ماهی نایف (چاقو ماهی)
نام معمولی: Knifefish یا Featherback
نام علمی: Chitala chitala- Chitala ornata
چاقو ماهی دلقک یا همان چاقو ماهی (Clown Knife Fish) یکی از ترسناک ترین ماهیان آب های گرم است. از خانواده Notopteridae است و با نام علمی Chitala notopterus شناخته می شود. سرکشیده، فک پایینی (متحرک) بزرگ. پشت قوزدار، قیافه ی عجیب و غریب این ماهی را شکل می دهد.
علت نامگذاری آن هم به این دلیل است که ظاهر و فرم بدنی این ماهی شبیه یک چاقو است. شنا کردن آنها شب هنگام به عقب و جلو بسیار جالب است.
این ماهی بومی تایلند، مالزی، هند، سوماترا و بنئو است. بدن این ماهی دارای نقش و نگارهای زیبایی است و قفط رنگ طوسی این ماهی به ایران وارد شده که از گونه های دیگری هم کم خطرتر و دارای نگهداری آسانتر می باشد ولی در کل دارای رنگ های دیگری هم است که تا کنون ۷ نوع از آنها شناسایی شده اند. اغلب چاقو ماهیان بیشتر فعالیتشان را شب هنگام انجام می دهند. ماهیان بسیار انعطاف پذیری بوده و قادر به شنا کردن به جلو و عقب بصورت یکسان هستند.
وقتی تغییر جهت می دهند می توانند در طول بدنشان بپیچند به طوری که ممکن است تصور شود این ماهیان فاقد استخوان پشتی هستند. با وجود طول زیاد و جثه ی بزرگ عرض بسیار کمی دارند. چنین حالتی به آنها این اجازه را می دهد که در فضاهای بسیار کوچکی جای گیرند که حتی صاحبان ماهی هم تصور کنند که چاقو ماهیشان همچون کرم خزیده و بدان جا رسیده است. ماهیان کمرو و خجالتی هستند که ترسو و چمشون نیز می باشند و به سادگی دچار استرس و وحشت می شوند.
به دلیل بینایی ضعیفشان بخصوص در روز این ماهیان به خطوط پهلویی خود که به تغییرات اطراف فوق العاده حساس است، وابسته اند و ازا ین خطوط در شکار هدف خود نیز استفاده می کنند.
اولین چیزی که قبل از نگهداری این ماهی باید مدنظر قرار دهید این است که در آینده به ماهی عظیم الجثه و بزرگی تبدیل خواهد شد حتی ای ماهی ها در آکواریوم های کوچک نیز به نسبت بزرگ می شوند البته چیزی که باید به خاطر داشت این است که این ماهی می تواند تا حدود ۱۰ سانتیمتر رشد کند (در طبیعت گاه تا اندازه ۱ متری هم دیده شده اند ولی در آکواریوم بعید است حتی به ۴۰ سانتی متر برسند).
با توجه عادات و طبیعت شبانه این ماهی دکوراسیون اکواریوم باید به گونه ای باشد که لزوماً مکان هایی برای مخفی شدن و استراحت آنها در طول روز فراهم کند.
بدون چنین مکان هایی شما دارای ماهی مضطرب و فوق العاده ترسو و هراسانی خواهید بود. برای نمایان شدن حداکثر پتانسیل آنها باید فضای کافی در اختیارشان قرار گیرد اما در صورت فقدان نیز آنها خود را به تانکشان وفق می دهند و با موانع سر راه همچون سنگ ها و صخره ها کنار می آیند. برای ایجاد مخفیگاه برای آنها می توان از تکه ای لوله پولیکا استفاده شود.
در طبیعت چاقو
ماهی ها در رودخانه ها و مکان هایی با جریان آهسته ای از آب و یا در دریاچه ها . برکه های مناطق ذکر شده در آسیا زندگی می کنند و اگر چنین مکان هایی برای آنها بازسازی شود شاداب تر و سرحالتر خواهند بود. چاقوماهی آبی خنثی (pH بین ۷-۶) و نسبتاً سبک را ترجیح می دهد ولی اگر اندازه ی چاقو
ماهی بزرگ باشد می تواند آب سخت تر و اسیدی تر را نیز تحمل کند. دمای مناسب برای این
ماهی ۳۰ - ۲۳ درجه است.
