي ديجيتال، اين روند را تسريع مي بخشند.
آدريان مک دونالد، نايب رييس مدير کل شرکت EMC در انگليس مي گويد: رشد سرسام آوري در رسانه هاي دنياي ديجيتال مثل عکاسي و فيلمبرداري ديجيتال به وجود آمده است. پيش از اين مردم براي تک تک عکس هايي که با دوربين هاي آنالوگ مي گرفتند حساب و کتاب داشتند، اما حالا به جاي يک عکس، 20 عکس مي گيرند و هر 20 تا را در اينترنت منتشر مي کنند.
طبق پيش بيني IDC، حجم محتواي دنياي ديجيتال طي دهه آينده با ضريب 44 رشد خواهد کرد.
به اعتقاد مک دونالد، گوشي موبايل يکي از عوامل اصلي گسترش چشمگير اطلاعات ديجيتالي است، زيرا امکان ثبت اين اطلاعات را براي گروه هاي مختلف مردم به وجود مي آورد.
اما بيش از حد بزرگ شدن دنياي ديجيتال، شرکت هاي فناوري اطلاعات را نگران اين مسأله كرده است که بايد هزينه گزافي براي فراهم کردن فضاي مورد نياز کاربران IT و ادامه حيات سرويس هاي خود بپردازند.
حدود 70 درصد تمام محتواي ديجيتالي جهان را کاربران معمولي توليد مي کنند، اما اين شرکت ها هستند که بايد فضاي ذخيره سازي مورد نياز را ايجاد کنند. از ايميل و وبلاگ گرفته تا مکالمات تلفني و چت، شرکت ها تا بخش زيادي به رايگان اين فضا را در اختيار کاربران قرار مي دهند.
توليد محتواي ديجيتالي فقط به دنياي آنلاين ختم نمي شود؛ براي مثال فهرست معاملات يک بانک يا تصاوير ويديويي يک دوربين مدار بسته که 24 ساعته عبور و مرور مردم را ثبت و ضبط مي کند، حجم بالايي از اطلاعات ديجيتالي را به وجود مي آورد.
يکي از مشکلات اطلاعات ديجيتالي اين است که بخش عمده اي از آن توليد مي شود، اما چون براساس برنامه يا هدف خاصي توليد نشده، ايندکس و فهرست کردن و جست وجوي آن کار دشواري است.
شرکت ها به مؤسسات تحقيقاتي مبالغ قابل توجهي مي پردازند تا براي آنها امکان جست وجو در بين انبوه اطلاعات و پيدا کردن يک سوزن در انباري از کاه را فراهم کنند. در اين حال بسياري از کاربران براي پيدا کردن محتواي مورد نيازشان به موتورهاي جست وجو تکيه مي کنند که اين پيش از هر چيز به ثبت اطلاعات در دنياي ديجيتال نياز دارد.
EMC و IDC ابتدا در سال 2007 حجم تقريبي محتواي وب را تخمين زدند که در آن زمان برابر با 161 اگزابايت يا 161 هزار پتابايت يا 161 ميليارد گيگابايت بود.
براساس آن پيش بيني، حجم داده هاي دنياي ديجيتال تا سال 2010 تا 988 اگزابايت يعني کمتر از يک
زتابايت افزايش مي يافت، اما کاربران سراسر جهان در عمل با سرعت و حجم بيشتري به توليد اطلاعات ديجيتال پرداخته اند.
مک دونالد مي گويد: آنقدرها پير و قديمي نيستم، اما قبلا کارت هاي حافظه 16 کيلوبايتي به فروش مي رسيد، يعني حتي به مگابايت هم نمي رسيد، و اين جدا ظرفيت بالايي براي يک شرکت بزرگ بود. اما با بچه هاي امروزي که صحبت مي کنيد، متوجه مي شويد واحد اندازه گيري به نام کيلوبايت براي شان مفهومي ندارد. از حالا بايد دنبال عبارات جديدي وراي
زتابايت باشيم.