آنچه در مورد این مهاجرت ها از اهمیت زیادی برخوردار است مسیرهایی است که محل تردد حیوانات بین زیستگاههاست و به اصطلاح « کوریدور های مهاجرت» خوانده می شود.
چنانچه این کریدور های از امنیت کافی برخوردار نباشند و یا به دلیل تعرض های انسانی مسدود شوند، ارتباط بین زیستگاهها گسسته می شود، قطع ارتباط بین زیستگاه جانورانی که مهاجرت می کنند به خصوص پستانداران که قادر به پرواز نیستند به معنای جزیره ای شدن ودر نهایت انقراض آنهاست.
گزارش های مربوط به مهاجرت گورهای منطقه بهرام گور، به خارج از مناطق حفاظت شده ، درسال 87 توجه اساتید دانشكده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان را به خود جلب کرد.
در این گزارش ها شواهدی از حضور گورها در نزدیکی شهر بابک کرمان، سیرجان و حتی نزدیکی هرات وجود داشت که نشان می داد گورها به خارج از مناطق حفاظت شده مهاجرت می کنند.
در این راستا دكتر محمودرضا همامی متخصص اكولوژی حفاظت با مطرح كردن موضوع با پروفسور« کریس والزر» ( Chris Walzer) محقق به نام دانشگاه دامپزشکی وین در زمینه اسب سانان و متخصص گور طرح اولیه مطالعه مسیر های مهاجرت گورهای بهرام گور را مورد بررسی قرار دادند. مطالعه زیستگاه و مسیرهای مهاجرت گورها با استفاده از ردیابهای ماهواره ای به سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهاد گردید و مورد مورد توجه و توافق سازمان قرار گرفت.
همامی درباره اطلاعات ماهواره ای در تعیین مسیرهای مهاجرت و اهمیت آن می گوید: با ردیابی ماهواره ای گورها می توان اطلاعاتی در مورد مسیرهای مهاجرت، تلفات احتمالی حین مهاجرت و سرنوشت نهایی گورهایی كه از منطقه بهرام گور خارج می شوند بدست آورد.
دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه دامپزشکی وین با همکاری سازمان محیط زیست، قرار است علاوه بر نصب ردیاب، در طول چند سال آینده به پایش جمعیت گورهای منطقه بهرام گور بپردازند و راهکارهای علمی نوین برای حفاظت از جمعیت آنها ارئه دهند.
طرح پایلوت بررسی امکان نصب گردنبندهای ماهواره ای بر گور ها، سرانجام در پاییز 89 به اجرا در آمد ، همامی و والزر به همراه دکتر «پترا کازنسکی» اکولوژیست آلمانی در سفری یک هفته ای به منطقه روش های مختلف زنده گیری گور ها را مورد بررسی قرار دادند.
یکی از روش های معمول صید گورها دنبال کردن آنها با استفاده از خودروهای صحرایی و بی هوشی با تفنگ است، که به دلیل پستی و بلندی منطقه امکان هدف گیری و دنبال کردن میسر نشد.
روش دیگر کمین در اطراف چشمه هاست، گور ها در فصل های پاییز و زمستان شب ها برای خوردن آب به آبشخور مراجعه می کنند به همین دلیل زنده گیری و نصب گردنبند ها در تابستان امسال انجام خواهد شد.
همامی در مورد مشخصات گورهایی که ردیاب به آنها وصل می شود می گوید: بهتر است گورها از هر دو جنس نر و ماده انتخاب شوند؛ گورهای نابالغ برای اینكار مناسب نیستند، زیرا با رشد آنها گردنبندهای مجهز به ردیاب كه بر گردن آنها نصب می¬شود تنگ می شود و باعث صدمات احتمالی به آنها می گردد.
سرشماری گورها در پائیز ١٣٨٨در پارک «ملی قطروئیه » که بخشی از منطقه بهرام گور و زیستگاه اصلی گورها در این منطقه است با استفاده از روش «نمونه گیری فاصله ای» جمعیتی بالغ بر229 گور را نشان داد. این برآورد به آمار سرشماری که توسط اداره محیط زیست فارس در همان سال انجام شد نزدیک بود. نتایج سرشماریهای اداره حفاظت محیط زیست استان فارس نشان می دهد كه جمعیت گورهای پارك ملی قطروئیه در طول دهه گذشته در حال افزایش بوده است.
The underlying connection was closed: Could not establish trust relationship for the SSL/TLS secure channel.
