وقتی به سفر های سیاحتی می روید قاعدتا اولین مکان هایی که در لیست گردشگری شما قرار می گیرد موزه ها هستند ولی هدف مسافرت فقط دیدن موزه نیست. اما در دنیا موزه هایی هستند که من یکی حاظرم به خاطر آن ها مسافرت کنم و هدف اصلیم دیدن آن ها باشد نه گردش و سیاحت! از جمله ی این موزه ها برای من موزه لوور پاریس، موزه هنر لوس آنجلس و شاید موزه موی ترکیه باشد.
اگر به ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برگردیم شهر Avanos ترکیه به خاطر سفال های با کیفیتش که از خاک مرغوب رودخانه سرخ تهیه می شده، شهرتی جهانی داشته ولی آن چه امروز این شهر را مهم کرده معدن بی همتای موی انسان آن است. معدنی با کلی DNA، کلی خلق و خوی و کلی زندگی.
این موزه توسط اقای Chez Galip در زیر مغازه کوزه گیریش احداث شده و دارای نمونه موی بیشتر از ۱۶۰۰۰ زن است. تمام در ها، دیوارها، سقف ها و همه چیز جز کف زمین پراست از موهای زنانی که به آنجا سفر کرده اند و روی تکه کاغذی اسم، آدرس و تلفن خود را نوشته اند. اما داستان این مو ها چیست؟ چرا مردم علاقه دارند موی خود را به Galip هدیه دهند؟
داستان باز می گردد به ۳۰ سال پیش زمانی که Galip مجبور به ترک شهرش یعنی Avanos می شود او برای اینکه عشقش او را در خاطر داشته باشد تکه ای از مویش را می برد و برای او به یادگار به دیوار می زند. از آن زمان تا کنون توریست ها و کسانی که به آنجا سفر می کنند با شنیدن این داستان، چند تار از موهایشان را می برند و با نوشتن نام و مشخصاتشان به دیوار می زنند. اما چیزی که این موزه را جالب تر کرده، مسابقه مخصوص آن در ماه های ژوئن و دسامبر است، بر اساس این مسابقه در این ماه ها دو نفر از مشتریان موزه، ۱۰ تکه مو انتخاب می کنند و صاحبان آنها برنده یک هفته اقامت در کاپادوکیه می شوند البته به خرج موزه، در آخر هم با کلی اشیای سوفالی کم نظیر به خانه بر می گردند.
