صفحه نخست » رفتارشناسی عمومی » دنیای حیوانات

دانشمندان ام.آی.تی با طراحی نرم‌افزاری جدید به رایانه امکان داده‌اند پازل‌های پیچیده تصویری را طی 180 ثانیه حل کنند. پس از شطرنج، این مشهورترین سرگرمی بشری است که کامپیوتر در آن از انسان جلو می‌زند.
خبرآنلاین: رایانه برای موفقیت و مهارتش در بازی‌های پیچیده‌ای مانند شطرنج، شهرت خاصی دارد، به طوری که می‌تواند با بهترین بازیکنان انسانی مسابقه بدهد و رقابت کند. اما تا به حال، حل کردن پازل‌های پیچیده برای رایانه کار بسیار دشواری بوده است، البته از این بعد رایانه می‌تواند استادانه پازل حل کند. دست‌کم ادعای سازندگان نرم‌افزار جدید این‌طور می‌گوید.
بر اساس گزارشی که پاپ‌ساینس منتشر کرده است، گروهی از محققان موسسه فناوری ماساچوست (ام.آی.تی) نرم‌افزاری طراحی کرده‌اند که می‌تواند یک پازل پیچیده 400 تکه‌ای را در عرض تنها سه دقیقه حل کند.
گفته می‌شود که این برنامه می‌تواند از عهده هر تصویری، حتی عکس‌هایی که از مناظر گرفته شده باشند، بربیاید. رکورد قبلی حل کردن پازل توسط رایانه را گروه دنیش در سال 2008/ 1387 با حل کردن یک پازل 320 قطعه‌ای به ثبت رسانده بود. اما نرم‌افزار گروه دنیش تنها می‌توانست پازل‌هایی را حل کند که تصاویر بسیار ساده با اشکال واضح و رنگ‌های محدود داشتند.
اما برنامه جدید گروه ام.آی.تی چه طور از پس این کار پیچیده بر می‌آید؟ این نرم‌افزار قابلیت تشخیص قطعاتی که رنگ‌های دقیقا یکسان دارند را دارد و بر اساس رنگ‌های مشابه، قطعات را انتخاب می‌کند. به همین دلیل مبدع آن، تگ سانگ چو امیدوار است که الگوریتم‌های به کار رفته در طراحی این نرم‌افزار، به ارتقای نرم‌افزارهای ویرایش عکس مانند فوتوشاپ کمک نماید. برای مثال، استفاده از این برنامه به فوتوشاپ کمک می‌کند که تصاویر واقعی‌تری را خلق نماید.

چو و همکارانش برای آموزش نرم‌افزار، ‌تصاویر 5 مگابایتی را به 400 مربع تقسیم می‌کردند. رایانه رنگ غالب هر قطعه را تحلیل می‌کرد و به بانکی از داده‌ها، حاوی تصاویر متعدد، رجوع می‌کرد تا بتواند قطعات را کنار هم بچیند. در حقیقت این نرم‌افزار جدید بر پایه همان روشی کار می‌کند که ما انسان‌ها برای چیدن پازل‌ها به کار می‌بریم؛ برای نمونه، وقتی حجم زیادی از رنگ آبی وجود دارد،‌ احتمالا در تصویر آسمان وجود دارد! و یا وقتی که ترکیبی از رنگ‌های سبز، خاکستری و آبی در قطعات به طور غالب دیده می‌شود، احتمال بیشتری وجود دارد که تصویر مربوط به یک منظره شهری متشکل از آسمان، ساختمان‌ها و فضای سبز چمن‌کاری شده باشد.
از این جا به بعد کار سخت‌تر است، رایانه باید رنگ‌های لبه‌های قطعات را ارزش‌گذاری کند و تعیین کند که بر این اساس، کدام دو قطعه باید کنار هم قرار بگیرند. البته استفاده از قطعات مربعی نسبت به قطعات نامنظم پازل‌های قدیمی سخت‌تر است. اما چو فکر می‌کند با این روش، رایانه باید اطلاعات خود عکس را برای تحلیل بررسی کند و نه شکل قطعات را. به همین دلیل به اعتقاد او، قطعه‌های مربعی‌شکل ابزار کارامدتری در تحلیل عکس‌ها و تصمیم برای چیدمان درست یک پازل هستند.