یک کاراکال که چندی پیش قلاده گذاری شده بود، توسط اهالی یک روستا در نزدیکی «شهر بابک» زنده‌گیری شده بود و در شرایط بدی نگهداری می‌شد که توسط یک گروه دامپزشکی به پارک پردیسان تهران منتقل شد.

به گزارش سبزپرس، این کاراکال سه ساله که در مهرماه امسال توسط «انجمن طرح سرزمین» و با همکاری اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس، پس از قلاده گذاری در پارک ملی «بهرام گور» رها سازی شده بود، توسط چند نفر از اهالی بومی یکی از روستاهای اطراف «شهر بابک» به دام افتاده بود.



دکتر ایمان معماریان (دامپزشک) که در جریان قلاده گذاری این کاراکال همکاری کرده بود در این باره به خبرنگار سبزپرس گفت: این کاراکال در ابتدا از یک متخلف در نزدیکی شهر شیراز کشف شده بود و اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس آن را از متخلف مصادره کرده بود. تصمیم بر آن شد تا با نصب قلاده مجهز به فرستنده رادیویی، اطلاعاتی از نحوه زندگی و عادات و رفتارهای این گربه‌سانان به دست آوریم.



او ادامه داد: چند وقت قبل دو کاراکال در نزدیکی شهرستان «شهر بابک» در استان کرمان کشف شدند که یکی از آنها کشته شده بود اما کاراکال دوم که همان حیوان قلاده‌گذاری شده بود، زنده مانده بود. اما این کاراکال در شرایط بسیار بدی در داخل یک طویله با زنجیر بسته شده بود.



معماریان درباره وضعیت کاراکال گفت: وقتی خبر به ما رسید و به محل مراجعه کردیم، متوجه شدیم که حیوان از ناحیه دست زخمی شده و همچنین سعی کرده تا زنجیری که به دستش بوده را بجود. سر حیوان قارچ گذاشته بود و یک انگل خونی گرفته بود که به نظر می‌رسد این انگل خونی در درگیری با یک گربه دیگر وارد بدنش شده باشد.



به گفته معماریان، این کاراکال، دو ماه و نیم قبل و در زمان رهاسازی در پارک ملی بهرام‌گور وزنی بیش از 12 کیلوگرم داشته ولی در حال حاضر وزن آن حدود 5/6 کیلوگرم است.



این دامپزشک همچنین گفت: با توجه به وضعیت نامساعد حیوان و به دلیل اینکه طول درمان حیوان کمی طولانی است، این کاراکال به پارک پردیسان تهران منتقل شده است که هم اکنون رو به بهبودی است.



کاراکال یکی از گربه‌های وحشی در طبیعت ایران است که تا کنون مطالعه گسترده‌ای روی آن انجام نگرفته است. بدن این گربه‌سان به مراتب از روباه بزرگتر و به رنگ حنایی و فاقد خال است.



نبود خال بر بدن کاراکال یکی از دلایلی است که باعث شده انجام مطالعه علمی برای تعیین جمعیت آن در مناطق مختلف همواره با مشکل روبرو باشد. زیرا از آنجا که آرایش خال روی بدن گربه‌سانان برای هر فرد، مانند اثر انگشت در انسان انحصاری است و پژوهشگران با مشاهده و مقایسه خال‌های بدن گربه‌سانان افراد گونه را از یکدیگر متمایز می‌سازند.



اما در کاراکال نبود خال بر روی بدن، باعث شده تا تمایز افراد گونه از یکدیگر دشوار باشد و فعالیت‌های مطالعاتی را با مشکلاتی روبرو سازند.



زیستگاه کاراکال دشت‌ها و تپه ماهورهای مناطق بیابانی و استپی است و در ایران در اکثر زیستگاه‌های استپی، از استان سمنان و قم تا سیستان و بلوچستان، فارس و مناطقی از سه استان خراسان و حتی کرمانشاه هم مشاهده این گونه گزارش شده است. پراکنش جهانی این گونه نیز از هندوستان تا آفریقا است اما جمعیت کاراکال در افریقا بسیار بیشتر از جمعیت در آسیا است.



کاراکال در ایران گونه «حمایت شده» است و جمعیت این گونه در آسیا، به عنوان جاندار در معرض نابودی، در پیوست شماره یک کنوانسیون منع تجارت گونه‌های گیاهی و جانوری (سایتیس) جای گرفته است. در حالی که جمعیت آفریقا در پیوست دو قرار گرفته است. تجارت حیوان زنده و اعضای بدن گونه‌هایی که در پیوست یک این کنوانسیون درج شده‌اند به طور کلی ممنوع است اما برای گونه‌های پیوست دو، بهره‌برداری تا حدی که به جمعیت و پایداری گونه آسیب نزند مجاز است.



با این حال فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) کاراکال را در رده «کمترین نگرانی» (LC) قرار می‌دهد.

Original thread: نزدیک به سه ماه پس از رها سازی؛ کاراکال قلاده‌گذاری شده از مرگ نجات یافت, Author: amirhmf, Site: تالار گفتگوی پرشین پت(مای پت)