قرارداد حیوان آزاری بین ایران و ایتالیا 




اما متاسفانه با توجه به وجود اکثریت قشر ناآگاه از این مساله در جامعه، امسال بعد از اجرا هایی گسسته در شهرهای مختلف، سیرک ملی ایتالیا قراردادی دوباره با یکی از ارگان های ایران به امضا رساند که طبق آن این سیرک مجدداً آغاز به کار می کند و سپس طبق اعلام گزارش سایت این ارگان؛ «در آینده نزدیک تیم هنرمند سیرک ملی ایتالیا به مدیریت هنرمند ایرانی در شهرهای مختلف از جمله تهران (پارک پردیسان)، کرج، تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز و اراک برای برپایی سیرک اقدام خواهد کرد.»

به گزارش دامپزشک، آیا تا به حال فکر کرده‌اید سیرکی که در سال های اخیر در کشورمان در حال رونق گرفتن است، چه واقعیت دردناکی را پشت صورت زیبای خود پنهان کرده است؟ گویی ظاهرش نشان از تفریح و سرگرم کردن مردمان این کشور دارد اما واقعیت دقیقاً معکوس است. آنان از ناآگاهی و نبود قانون حمایتی در کشورهای شرقی همچون ایران تنها برای پر کردن جیب‌های خود سوءاستفاده می‌کنند. این افرادی که امروز در کشور ما برای مدتی اقامت می کنند و ندا از شاد کردن دل مردم می دهند در اصل رانده شده‌هایی از کشورهای متمدن و قانونمندی هستند که مردمان آنجا جدای از حمایت نکردن شان به مبارزه با آنها هم می‌پردازند. این افراد که برای کسب درآمد از این راه در کشورهای خود سرکوب شده‌اند اکنون راه خود را به شرق و جهان سوم و کسب درآمدهای کلان بسیار آسان یافته‌اند. واقعیت تلخی است، واقعیتی پر از تحریف های فریبنده که نشان از مصرف بیهوده زمان و هزینه مردم کشورمان در برابر نتیجه یی ویران کننده دارد.
چند سال پیش بود که سیرک ملی ایتالیا با نام رسمی «سیرک بزرگ ایتالیا» با پشتیبانی سازمان محیط زیست در بخش حمایت شده از طرف همین سازمان یعنی پارک پردیسان تهران آغاز به کار کرد؛ اکوپارکی که جایزه بین المللی تزیین و طراحی منظر را دریافت کرده بود و قرار بود جایی برای تحقیق و جمع آوری بخش بزرگی از بیوم های موجود در پنج قاره باشد. پارکی که قرار بود برای بهبود و پیشرفت دغدغه های زیست محیطی و اطلاع رسانی صحیح فعالیت کند و حامی در همین راستا شود. مسوولان این پارک که خود بخشی از سازمان حمایت محیط زیست هستند با قبول و حمایت از سیرک ایتالیا تمام موارد و برنامه های راستین و مثبت این مرکز را به زیر علامت سوالی حل نشدنی بردند.
با مهیا شدن شرایط، آن سیرک شروع به کار کرد و گروه های آگاه کشور که این شروع را آغاز گام های غلط می دیدند، اعتراضات خود را علنی کردند. در این بین دکتر کهرم متخصص حیات وحش، بیولوژیست و استاد دانشگاه که از فعالان نامی در امر حفاظت طبیعت است با ابراز تاسفی شدید، با افتتاح سیرک، آن را بدآموزی، مساله یی غیرانسانی و توهین آمیز قلمداد کرد. ایشان همچنین انتقاد خود را از حامیان این جریان بیان کرد. سپس مدیر روابط عمومی انجمن حمایت از حیوانات و مهندس وحید نوروزی رئیس هیات مدیره جمعیت آوای سبز این حرکت را به شدت محکوم کرده و آن را از عجایب روزگار خواندند و هیچ گونه توجیهی را برای برپایی این سیرک موجه ندانستند.
در این بین برخی از هموطنان آگاه به واقعیت پنهان سیرک و چرایی برگزاری چنین مراسمی از دور خارج شده، برای نشان دادن اعتراضات خود با پلاکاردهای دست ساز خود در مقابل سیرک واقع در پارک پردیسان تجمع کردند تا تماشاچیان با خواندن متون اعتراضی آنان شاید برای لحظه یی به خود آیند. این حرکت مثبت آن عده قلیل دردسرهایی برایشان به همراه داشت اما نمی توان بازتاب هرچند اندک آن را در روشنگری کتمان کرد. اما واقعاً دلیل این جنبش ها و عکس العمل ها چه بود؟
ورود سیرک ایتالیا، که از سوی غرب به عنوان ترویج فرهنگ توحش و خشونت در بین جامعه رایج شده است به ادامه اجرا های خود در شهرهای دیگر کشور عزیزمان پرداخت.
جالب است بدانید که سال پیش حین برگزاری این سیرک در شیراز صدها دانش آموز باهوش و آگاه مدرسه دوزبانه ایران که برای بازدید از این مجموعه رفته بودند از پیش به صورت پنهانی و خودجوش تبلیغات ضدسیرک را آماده کرده و در زمان مورد نظر با تجمع جلوی مقر آنها و سر دادن شعارهایی مختلف به زبان های انگلیسی و ایتالیایی این امر را محکوم کرده و از دولت تقاضای کمک کردند. این دانش آموزان دختر و پسر، سازمان های حامی این سیرک، به خصوص سازمان محیط زیست را مورد انتقادات شدید خود قرار دادند. مسوولان از این حرکت شگفت انگیز کودکان متعجب شد. حرکت خردمندانه این دانش آموزان نشانی روشن برای ادامه حرکت در مسیر ناهموار رسیدن به درک والای حقوق حیوانات در ایران امروز است.

