صفحه نخست » رفتارشناسی سگ » حوادث

شبکه خبری تابناک:بعد از ظهر 2 تیر سال 84 مأموران كلانتری 190 مجیدیه از طریق مركز فوریت‌های پلیس، از وقوع یك حادثه هولناك باخبر شدند.

اهالی خیابان گلستان به مأموران پلیس گفتند با شنیدن فریادهای دلخراش پسر 22 ساله‌ای به نام «داوود» در جریان اسیدپاشی به صورت وی از سوی یك مهاجم ناشناس قرار گرفته‌اند كه بلافاصله پسر اسیدپاش را به دام انداخته و «داوود» را به بیمارستان رسانده‌اند. با وجود تلاش‌های پزشكان، اسید، بینایی چشم‌های پسر جوان را برای همیشه از او گرفت.

حمید (متهم) ابتدا در بازجویی‌ها انگیزه خود را انتقام‌جویی به خاطر تحقیر و توهین اعلام كرد و گفت: در دوران دبیرستان از سوی چند نفر از همكلاسی‌هایم مورد آزار و اذیت قرار گرفتم و بعد از آن هم به شهر دیگری نقل‌مكان كردیم، اما این موضوع هیچ‌وقت از ذهنم بیرون نمی‌رفت و دائم آزارم می‌داد.

وی ادامه داد: بنابراین با هدف انتقام، مقداری اسید تهیه كرده و به محل زندگی سابقمان برگشتم؛ دو شبانه‌روز در پارك نزدیك مدرسه كمین كردم و منتظر نشستم تا اینكه با دیدن یكی از همكلاسی‌هایم به تعقیبش پرداخته، اسید را به صورتش پاشیدم. البته مقداری از اسید هم روی پاهای خودم ریخت.

این در حالی بود كه دو ماه بعد از این حادثه، «داوود» كه قادر به حرف زدن نبود، در شكایت مكتوبی نوشت: من هیچ شناختی از «حمید» ندارم و نمی‌دانم چرا این‌چنین در آتش خشم و نفرتش سوختم و زندگیم تباه شد. حال آن‌كه مطمئنم او مرا اشتباه گرفته است. بنابراین تقاضای اشد مجازات و قصاصش را دارم.

بدین‌ترتیب متهم وقتی بار دیگر تحت بازجویی قرار گرفت، نزد بازپرس ادعا كرد به خاطر اختلاف حساب قدیمی، اسیدپاشی كرده است، اما تحقیقات جنایی حاكی از آن بود كه شاكی و متهم در گذشته هیچ رابطه‌ای با هم نداشته و شناختی از یكدیگر نداشته‌اند.

بنابراین پس از اعلام نظریه كمیسیون پزشكی قانونی در ‌مورد میزان صدمات شاكی، بازپرس پرونده برای آزادی متهم قرار وثیقه 5میلیارد ریالی صادر كرد و پرونده را با صدور قرار مجرمیت به دادگاه كیفری استان تهران فرستاد.

در جلسه رسیدگی در شعبه 71 ابتدا نماینده دادستان با تشریح كیفرخواست، خواستار اشد مجازات قانونی برای متهم شد. شاكی نیز خواستار قصاص عضو متهم شد و گفت: من نمی‌دانم به چه گناهی قربانی این ماجرا شده‌ام، اما در صورتی كه متهم با صداقت انگیزه‌اش را بیان كند، شرایط تغییر خواهد كرد، ضمن اینكه شرط رضایتم بیان حقیقت است و بس!

در ادامه دادگاه، متهم گفت: شاكی یك بار در كلاس مرا حلق‌آویز كرد و قصد جانم را داشت. او دائم مسخره‌ام می‌كرد و چند بار هم به من سوزن زده بود.

اما زمانی كه متهم با مدارك مستدل مبنی بر اینكه هیچ‌گاه با شاكی همكلاس نبوده و آنها با هم 2 سال اختلاف سنی دارند، لب به اعتراف گشود و گفت: من از فاصله دور وی را دیدم و قبول دارم كه او را اشتباه گرفتم!

با دریافت آخرین دفاعیات متهم، در حالی كه تلاش هیأت قضایی دادگاه برای صلح و سازش بین شاكی و متهم به نتیجه نرسید، قاضی« نور الله عزیزمحمدی» با مستشاران دادگاه وارد شور شده و به اتفاق آرا «حمید» را به قصاص چشم چپ، لاله گوش راست و پرداخت دیه محكوم كردند.

پرونده به دیوان عالی كشور ارجاع داده شد كه قضات دیوان عالی كشور، با تشخیص برخی ایرادات، پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه 71 دادگاه كیفری ارسال كردند.

جلسه محاكمه در تاریخ 7 دی سال گذشته برگزار شد كه در ابتدا، عطار، نماینده دادستان با قرائت كیفرخواست صادره، بزه انتسابی به متهم را محرز دانست و خواستار مجازات وی شد.

داوود هم با اعلام شكایت مجدد از متهم، گفت: با وجود اینكه خانواده متهم از تمكن مالی برخوردار هستند، اما خواسته قلبی من قصاص او است.

وكیل داوود هم اظهار داشت: موكل من در چند سال اخیر به خاطر وضعیت ظاهری نمی‌تواند از خانه خارج شود و زندگی او نابود شده است.

وی ادامه داد: اگر اینگونه متهمان قصاص شوند، بسیاری از اینگونه متهمان و مجرمان دیگر به خود اجازه ارتكای این جرائم را نمی‌دهند.

در ادامه جلسه متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: حاضرم مبلغ 200 میلیون تومان به داوود بپردازم تا او رضایت بدهد.

داوود در واكنش به این اظهارات متهم گفت: نمی‌خواهم بر سر زندگیام معامله كنم؛ دلیلی ندارد كسی كه پولدار است، هركاری كه می‌خواهد انجام دهد و مدعی شود كه با پول همه مشكلات را حل خواهد كرد.

در انتهای جلسه،‌ قاضی عزیزمحمدی و مستشاران دادگاه وارد شور شدند و با توجه به تخلیه چشم چپ، از بین رفتن لاله گوش راست و سوختگی شدید در قسمت‌های مختلف بدن شاكی، متهم را برای تخریب چشم و لاله گوش به قصاص و برای سوختگی‌های بدن به پرداخت دیه محكوم كردند.

پرونده دوباره برای رسیبدگی به دیوان عالی كشور ارجاع داده شد كه قضات شعبه 6 دیوان عالی بعد از مشورت و بررسی پرونده، حكم صادره را تأیید كردند.