نظر دانشمندان و محققین بر این است که کسانی که می توانند به دو زبان سخن بگویند از قدرت ذهنی بالاتری برخوردارند و کمتر در معرض بیماری های حاد فراموشی چون آلزایمر قرار می گیرند.
به گزارش بانکی دات آ ی آر، دانشمندان معتقدند که کسانی که به دو زبان تسلط دارند قابلیت انجام کارهای همزمان را نیز دارا می باشند و از ابتلا به بیماری هایی چون آلزایمر بیشتر در امان هستند.
تحقیقات جدید به این نتیجه رسیده است افراد دو زبانه از کارکرد ذهنی بهتری برخوردارند و در انجام چندین کار همزمان به نسبت کسانی که تنها یک زبان بلد هستند موفق تر می باشند.
محققین درباره علت بالاتر رفتن توانایی این افراد می گویند کسانی به دو زبان تسلط دارند ، استفاده همزمان آن ها به مانند ورزش ذهن است و دائما ذهن این افراد را فعال نگه می دارد که در اصطلاح علمی به این موضوع تحت عنوان " ورزش ذهن" اشاره می شود.
این شرایط برای کسانی که از کودکی به دو زبان مسلط می شوند بیشتر قوت می گیرد. اما محققین اذعان می کنند که انسان از فواید به کارگیری دو زبان حتی در سنین 40 تا 50 سالگی نیز می تواند بهره ببرد.
زبانشناسی سنتی معتقد است که کودکانی که در خانه هایی که دو زبان در آن به کار رفته می شود، دچار مشکل می شوند اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این امر موجب توانایی وتمرین بیشتر ذهن آنان است.
هر چند در این زمینه بین زبانشناسان نوین و روانشناسان اختلافاتی در زمینه پذیرش دو زبان و ایجاد سردرگمی به ویژه در کودکان وجود دارد اما در مجموع می تواند نتیجه گرفت این شرایط هر چند سخت به نفع انسان تمام شود.
این باور وجود دارد که کسی که دوزبان را همزمان می آموزد گاهی دراستفاه همزمان آن دچار مشکل می شود.
در تحقیقات اخیری که در دانشگاه یورک تورنتو بر روی 211 کانادایی که از بیماری آلزایمر رنج می بردند صورت گرفته است نشان داده شده است که نزدیک به نیمی از آن ها به دو زبان تسلط داشته اند و بیش از نیم دیگر آنان تنها یک زبان را به صورت روان می توانستند استفاده کنند. اما در این میان کسانی که به دو زبان تسلط داشته اند در حدود 4 سال بعد بیماری آنان به شرایط حاد رسیده است و این میزان به صورت میانگین 5 سال دیرتر از افرادی که تنها به یک زبان تسلط دارند است.
به طور کل در میان کسانی که دو زبان را مسلط بوده اند شرایط بیماری به شدت افراد یک زبانه نبوده است.
دکتر الن بیالیستوک نیز بعد از انجام این تحقیقات تاکید می کند آثار مثبت این موضوع برا ی افرادی که از زمان کودکی به دو زبان مسلط شده اند بسیار بیشتر است.
اما این امر برای افرادی که سعی در یادگیری زبان دوم در برهه دیگری از سن خود مانند میانسالی دارند به مانند جلوگیری از این شرایط است و باعث فعالیت مثبت ذهن آنان می شود.
در این راستا افراد با فعال نگه داشتن ذهن خود و استفاده از آن می توانند به کارهای مهتری با درصد موفقیت بیشتر دست زنند و با سلامتی ذهنی خود مدت بیشتری از طول عمر خود صرف استفاده بهینه از آن کنند.