«کورش ربیعی» در گفت و گو با سبزپرس گفت: با پایان یافتن سرشماری نیمه زمستانه پرندگان مهاجر در سطح 36 سایت مهم تجمع و زمستان گذرانی پرندگان مهاجر در استان مازندران که از 18 دی‌ماه تا 5 بهمن ماه به طول انجامید، مجموعا بیش از 780 هزار پرنده از 85 گونه از انواع پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی و برخی از گونه‌های پرنده وابسته با تالاب در این مناطق مورد شناسایی و شمارش قرار گرفتند.



او ادامه داد: چنگر معمولی با 336 هزار فرد، و مرغابی‌ها با 21 گونه و 227 هزار فرد بیشترین جمعیت را در بین گونه‌ها و خانواده‌های پرندگان مهاجر دارا بودند.
ربیعی افزود: در جایگاه‌های بعدی فلامینگوها با 64 هزار فرد و غاز خاکستری با 50 هزار فرد به عنوان دو گونه مهاجر و با جمعیت بالا قرار داشتند.



او خاطرنشان کرد: مشاهده گونه‌های مهم حمایت شده، حفاظت شده و در معرض خطر انقراض مانند درنای سیبری، اردک سرسفید، اردک بلوطی، عقاب دریایی دم سفید، عقاب تالابی بزرگ، باکلان کوچک، قوی گنگ و قوی فریادکش از مشاهدات درخور توجه در این سرشماری بود.


کارشناس مسئول حیات وحش استان مازندران همچنین گفت: مجموعه سایت‌های سرشماری میانکاله و دامگاه‌های فریدون کنار، ازباران و سرخرودها به عنوان تالاب‌های بین‌المللی ثبت شده در فهرست کنوانسیون رامسر جمعیت‌های اصلی پرندگان مهاجر را در بین تالاب‌های استان مازندران به خود اختصاص داده‌اند.


او تصریح کرد: انواع مرغابی، حواصیل‌، اگرت‌، کشیم‌، باکلان، پلیکان، سلیم، آبچلیک، چنگر و فلامینگو، گروه‌ها و گونه‌های اصلی پرندگان مهاجر به تالاب‌های استان مازندران را تشکیل می‌دهند که مهاجرتشان را به تالاب‌های استان به تدریج از اواخر تابستان آغاز می‌کنند و تا اواخر اسفند و اوایل بهار در این زیست‌بوم‌های متنوع تالابی که شامل آب‌بندان‌های آب شیرین، دامگاه‌ها و اراضی غرقابی شالیزاری به عنوان تالاب فصلی و آب‌های لب شور خلیج و تالاب بین‌المللی میانکاله هستند، سپری می‌کنند.


ربیعی خاطر نشان کرد: در بین تالاب‌های متعدد بزرگ و کوچک، فصلی و دائمی استان مازندران، تالاب بین‌المللی و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله بهعنوان اولین و مهمترین تالاب کشور در منتهی الیه ضلع جنوب شرقی دریای خزر از اهمیتی کم نظیر در منطقه و در مسیر مهاجرت شمال جنوب پرندگان برخوردار است.
او ادامه داد: نقش این تالاب در زمستان گذرانی جمعیت‌ها و کلنی‌های اصلی فلامینگو، پلیکان دریایی، اردک سرسفید و عقاب دریایی دم سفید به عنوان به عنوان گونه‌های حمایت شده و در معرض خطر انقراض انکار ناپذیر است. به طوری که تقریباً صد در صد این چهار گونه به همراه اردک چشم طلایی، مرگوس‌ها (اردک‌های ماهیخوار) آووست و اردک سیاه کاکل صرفاً در تالاب میانکاله زمستان گذرانی می‌کنند. علاوه بر این بیش از دو سوم جمعیت پرندگان مهاجر زمستانه به استان مازندران نیز در این منطقه تالابی به سر می‌برند.