صفحه نخست » ماهی » گونه هایی از جنسهای دیگر » پزشکی

بعد از صحبت کردن دربارۀ آثار مفید امگا 3 بر سلامت قلب و عروق، بررسی اسیدهای چرب چند حلقه ای غیر اشباع، سربسته مانده است. اما این بار تأثیر آنها را در پیشگیری از بسیاری از بیماری های سیستم عصبی مانند صرع، افسردگی، بیماری آلزایمر و جنون افسردگی تشریح می‌کنیم. 
 

امگا 3 در تمام طول زندگی اثر می‌گذارد
امگا 3 که در برخی از روغن های گیاهی (روغن گردو، سویا، کلزا، کتان، دانۀ گندم) و در گوشت ماهی های چرب (ماهی تن، ماهی آزاد، ماهی مارکو...) یافت می‌شود، برای عصب شناسان و متخصصان بیماری های اطفال نیز شناخته شده است. در واقع، مصرف اسیدهای چرب امگا 3 نقش مهمی در رشد فعالیت های مغزی بچه های کوچک ایفا می‌کند. آثار مثبتش بر روی حافظه، تمرکز و توانایی های یادگیری سنجیده می‌شود. اسید امگا 3 یک همراه مهم دارد و این همراه همان اسید دکوزاهگزانوئیک است. هر چه نرون غنی تر از این اسید باشد، مغز استعداد بیشتری برای رشد خواهد داشت و توانایی های شناختی اش تحسین برانگیزتر خواهند بود. مجموعۀ این توانایی ها از سلامت ذهنی محافظت می‌کند.
 
امگا 3 و مغز، روند عمل کردن چگونه است؟
مکانیسم مولکولی حفاظت در مقابل بیماری های عصبی (حمله های مغزی، صرع، افسردگی...) از طریق امگا 3، توسط یک گروه فرانسوی از مرکز ملی تحقیقات علمی توضیح داده شده است. این گروه، از سال 2000 بدون هیچ ابهامی، ثابت کرده است که امگا 3، خصوصاً اسید دکوزاهگزانوئیک، آسیب های عصبی را که توسط حمله های مغزی یا در حمله های صرع در بین حیوانات ایجاد می‌شوند، کاهش می‌دهد.

سپس در سال 2004، ثابت کردند که این اثر به شکل پیچیده ای از کانالی از پتاسیم و پروتئین Trek-1، که هدف شناخته شدۀ امگا 3 است و باعث تأثیر آن می‌شود، می‌گذرد. موش هایی که این نوع پروتئین را نداشتند، در مقابل حمله های مغزی و حمله های صرع بسیار حساس تر از موش های نرمال بودند و در مقابل تأثیر عصبی محافظتی امگا 3 واکنشی نشان نمی‌دادند...
 

نقش های مهم
در سال، بیش از یک میلیون نفر در اتحادیه اروپا، مبتلا به حمله های مغزی می‌شوند. حملات مغزی بعد از بیماری های قلبی عروقی، به عنوان دومین علت مرگ و میر شناخته شده است، علاوه بر اینکه این عارضه باعث ناتوانی هایی می‌شود که فلج، از کارافتادگی، زبان پریشی، افسردگی یا صرع ثانویه و ایسکمی را با خود  به همراه دارد. با بهره بردن از امگا 3 و تأثیر محافظتی اش که تشریح شد، می‌توانیم به درمان های جدید امیدوار باشیم. و این در حالی است که حداقل 20%  (حدود 2%  جمعیت) بیماران مبتلا به صرع در مقابل درمان های موجود، مقاوم اند.