چاقوماهی،
ماهی فوق العاده وسواسی است و نسبت به غذای خود وسواس شدیدی دارد این مسئله تبدیل به مشکلی برای نگهدارنده ی آن خواهد شد. دندان های تیزی دارد و دارای دو فک بالا و پایینی است. هم در فک پایینی و هم در فک بالایی ۲ دندان نیش دارد و در کل ۱۲ دندان دارد. دقیقا مثل بچه ی ۲ ساله می ماند که باید به طور به او غذا داد.
البته اگر سایز
ماهی شما کوچک باشد. می توان با تعلیم دادن و حتی با گرسنگی آن ها را به خوردن غذای مورد نظرتان رهنمود کرد. ولی باز هم چیزی تضمین شده نیست. بنابراین همیشه تدارک دیدن و داشتن مقداری غذای زنده لازم است و این آذوقه می تواند شامل اغلب چیزها و حتی ماهیانی کوچک اعم از زنده یا یخ زده باشد. بع علاوه می توان از غذاهای گوشتی همچون دل گاو و جگر نیز استفاده کرد ولی استفاده از گوشت گاو و ... جز در مواقع اجباری توصیه نمی شود.
این
ماهی ها،
ماهی های دیگر و حتی چاقو
ماهی دیگری را در تانک خود تحمل نمی کنند. چاقو ماهیان جوان ترجیح می دهند که گروهی باشند ولی وقتی
ماهی ها بزرگتر شدند این خواسته ی آنها برعکس می شود. آنها را نمی توان با ماهیان کوچکتر از اندازه ی دهانشان نگهداری کرد.
گاهی این ماهیان بزرگتر نیز ترحم نکرده آنها را نیز گاز خواهند گرفت که ممکن است موجب زخمی شدن آنها شوند. اغلب نزاع آنها با سیچلایدهای جاه طلب است. این
ماهی با سیکلید گورخری شدیدا مشکل دارد، به طوری که ممکن است یکدیگر را تلف کنند. پس، از نگه داشتن این
ماهی با سیکلید گورخری جداً پرهیز کنید.
سن بلوغ این
ماهی در حدود ۱۳ تا ۱۶ ماهگی است و تا ۵ سال هم عمر مفید خواهند داشت. آنها در سن بلوغ تقریباً ۳۰ سانتیمتر می شوند. (اگر نوزادی در آکواریوم حضور داشته اند). بعد از نایف ها باید به صورت تکی یا به صورت جفتی نگهداری شوند. (فقط ۱ جفت داشته باشید). نایف های نر اصلا تحمل یکدیگر را ندارند و به همین دلیل باید آکواریوم خود را به نایف ها اختصاص دهید.
برای داشتن یک جفت نایف خوب باید کل آکواریوم خود را به نایف ها اختصاص دهید. هنگام جفت گیری نایف نر به صورت مورب در کنار نایف ماده حرکت می کند و پس از آن آنها در مکان تاریکی که ساخته اید تخم ریزی خواهند کرد. هر نایف ماده قادر است بیش از ۱۰۰ تخم بریزد. تخم ها بعد از ۷ تا ۸ روز به لارو تبدیل می شوند.
لارهای نایف فوق العاده ضخیف اند و بعد از ۳ روز که از تخم درآمده اند، شما باید آنها را به خوبی تغذیه کنید تا تلف نشوند. تشخیص نر و ماده بودن نایف ها هم در نوع خود مشکل است ولی نرها معمولا کشیده تر و درازتر هستند و در خال های و لبه های روی بدن پررنگ ترند.
PersianPet Forum - www.mypet.ir
http://persianpet.org/forum/thread140893.html#ixzz2p5H3njW6
Under Creative Commons License:
Attribution
Follow us:
@persianpet on Twitter |
mypersianpet on Facebook
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.