بیماریهای پوستی خرگوش  


با شروع فصل گرما ابتلا به گروهی از بیماری ها بیشتر خواهد شد. آیا تا به حال به این امر توجه کرده اید؟ ریزش مو و خارش پوست از جمله این عوارض هستند که در اثر عوامل بیماری زای متعددی مانند انگلهای خارجی و قارچها ایجاد می شوند. یک نکته مهم در مورد هر دو عامل بیماری امکان انتقال آنها به انسان است. بنابراین در صورت مشاهده خارش مداوم و ریزش موهای حیوان خود از تماس مستقیم با آن اکیدا پرهیز کنید. در غیر این صورت خود شما نیز احتمالا به کمک یک متخصص پوست نیاز پیدا خواهید کرد. 
به نظر می رسد ابتلای انسان به جرب سریعتر است در نتیجه در این بخش به بررسی انگلهای خارجی خرگوش (از جمله جرب و ...) و تست های آزمایشگاهی تشخیصی آنها می پردازیم. 
عمده ترین علایم بالینی ابتلا به جرب (انگل خارجی) خارش است. شکل ظاهری این عارضه به قدری واضح است که صاحب حیوان در مدت زمان کوتاهی متوجه آن خواهد شد. در صورتی که پوست حیوان مبتلا را بخارانید، علایم رفتاری حیوان کاملا نشان می دهد که احساس بهتری یافته است. گاهی به دلیل خاراندن شدید، زخم هایی در سطح پوست ایجاد می شود. علاوه بر این ریزش مو یا پوشش خارجی بدن حیوان در بسیاری از موارد نیز مشاهده می شود. 
در گونه های حیوانی که بدن آنها با مو، پشم یا خز پوشیده شده اند، ابتلا به انگلهای خارجی بیشتر است. این دسته از انگلها در روی موها، لایه های خارجی پوست و یا در سطح داخلی آن زندگی می کنند. بر اساس گونه انواع متفاوتی از این دسته انگلها اهمیت می یابند. برای مثال انگلهای خارجی مهم در خرگوش شامل انگلهای گوش (ear mites)، انگلهای خز (fur mites) و انگلهای حفرکننده (burrowing mites) هستند. 
1- جرب گوش خرگوش (Psoroptes cuniculi)
این انگل گسترش جهانی دارد. این انگل در سطح داخلی گوش و عموما در هر دو گوش یافت می شود. گاهی در صورت ضعف ایمنی یا پیر بودن حیوان ممکن است انگل در سر، گردن، پاها، شکم و ناحیه پرینه منتشر شود. در واقع مواد دفعی و موکوس انگل عامل ایجاد واکنشهای التهابی و خارش در گوش است. از طرف دیگر انگل از خونی که از سطح پوست آسیب دیده خارج می شود، تغذیه می کند. علایم آن شامل خارش و درد گوش، تکان دادن سر، ریزش پوشش خارجی به خصوص در ناحیه گوش، ضخیم شدن آن و گاهی زخم می باشد. 
2- جرب خز (Cheyletiella parasitovorax and Listrophorus gibbu)
شیلِتیِلا یک انگل با قابلیت انتقال به انسان است. این انگل در لایه شاخی پوست زندگی می کند. انگل ماده تخم های خود را در سطح پوست و متصل به موها می گذارد. علایم آن با شروع فصل گرما در ابتدای بهار گسترش می یابد. عمدتا پشت و ناحیه گردن درگیر می شود. پوسته پوسته شدن و خارش و بروز حساسیت از جمله مهمترین علایم بیماری هستند.