امروزه دیگر با گسترش انواع وسایل و رسانه ها در سطح جهانی به راحتی می توانیم چرایی و چگونگی این گونه سیرک ها را بررسی کنیم و حتی برای محکم شدن ادعاها از فیلم ها و تصاویر موجود در اینترنت که به صورت آسان در اختیار مردم قرار می گیرد، یاری بطلبیم.
متاسفانه با توجه به وجود اکثریت قشر ناآگاه از این مساله در جامعه، بعد از اجرا هایی گسسته در شهرهای مختلف، سیرک ملی ایتالیا قراردادی دوباره با یکی از ارگان های ایران به امضا رساند که طبق آن این سیرک مجدداً آغاز به کار می کند و سپس طبق اعلام گزارش سایت این ارگان؛ «در آینده نزدیک تیم هنرمند سیرک ملی ایتالیا به مدیریت هنرمند ایرانی در شهرهای مختلف از جمله تهران (پارک پردیسان)، کرج، تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز و اراک برای برپایی سیرک اقدام خواهد کرد.»
قبل از این متن در مورد مالکیت اصلی این سیرک در سایت مزبور این گونه بیان شده است؛ «مالک سیرک ملی ایتالیا در حال حاضر مالکیت هشت سیرک فعال دیگر در سراسر دنیا را بر عهده دارد. وی با توجه به ارتباطات نزدیکی که با بنیانگذار اولین سیرک ایرانی دارد، تصمیم به اجرای برنامه سیرک خود در کشور جمهوری اسلامی ایران گرفته است.»
امروزه در بسیاری از کشورها برپایی سیرک هایی که در آنها از حیوانات برای خنده و سرگرمی استفاده می شود، منسوخ شده و با مخالفت های دولتی و مردمی بسیار زیادی رو به رو است. آنان با این استدلال که در این کشورها هیچ کس از حیوانات و محیط زیست حمایت نمی کند (و حتی گاهی این مردم با طبیعت و جانداران سر ستیز هم دارند)، به این سمت از دنیا که روزی قدرتمند ترین و نخستین انسان ها را از جهت حمایت از حیوانات در تمدن های باستانی خود داشته اند، آمده اند