صفحه نخست » دامپزشکی » با دامپزشکی » با دکتر هومن » هنری

 

متخصصان ایمنی رایانه که با وجود آگاهی کامل از قدرت هکرها در دسترسی به اطلاعات شخصی از تکه ای کاغذ برای به یاد سپردن رمزهای عبور استفاده می‌کنند پیشنهادهای متفاوتی را برای محافظت و به یاد سپردن رمزها ارائه می‌کنند. 
به گزارش سی نت، بروس اشنیر، متخصص رمزنگاری در گذشته معمولا رمزهای عبور خود را بر روی قطعه کاغذ می‌نوشت و آن را در کیف پول خود نگه می‌داشت.
اما امروز وی از ابزار ذخیره رمز عبور «Password Safe» که پنج سال پیش آن را ابداع کرده است استفاده می‌کند و با کمک آن به جای به خاطر سپردن چند رمز عبور ، یکی را به خاطر می‌سپارد تا به لیست رمزهای عبور خود دست پیدا کند. با این حال وی همچنان معتقد است شیوه کاغذی برای افرادی که همیشه به رایانه دسترسی ندارند بهتر است.

«فلیپ زیمرمان» بنیانگذار شرکت ایمنی رایانه PGP رمزهای عبورش را بر روی فایل متنی رمزگذاری شده ای ذخیره می‌کند که از آن به عنوان «سیستم محافظت رمز عبور دستی و طاقت فرسا» یاد می‌کند. افرادی هستند که به شیوه ای کاملا متفاوت رمزهای عبور خود را حفظ می‌کنند، فردی مانند «کارستن نول» که تخصصش در رمزگشایی از رمزهای عبور است آنها را در ذهن خود نگه داری می‌کند.
طی تحقیقاتی غیر رسمی‌بر روی ده ها نفر از متخصصان ایمنی مشخص شد که هنوز بسیاری از آنها از شیوه قدیمی‌قلم و کاغذ برای محافظت رمزهای عبور خود استفاده می‌کنند حتی یکی از این متخصصان تایید کرد رمزهای عبور خود را بر روی برگه های یادداشت چسب دار نوشته و زیر صفحه کلید رایانه اش می‌چسباند.
مدیریت و کنترل بر روی رمزهای عبور یکی از مشکلاتی است که برای هر فردی که رایانه ای را لمس کرده باشد به وجود خواهد آمد. کاربران نه تنها باید به صورت متوالی برای عضویت در شبکه های اجتماعی مختلف رمزهای عبور مختلف به وجود آورند، انجام امور مالی و تجاری روزانه از طریق رایانه ها و اینترنت نیز نیازمند ایجاد و استفاده از رمزهای عبور متنوعی است.

از این رو شیوه های متنوعی برای نظارت و تسلط بر رمزهای ورود به وجود آمده است تا افراد بتوانند از شیوه کاغذ و قلم به شیوه های مدرن تری پناه ببرند: برای افرادی که همیشه به رایانه دسترسی دارند ابزارهای ذخیره رمز عبور بر روی رایانه گزینه مناسبی است. در کنار ابزاری مانند Password Safe، نرم افزارهای دیگری از جمله KeePass و 1Passwordهستند که ویژه رایانه های «مک» ساخته شده اند.
همچنین ابزارهای تحت USB از قبیل MyKey نیز وجود دارند که با کمک آن کاربر می‌تواند رمزهای عبور خود را همه جا به همراه داشته باشد. با این حال این نرم افزار از محدودیت هایی از قبیل نیاز به سیستم عامل ویندوز برخوردار است. از سویی دیگر به گفته برخی از متخصصان ایمنی استفاده از این ابزار درست مشابه نوشتن رمزها بر روی کاغذ و گذاشتن تکه کاغذ در جیب است که هر لحظه احتمال گم شدن آن وجود دارد.
شیوه ایمن تر حفظ رمزهای عبور سپردن آنها به یک وب سایت میزبان است که برای این کار حتما باید از رایانه های عمومی‌و یا کافی نت ها استفاده شود و در عین حال کاربر باید به شرکت ارائه دهنده این خدمات اطمینان داشته باشد. در این میان خدمات مدیریت رمز عبور آنلاین و رایگانی نیز وجود دارند که از آن جمله می‌توان به RoBoForm Online اشاره کرد.

برخی از کاربران ذخیره کردن رمزهای عبور را بر روی مرورگرهای خود شیوه ای ساده و کارآمد می‌دانند اما شاید آگاه نباشند که هکرها و یا افرادی که به رایانه ها دسترسی فیزیکی دارند قادر خواهند بود به سادگی به تمامی‌رمزهای عبور آنها دسترسی پیدا کنند. از این رو مرورگرهایی که رمزهای عبور را در خود پنهان کرده اند نیز باید دارای رمز عبور شوند.
به این منظور نرم افزار رایگان و جانبی به نام LastPass برای مرورگرهای اینترنت اکسپلورر، فایرفاکس و کروم وجود دارد که رمزهای عبور را رمزگذاری کرده و آنها را بر روی دیسک سخت رایانه ها ذخیره می‌کند، نرم افزاری که مورد توجه بسیاری از متخصصان ایمنی قرار دارد.
صرف نظر از شیوه ای که کاربران رمزهای عبور خود را مدیریت کرده و حفظ می‌کنند، متخصصان ایمنی رایانه بر این باورند در هنگام انتخاب این رمزها باید سطوح مناسب ایمنی را مورد توجه قرار داد.

برای مثال می‌توان برای وب سایتی که تنها برای خواندن اخبار وارد آن می‌شوید، یک رمز عبور ساده انتخاب کنید، اما برای ورود به وب سایتهایی که در آن امور مالی و بانکی را انجام می‌دهید باید به شکلی رمز عبور انتخاب کنید که حدس زدن آن برای هکرها که به نرم افزار ویژه واژه نامه مجهزند، دشوار باشد. همچنین برای وب سایتهای مختلف باید از رمزهای عبور متنوع استفاده کرد تا با آشکار شدن یکی از آنها، دیگر اطلاعات فرد به خطر نیافتد.
«بروس اشنیر» متخصص ایمنی و متخصص رمزنگاری و خالق نرم افزار Password Safe معتقد است رمزهای عبور هنوز قابل استفاده اند، به شرطی که از آنها به درستی استفاده شود.