دعواهای دوران نامزدی و عقد را تا چه حد جدی بگیریم؟
زهرا صفری فروشان کارشناس ارشد روانشناسی و مشاور بهزیستی استان اصفهان در این باره به گفت: در ابتدا باید دوران نامزدی و عقد را از یکدیگر تفکیک کرد.
دوران نامزدی دورانی است که قراردادی بین خانواده ها بسته میشود تا دختر و پسر همدیگر را بهتر بشناسند اما در دوران عقد این قرارداد کاملا قانونی و شرعی می شود ، در نتیجه بحث و اختلاف نظر در دوران نامزدی طبیعی است.
زیرا در بعضی موارد تفاهم وجود ندارد و دختر و پسر مجبورند برای رسیدن به تفاهم برسر یک موضوع کمی اختلاف نظر داشته باشند. در واقع در این بحثها در دوران نامزدی، مواضع افراد مشخص می شود.
وجود تعارض و اختلاف نظر نشانه پویایی است و نشاندهنده این مطلب است که هر دو نفر برای آن زندگی اهمیت قائل اند. در واقع اگر دو نفر هیچ اختلافی نداشته باشند، نسبت به زندگی بی تفاوت هستند؛ اما داشتن مهارت برای کنار آمدن با این اختلاف نظر میتواند میزان مسوولیت پذیری افراد و حل کردن مشکلات توسط فرد را نشان دهد.
در دوران عقد با توجه به اینکه روابط کمی نزدیکتر و عاطفیتر می شود ممکن است برخی از آن مشکلات همچنان ادامه یابد و یا حتی ممکن است تشدید شود و یا اینکه با توجه به آموزشهای لازم و مشاورهها کمتر شود.
این عقیده که اگر عقد کنید، مشکلات حل میشود و یا ازدواج کنید و در نهایت با بچه دار شدن مشکل حل میشود کاملا اشتباه است. زیرا اگر این مشکلات بدون حل شدن از دوران نامزدی به عقد و در نهایت به
ازدواج منتقل شود، سربسته میماند و باعث بروز مشکلات بیشتر میشود.
وجود فرزند در خانواده دنیای جدیدی را ایجاد می کند و مسایل و شرایط جدید از جمله مشکلات مالی و عاطفی ایجاد میشود و اگر زن و شوهر نتوانسته باشند در مدت عدم حضور فرزند با هم صمیمی شوند، حضور فرزند باعث تشدید اختلافات میشود.
اما در موارد محدودی زندگی مسالمت آمیز بخاطر حضور فرزند شکل میگیرد. یعنی ما به خاطر فرزندمان باید با هم کنار بیاییم که معمولا این عقیده در قدیم جواب میداد اما در جامعه امروز کمتر با چنین مواردی روبه رو میشویم.