نبودن درمانگاه های تخصصی دامپزشکی در زیستگاههای یوزپلنگ ایرانی، یکی از عوامل تهدید حیات این گونه نادر در جهان است.
کویر مرکزی ایران آخرین پناهگاه یوزهای از همه جا رانده آسیایی است. یوزپلنگ آسیایی که با نام یوزپلنگ ایرانی نیز شناخته میشود ابرگربه زیبایی است که آخرین امیدها برای ماندنش در جهان، به عملکرد مسوولان ایرانی بستگی دارد.
پراکندگی جمعیت
یوز ایرانی که تا سال 57 به 11 استان ایران می رسید هم اکنون به کمتر از نصف این تعداد رسیده است. یوزپلنگ ایرانی که تا پیش از این حضورش در مناطق تهران (پارک ملی کویر)، سمنان (توران و خوش ییلاق)، خراسان (میاندشت و طبس)، یزد (کالمند، بافق، تفت و مهریز)، اصفهان (موته و کلاه قاضی)، فارس (بهرام گور)، کرمان (خبرو روچون)، مازندران (پارک ملی گلستان)، هرمزگان (حاجی آباد)، سیستان (هامون صابری)، کرمانشاه (نفت شهر) گزارش شده بود هم اکنون پراکندگی جمعیتش تنها منحصر به پنج استان کرمان، خراسان، سمنان، یزد و تهران شده است.
دبیر انجمن یوزپلنگ ایرانی با اشاره به تلاش های یونسکو و نهادهای بینالمللی برای حفظ و احیای جمعیت یوزپلنگ ایرانی به "دامپزشک" گفت: پس از بسیج نهادهای بینالمللی برای حفاظت از این گونه جانوری،سازمان محیط زیست ایران همکاری های قابل تقدیری با انجمن یوزپلنگ ایرانی داشته است اما متاسفانه سازمان دامپزشکی در این راستا اقدام چشمگیری انجام نداده است.
مرتضی اسلامی دهکردی افزود: بزرگترین عامل تهدید جان یوزپلنگ ها سانحه تصادف در جاده هاست.
وی ادامه داد: به دلیل کوچک شدن قلمروی زندگی این جانور تیزپا و بلند پرش، آنها به جاده ها نزدیک شده و با خودروها تصادف می کنند که این موضوع بیش از هر حادثه دیگری جمعیت این گربه سان نادر را تهدید می کند.
دبیر انجمن یوزپلنگ ایرانی در دسترس نبودن درمانگاه تخصصی دامپزشکی در محل زیستگاه یوزپلنگ را یکی از معضلات حفاظت از این گونه جانوری دانست و اظهار کرد: در بسیاری از موارد تا یوزپلنگ زخمی یا بیمار را به مراکز دامپزشکی پایتخت برسانیم حیوان جان خود را از دست می دهد.
اسلامی به لزوم بازگشایی درمانگاه های تخصصی دامپزشکی در محل زیستگاههای یوزپلنگ ایرانی تاکید کرده و خاطرنشان ساخت: با توجه به ملی بودن پروژه حفاظت از جمعیت
یوز ایرانی سازمان دامپزشکی کشور باید در این زمینه اقدامات لازم را انجام دهد.