پنگو ئنها در ابهای ساحلی نیمکره ی جنوبی در قطب جنوب زندگی میکنند.
یک گونه از انها پنگوئن گالاپاگوس که در جزایر اقیانوس ارام به طرف شمال تا نزدیک خط استوا زندگی میکنند است.بالهای پارو مانند پنگوئنها که تقریبا بدون پر است انها را داخل اب با سرعت 40km در ساعت بحرکت در می اورد.





شاه پنگوئنها در جزایر نزدیک قطب جنوب زندگی می کنند و گاهی در زلاندلو و امریکای جنوبی نیز یافت می شوند.در حدود یک متر قد دارند و در اسارت باید به انها دستی غذا داده شود!!! سایر پنگوئنها خودشان از استخر و یا روی زمین ماهی می گیرند و می خورند.


Resigzed Image Click this bar to view the full image.


پنگوئن هامبولت در جزایر نزدیک سواحل غربی امریکا ی جنوبی به طرف شمال تا پرو زندگی میکنند.کمتر از 60cm قد دارند و دو تخم در یک لانه می گذارند.


Resigzed Image Click this bar to view the full image.



Resigzed Image Click this bar to view the full image.

Resigzed Image Click this bar to view the full image.




پنگوئن امپراطور (قد 1/20 متر)بیشتر عمرشان را در ابهای ساحلی قطب جنوب بسر می برند و فقط برای تولید مثل به ساحل می ایند.ماده ها فقط یک تخم می گذارند و عمل جوجه کشی به وسیله نر ها انجام میشود. به این ترتیب که نر ها تخم را با پا به داخل چینی از پوست که زیر شکم قرار دارد فشار می دهند و در انجا گرم نگاه می دارند.بعد از بیرون امدن جوجه از تخم ماده از دریا بر می گردد و در غذا دادن و تغذیه جوجه کمک میکند!

Resigzed Image Click this bar to view the full image.


Resigzed Image Click this bar to view the full image.




پنگوئن ماژلان یکی از گونه‌های پنگوئن آمریکای جنوبی است که در نواحی ساحلی آرژانتین، شیلی و جزایر فالکلندبرزیل مهاجرت کرده‌اند. پنگوئن‌های ماژلان، پرشمارترین پنگوئن‌های سردهٔپنگوئن آفریقایی، پنگوئن هامبولت و پنگوئن جزایر گالاپاگوس می‌باشد.زیسته و گروهی از آنان نیز به Spheniscus یا پنگوئن‌های نواردار محسوب می‌شوند


پنگوئن‌های ماژلان دارای جثه‌ای متوسط بوده و قدی بین ۶۱ تا ۶۷ سانتی‌متر و وزنی بین ۲،۷ تا ۶،۵ کیلوگرم دارند. پنگوئن‌های نر از ماده‌ها بزرگترند و هر دو پرنده به هنگم پرورش جوجه‌ها بخشی از وزن خود را از دست می‌دهند.
پشت پنگوئن‌های ماژلان بالغ سیاه و شکمشان سفید رنگ است و دو نوار سیاه رنگ بین سر و سینه‌شان قار دارد که نوار پایینی شبیه نعل اسب وارونه است. سر پرنده نیز سیاه بوده و یک نوار پهن سفیدرنگ از بالای چشم‌ها تا زیر گلو کشیده شده است.
عمر پنگوئن‌های ماژلان در طبیعت به ۲۵ سال و در اسارت به ۳۰ سال نیز می‌رسد.
پنگوئن ماژلان در آب تغذیه کرده و به صورت گله‌های بزرگ شکار ماهیان مرکب، ساردین، کریل و دیگر سخت‌پوستان می‌پردازد. از آنجایی که این پرندگان همراه با شکار خود آب شور اقیانوس را نیز فرو می‌دهند، غده‌ای نیز در بدنشان برای تصفیهٔ نمک بوجود آمده است.





Resigzed Image Click this bar to view the full image.
.
پنگوئن‌های ماژلان در فصل تولید مثل اقدام به لانه‌سازی به صورت کلونی در سواحل آرژانتین، جنوب شیلی و جزایر فالکلند می‌کنند که این مناطق گنجایش ۲۰ لانه در هر ۱۰۰۰ متر مربع را دارند. یکی از بزرگترین این کلونی‌ها را می‌توان در شبه‌جزیرهٔ پونتا تومبو واقع در جنوب آرژانتین در اقیانوس اطلس مشاهده نمود. لانه‌ها در زیر بوته‌ها و یا در زیر زمین ساخته می‌شوند و پنگوئن ماده دو تخم در آنها می‌گذارد. ۳۹ تا ۴۲ روز طول می‌کشد تا تخم‌ها به جوجه تبدیل شوند و هر دو پرندهٔ نر و ماده در شیفت‌های ۱۰-۱۵ روزه بر روی تخم‌ها می‌نشینند تا آنها را گرم نگه دارند. پس از تولد جوجه‌ها والدین به مدت ۲۹ روز از آنها مراقبت کرده و هر ۲-۳ روز به آنها غذا می‌دهند.
پنگوئن‌های ماژلان هرساله با همان جفت همیشگیشان اقدام به جفت‌گیری می‌نمایند. پرندهٔ نر در لانهٔ سال پیش به انتظار جفت ماده‌اش می‌نشیند و پرندهٔ ماده از روی صدای پنگوئن نر جفت خود را تشخیص می‌دهد.


باوجودی‌که هنوز میلیون‌ها پنگوئن ماژلان در سواحل شیلی و آرژانتین زندگی می‌کنند اما گونهٔ آنها در معرض تهدید قرار دارد. لکه‌های نفتی جدی‌ترین تهدید برای کلونی‌های آنها به شمار می‌رود و سالانه موجب مرگ ۲۰ هزار پنگوئن بالغ و ۲۲ هزار پنگوئن جوان در سواحل آرژانتین می‌شود. همچنین کاهش جمعیت ماهیان و شکار شدن جوجه‌پنگوئن‌ها توسط شیرهای دریایی و مرع‌های باران عظیم‌الجثه نیز تأثیر سویی بر جمعیت پنگوئن‌ها داشته است.







منبع: 1. کتاب animals world
2.ویکی پدیا