بیماری پریتونیت عفونی گربه سانان یک بیماری خود ایمن ویروسی خیلی خطرناک و مسری در بین گربه ها می باشد که عامل ایجاد کننده آن یکی از تیپ های کروناویروس ها به نام virulent feline coronavirus (FCoV) می باشد. بیماری اغلب کشنده و درمانناپذیر است که گربه ها را آلوده میکند. باور بعضی دانشمندان بر این است که این بیماری به دلیل شیوع ویروس پریتونیتیس واگیردار گربهسانان (FIPV) به وجود میآید ، ویروسی که جهشیافته ویروس (FECV) است. ویروس جهشیافته توانایی حمله و رشد در انواع مشخصی از گلبول های سفید خون به نام ماکروفاژها را دارد. پاسخ سامانه دفاعی بدن باعث ایجاد التهاب در اندامهای آلوده میشود.
)Feline Infectious Peritonitis(
بیماری پریتونیت عفونی گربه سانان یک بیماری خود ایمن ویروسی خیلی خطرناک و مسری در بین گربه ها می باشد که عامل ایجاد کننده آن یکی از تیپ های کروناویروس ها به نام virulent feline coronavirus (FCoV) می باشد. بیماری اغلب کشنده و درمانناپذیر است که گربه ها را آلوده میکند. باور بعضی دانشمندان بر این است که این بیماری به دلیل شیوع ویروس پریتونیتیس واگیردار گربهسانان (FIPV) به وجود میآید ، ویروسی که جهشیافته ویروس (FECV) است. ویروس جهشیافته توانایی حمله و رشد در انواع مشخصی از گلبول های سفید خون به نام ماکروفاژها را دارد. پاسخ سامانه دفاعی بدن باعث ایجاد التهاب در اندامهای آلوده میشود.
میزان شیوع :
· در تمامی نژاد ها این بیماری امکان بروز دارد و نمی توان گفت که نژاد خاصی حساس تر یا مقاوم تر به آن است
· معمولا در حیوانات زیر 2 سال سن دیده می شود ولی با این حال در گربه های با سنین بالاتر نیز دیده شده است
· در گربه های نر ریسک مبتلا شدن و آلودگی بالاتر از گربه های ماده است به خاطر جنگ های فصل جفت گیری
· انتقال بین گربه ها از راه مدفوعی-دهانی می باشد ،گربه های آلوده این ویروس را به فراوانی از راه مدفوع دفع می کنند
ریسک فاکتور های ابتلا:
· سن کم
· استرس
· سرکوب سیستم ایمنی در اثر دارو ها
· جراحی هایی که جدیدا روی حیوان انجام شده و حیوان بعد از جراحی در محیط آلوده باشد
· ازدحام تعداد زیادی از گربه ها در یک محل (مانند محل های پرورش)
علائم بروز بیماری:
· تب
· ضعف شدید
· کم غذایی و نخوردن غذا
· از دست دادن وزن
· بزرگ شدن محوطه شکمی (در اثر تجمع مایع)
· تهوع
· استفراغ های مکرر
· زردی مخاطات
· بزرگ شدن غدد لنفاوی (بیشتر غدد لنفاوی محوطه شکمی)
· مشکل شدن تنفس حیوان (حیوان بدون فعالیت بدنی دچار زجر تنفسی می شود)
راه های تشخیص این بیماری:
· سونوگرافی
· رادیولوژی
· آزمایشات خونی و سرمی
· آزمایشات هیستوپاتولوژِی و سرولوژِی که بهترین و دقیق ترین راه برای تایید 100% این بیماری می باشد
درمان:
متاسفانه این بیماری درمان 100% ندارد و از آنجایی انتقال این بیماری از راه مدفوعی-دهانی است و شدیدا مسری می باشد، دامپزشک بعد از اینکه این بیماری برایش محرز شد توصیه به مرگ آرام حیوان می کند.
تاکنون واکسن موثری برای این بیماری ساخته نشده است بنابراین توصیه های زیر را جدی بگیرید:
· اگر گربه جدید را می خواهید به خانه بیاورید با مراجعه به دامپزشک حیوان خود از سلامت آن مطمئن شوید.
· اگر در کوچه و خیابان به گربه ها غذا می دهید چون میزان شیوع این بیماری در کشور هنوز مشخص نشده است دست ها و لباس خود را ضدعفونی کنید تا شما باعث انتقال بیماری به گربه خانگی خود نشوید.
· پرورش دهندگان گربه به محض دیدن علائم بیماری در یکی از گربه های خود سریعا آن را از گربه های دیگر جدا کرده و برای مشخص شدن این بیماری حتما به دامپزشک مراجعه کنند.